Είναι σαφές ότι ο ΣυΡιζΑ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ταυτότητας τους τελευταίους μήνες που βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Η εσωστρέφεια, η έλλειψη αντιπολιτευτικού λόγου, η αδυναμία παραγωγής έργου σε συνδυασμό με τις συνεχείς αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακρατικών και αντιδημοκρατικών μηχανισμών, που είχε δημιουργήσει την περίοδο των 5 περίπου ετών που βρισκόταν στην εξουσία, έχουν αποδυναμώσει την απήχηση του και την επιρροή του στην κοινωνία και την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό όμως τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές, μέσα στον πανικό του για την μείωση της εκλογικής του απήχησης. Μόνον θλίψη μπορούν να προκαλούν οι δηλώσεις του προέδρου του ΣυΡιζΑ Αλέξη Τσίπρα, που από βήματος στη Θεσσαλονίκη επανήλθε σε επιεικώς απαράδεκτες και δημαγωγικές υποσχέσεις για ανεύθυνες παροχές. Η μεμψιμοιρία κι ο λαϊκισμός του κύριου Τσίπρα είναι εθνικώς απαράδεκτοι.

Με τον ίδιο ανεύθυνο και φτηνό τρόπο, ο κύριος Τσίπρας και το κόμμα του επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την πολύ ανησυχητική επάνοδο της επιδημίας του κορονοϊού. Πράγματι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Τις τελευταίες μέρες η αύξηση των κρουσμάτων είναι τέτοια που υποχρεώνει την κυβέρνηση και τους ειδικούς να παίρνουν περισσότερα μέτρα ασφαλείας και ταυτόχρονα να ζητούν από τους πολίτες πιο επιτακτικά να σέβονται τα μέτρα, κυρίως της αποστασιοποίησης. Είναι πολύ σημαντική η παρέμβαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που απευθύνθηκε στο φιλότιμο των Ελλήνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου τα κρούσματα σταθεροποιούνται δυστυχώς σε αριθμό άνω των 300, ιδίως στην Αττική.

Δεν ανήκω σε αυτούς που θα υποστηρίξουν ότι έγιναν όλα τέλεια από την κυβέρνηση κατά την διαχείριση της μεγάλης υγιεινομικής κρίσης, που πλήττει ολόκληρη την ανθρωπότητα με σφοδρότητα. Και μικρά λάθη έγιναν και παλινωδίες υπήρξαν. Πως αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί σε μια πρωτοφανή κρίση, όμοια της οποίας δεν έχουμε βιώσει ποτέ ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Τον περασμένο Μάρτιο, η κυβέρνηση του κύριου Μητσοτάκη κατόρθωσε να διαχειριστεί με επιτυχία την κρίση, γιατί πρόλαβε να εφαρμόσει τον περιορισμό και την καραντίνα που χρειαζόντουσαν για να αποφευχθεί η διάχυση της επιδημίας. Αλλά από τη στιγμή που η καραντίνα σταμάτησε, γιατί δεν μπορούσε να συνεχιστεί για κοινωνικούς οικονομικούς λόγους, ήταν μοιραίο ότι το ενδεχόμενο επανάκαμψης του ιού να επανεμφανιζόταν. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις χώρες που προσπάθησαν να επανεκκινήσουν τις οικονομίες τους. Μάλιστα στις περισσότερες με πολύ χειρότερο τρόπο από ότι στην Ελλάδα. Χώρες όπως οι ΗΠΑ κι η Βραζιλία βιώνουν πρωτοφανείς καταστάσεις. Εκεί η κρίση έχει ξεφύγει.

Στη χώρα μας, παρά τα προβλήματα που επανήλθαν, η κατάσταση είναι ακόμα υπό σχετικό έλεγχο. Και θα μπορούσε να περιοριστεί το πρόβλημα αν όλοι μας επιδείκνυαν την ανάλογη ατομική ευθύνη, που επιδεικνύουν οι περισσότεροι πολίτες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μπροστά μας. Κι η κατάσταση μπορεί να γίνει χειρότερη αν δεν προσέξουμε. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι με αστυνομικά και μόνον μέτρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανευθυνότητα, λίγων αλλά καθοριστικών, όπως φαίνεται, συμπολιτών μας. Είναι σαφές ότι για να επαναλειτουργήσει η οικονομία, με τις δυσκολίες τις τεράστιες που αντιμετωπίζει, χρειάζεται όλοι και όχι μόνο η πλειοψηφία να επιδείξουμε την ανάλογη υπευθυνότητα. Και εγώ όπως οι περισσότεροι σώφρονες πολίτες, ανησυχούμε για την εξέλιξη της νόσου. Ιδίως μετά το τέλος της καλοκαιρίας, που θα περιορίσει την κυκλοφορία μας έξω και θα μας κλείσει σε εσωτερικούς χώρους. Τι θα γίνει τώρα που άνοιξαν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Τι θα γίνει με τις εργασίες μας όπου επιστρέψαμε μετά το Σεπτέμβριο. Τι θα γίνει με τα εστιατόρια, τα θέατρα, τους κινηματογράφους κοκ που θα λειτουργούν πλέον σε κλειστούς χώρους όπου ο συγχρωτισμός θα είναι πιό επικίνδυνος για την διάδοση της νόσου. Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε καν από τους ειδικούς. Γιατί αυτό που βιώνουμε δεν έχει ξαναγίνει τουλάχιστον στα χρόνια τα δικά μας. Γι’ αυτό και χρειάζεται να είμαστε όλοι πολύ πιο προσεκτικοί. Η πανδημία δεν τελείωσε. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.

Γι’ αυτό είναι πολύ ανεύθυνο και πολιτικά απαράδεκτο εκ μέρους του ΣυΡιζΑ και του αρχηγού του να αποδίδουν ευθύνες στην κυβέρνηση, ωσάν αυτή να ευθύνεται για την επάνοδο της νόσου. Σκεφτείτε μόνο ότι θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός είχαν παρασυρθεί από τις φωνές του ΣυΡιζΑ να δοθούν όλα τα χρήματα εμπροσθοβαρώς στην οικονομία. Τώρα καθώς μπήκε το φθινόπωρο δεν θα υπήρχαν τα κρατικά χρήματα εκείνα που χρειάζονται για να στηρίξουν μια οικονομία που σαφώς αντιμετωπίζει τρομερά προβλήματα.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2541565/o-laikismos-ki-h-dhmagwgia-tou-alexi-tsipra