Tag Archive for: ΣυΡιζΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτότητα

Η υποτονική παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προέδρου του ΣυΡιζΑ Αλέξη Τσίπρα στην συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2021, αποτελεί απόδειξη του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται ο ΣυΡιζΑ, της αδυναμίας του να καταστεί αποτελεσματικό κόμμα της αντιπολίτευσης και κυρίως την απουσία πειστικής για την κοινωνία ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας. Στην πιο δύσκολη πολιτικά για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη περίοδο, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, ο κύριος Τσίπρας και το κόμμα του αδυνατούν να εκμεταλλευτούν την δυσχερή συγκυρία για την κυβέρνηση και την κοινωνία, και παραμένουν πολύ πίσω σε όλες τις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται από την Νέα Δημοκρατία.

Αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Και ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυρίως ενώπιον του ίδιου του κόμματός του. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της Βουλής, διαπιστώνει ότι ο ΣυΡιζΑ έχει μετατραπεί σε σκορποχώρι. Ο κάθε βουλευτής του ΣυΡιζΑ έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι. Και εμμέσως αμφισβητεί την ικανότητα του κύριου Τσίπρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες απαιτήσεις που έχει ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί η αμφισβήτηση αυτή να μην έχει πάρει τις διαστάσεις ενός έντονου κινήματος. Αλλά γκρίνια υπάρχει. Κι όσο υπάρχει πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια θα μεγεθύνεται.

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει στο ΣυΡιζΑ είναι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι συγκυριακό η εφήμερο. Δεν οφείλεται στην προ έτους ήττα τους στις εκλογές. Όπου το ποσοστό τους ήταν αρκετά συμπαθητικό, κοντά στο 32%, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδος τους στην εξουσία. Όπως αποδεικνύεται μετεκλογικά, το πρόβλημα τους είναι δομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας. Τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στον πολιτικό βίο της χώρας. Στα τεσσεράμισι χρόνια που ο ΣυΡιζΑ βρίσκονταν στην εξουσία, οι αριστερές προκαταλήψεις και αριστεροί μύθοι κατέρρευσαν. Και τώρα οι συριζαίοι δείχνουν ανίκανοι να διαχειριστούν την επόμενη μέρα, χωρίς την εξουσία, χωρίς την κυβέρνηση.

Είναι προφανές ότι ειδικά αυτή την περίοδο η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στο χώρο του κέντρου είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινε η μεταπολίτευση, που το κυβερνών κόμμα είναι πιο ψηλά στις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Η διαφορά του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί το κίνημα αλλαγής το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να εκμεταλλευθεί την κατάρρευση του ΣυΡιζΑ.

Ενδεχομένως κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πλήρη επικράτηση του κύριου Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, αφήνει κενό στο χώρο της δεξιάς για να το εκμεταλλευθεί πιθανόν ένας χαρισματικός, λαϊκιστής ηγέτης. Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Κασιδιάρης, αν βγει από την φυλακή, μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Η πλήρης επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Μόνος εχθρός του είναι ενδεχομένως ο ίδιος ο κακός του εαυτός. Κανείς άλλος. Αντίθετα, για τον κύριο Τσίπρα αυτό που προέχει είναι να βρει επιτέλους τον καλό του εαυτό. Αν όντως υπάρχει!

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2554406/o-syriza-xwris-taytothta

Πρόταση δυσπιστίας ΣΥΡΙΖΑ 23-10-2020

Παρέμβασή μου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Υπουργού Οικονομικών με αφορμή το σχέδιο νόμου για τις ρυθμίσεις χρεών.
Ζηλεύω τον Χρήστο Σταϊκούρα. Αυτό που του συνέβη συμβαίνει σπάνια στην πολιτική καριέρα ενός πολιτικού, δηλαδή να στραφεί εναντίον ενός Υπουργού η Αντιπολίτευση, να του κάνει τέτοιο δώρο και να συσπειρώσει στο πρόσωπό του σαν μία γροθιά τους εκατόν πενήντα οκτώ Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και πολύ περισσότερο τα εκατομμύρια των πολιτών που σήμερα στηρίζουν με τη συμπεριφορά τους, με τη γνώμη τους και με την ψήφο τους την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όλη αυτή η ιστορία, κατά τη γνώμη μου, είναι μία έμμεση υπονόμευση των ίδιων των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Γιατί κατέθεσε ο κ. Τσίπρας πρόταση δυσπιστίας κατά του Υπουργού Οικονομικών; Προφανώς, δεν το έκανε γιατί ήθελε να κάνει δώρο στον κ. Σταϊκούρα. Δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις, απ’ ό,τι γνωρίζω. Το έκανε αποκλειστικά και μόνον για δικούς του λόγους. Ο κ. Τσίπρας αισθάνθηκε κάποια στιγμή ότι έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και έχανε το κόμμα του κάτω από τα πόδια του. Αυτός είναι ο λόγος που συνήθως στην Αντιπολίτευση κάνουν πρόταση δυσπιστίας, για να συσπειρώσουν το κόμμα ξανά. Αυτό επεδίωξε να κάνει ο κ. Τσίπρας με την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε.
Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές να είναι τόσο ισχυρή η θέση μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει γιατί έχουμε ανυπαρξία εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πέραν του ότι τα πάει καλά η Κυβέρνηση, η ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ ενισχύει ακόμα περισσότερο τη Νέα Δημοκρατία. Εσείς σπασμωδικά ψάχνετε να βρείτε τρόπο για να αντιμετωπίσετε αυτήν την πρωτοφανή κατάσταση.
Προσωπική μου γνώμη είναι -και νομίζω κάθε υγιούς ανθρώπου ο οποίος ασχολείται με την πολιτική- να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση τον ρόλο του. Και τον ρόλο του αυτόν τον έχει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ απαρνηθεί και το απέδειξε με την πρόταση αυτή δυσπιστίας, η οποία και θα απορριφθεί μετ’ επαίνων στην ψηφοφορία της Κυριακής, όταν όλοι μας, και οι εκατόν πενήντα οκτώ, ενωμένοι σαν μία γροθιά θα την απορρίψουμε γιατί αυτό είναι το καλύτερο και για την πατρίδα μας και για το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Ιδεοληψίες κι ορθολογισμός

Οι ιδεοληψίες στην πολιτική είναι πολύ ανόητη αλλά κι επικίνδυνη πρακτική. Δυστυχώς η αριστερά διακατέχεται από πολλές ιδεοληψίες και γι αυτό δεν μπορεί συνήθως να εφαρμόσει ρεαλιστικές και κοινωνικά επωφελείς πολιτικές, οδηγώντας τις χώρες που έχει κυβερνήσει πάντα στην καταστροφή και τους λαούς στην εξαθλίωση (Σοβιετική Ένωση, Αλβανία, Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρειος Κορέα, Ρουμανία κοκ). Αυτός είναι αλίμονο ο κανόνας όπου η κομμουνιστική αριστερά κατέλαβε την εξουσία

Στην Ελλάδα, ο ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ επέφερε διπλή ζημιά στην ήδη δοκιμαζόμενη και χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Η πρώτη ήταν οικονομική. Αρχικά με τις παρελκυστικές τακτικές του στη διαπραγμάτευση του 2015 προκάλεσε ανασφάλεια κι αβεβαιότητα στην οικονομία, οδηγώντας την πάλι στην ύφεση. Ενώ μετά με το καταστροφικό κι ανόητο δημοψήφισμα, που οδήγησε την Ελλάδα εκτός προγράμματος και τις τράπεζες εκτός δανειοδότησης από την ΕΚΤ, επέφερε τα capital controls, που ήταν η ταφόπλακα της ήδη ευάλωτης ελληνικής οικονομίας. Τις επιπτώσεις αυτών η Ελλάδα, η οικονομία της, ο λαός της θα τις πληρώνουν μπορεί και γιά δεκαετίες, παρά τις προσπάθειες που έγιναν έκτοτε.

Η δεύτερη αφορά το μεταναστευτικό. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εξήγγειλε αρχικά η τότε αρμόδια για το θέμα Τασία Χριστοδουλοπούλου, ακόμα και πριν από τις εκλογές του 2015, διευκόλυνε την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών στην χώρα μας μέσω των νησιών μας σε ελάχιστους μόλις μήνες. Ανήμπορη κι ανίκανη, χωρίς ρεαλιστική πολιτική επί του μεταναστευτικού, πέραν των ιδεοληψιών της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις τρομακτικές, οδυνηρές κι άκρως επικίνδυνες για τον τόπο επιπτώσεις από την εισβολή των λαθρομεταναστών. Η κατάσταση αυτή έχει επιφέρει ήδη δυσάρεστες αλλοιώσεις στην ελληνική κοινωνία και θα δοκιμάσει την συνοχή της για δεκαετίες ολόκληρες.

Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι δέσμια κι υπόδουλη του λαϊκισμού, των ιδεοληψιών, της βλακείας και του παραλογισμού ορισμένων πολιτικών της (άλλων λιγότερο άλλων περισσότερο) κυρίως προερχόμενων από το χώρο της αριστεράς και της ακροδεξιάς, αλλά και της πλειοψηφίας των κοινωνικών φορέων της. Γι αυτό φοβάμαι ότι έχουμε εισέλθει σε μιά μακρόχρονη, λίαν πνιγηρή εποχή, κατά την οποίαν ο κόσμος που γνωρίζαμε θα ανατρέπεται με γοργούς ρυθμούς.

Ευτυχώς η άνοδος στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019 της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, δημιούργησε ευλόγως την πεποίθηση σε πολλούς από μας ότι χώρα μπορούσε να αλλάξει πορεία και να προχωρήσει γενναία προς μια νέα κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση που θα στηρίζεται στον ρεαλισμό, την λογική και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Μπορεί πρόσκαιρα κάποιοι να ισχυρίζονται η να φοβούνται ότι η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια θα ανακοπεί λόγω της πανδημίας. Αλλά εγώ παραμένω αισιόδοξος. Θα νικήσουμε και στο μέτωπο της πανδημίας θα νικήσουμε και στην επικράτηση του ορθολογισμού στη χώρα μας.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2531024/ideolhpsies-ki-orthologismos

Το αδιέξοδο του Αλέξη Τσίπρα

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣυΡιζΑ Αλέξης Τσίπρας, επιδιώκει με κάθε δημόσια εμφάνιση του να προκαλέσει την ποινική του δίωξη για όσα καταγγέλλονται εις βάρος του κυρίου Δημ. Παπαγγελοπούλου, κύριου Ν. Παππά, κι εμμέσως θεωρείται, δημοσιογραφικά τουλάχιστον, ότι τον εμπλέκουν.

Είναι απόλυτα κατανοητή αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Τσίπρα. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, όπως λέει και ο λαός μας. Αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Και ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυρίως ενώπιον του ίδιου του κόμματος.του. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της Βουλής, διαπιστώνει ότι ο ΣυΡιζΑ έχει μετατραπεί σε σκορποχώρι. Ο κάθε βουλευτής του ΣυΡιζΑ έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι. Και εμμέσως αμφισβητεί την ικανότητα του κύριου Τσίπρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγαλές απαιτήσεις που έχει ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί η αμφισβήτηση αυτή να μην έχει πάρει τις διαστάσεις ενός έντονου κινήματος. Αλλά γκρίνια υπάρχει. Κι όσο υπάρχει πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια θα μεγεθύνεται.

Αλλά ο κύριος Τσίπρας θεωρούσε ότι η δίωξη κατά Παπαγγελόπουλου, αν διευρύνονταν και εναντίον του ίδιου, θα μπορούσε να συσπειρώσει υπό την ηγεσία του τον χώρο του ΣυΡιζΑ πιο έντονα από ποτέ. Γι’ αυτό στην τελευταία του ομιλία ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ είπε «αν τολμάτε βάλτε με και μένα στην δίωξη». Στην ουσία δεν επρόκειτο περί πρόκλησης αλλά περί ικεσίας προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κύριος Μητσοτάκης όμως δεν πρόκειται να του κάνει το χατήρι αυτό.

Αντίθετα η άποψη που επικρατεί στο σύνολο σχεδόν της ΝΔ αλλά και προσωπικά εκφράζει πλήρως τον ίδιο τον πρωθυπουργό είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ασκείται ποινική δίωξη εναντίον ενός πρώην πρωθυπουργού, εκτός αν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την ενοχή του. Αυτή τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο κύριος Μητσοτάκης δεν προτίθενται σε καμία περίπτωση να ποινικοποιήσουν την πολιτική ζωή του τόπου.

Αυτό όμως που δεν έχουν καταλάβει στο ΣυΡιζΑ είναι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι συγκυριακό ή εφήμερο. Δεν οφείλεται στην προ έτους ήττα τους στις εκλογές. Όπου το ποσοστό τους ήταν αρκετά συμπαθητικό, κοντά στο 32%, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδος τους στην εξουσία. Οπως αποδεικνύεται μετεκλογικά, το πρόβλημα τους είναι δομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας. Τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στον πολιτικό βίο της χώρας. Στα τεσσεράμισι χρόνια που ο ΣυΡιζΑ βρίσκονταν στην εξουσία, οι αριστερές προκαταλήψεις και αριστεροί μύθοι κατέρρευσαν. Και τώρα οι συριζαίοι δείχνουν ανίκανοι να διαχειριστούν την επόμενη μέρα, χωρίς την εξουσία, χωρίς την κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι ειδικά αυτή την περίοδο η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στο χώρο του κέντρου είναι αδιαμφισβήτητη.

Είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινε η μεταπολίτευση, που το κυβερνών κόμμα είναι πιο ψηλά στις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Η διαφορά του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί το κίνημα αλλαγής το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να εκμεταλλευθεί την κατάρρευση του ΣυΡιζΑ. Ενδεχομένως κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πλήρη επικράτηση του κύριου Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, αφήνει κενό στο χώρο της δεξιάς για να το εκμεταλλευθεί πιθανόν ένας χαρισματικός, λαϊκιστής ηγέτης. Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Κασιδιάρης μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Η πλήρης επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Μόνος εχθρός του είναι ενδεχομένως ο ίδιος ο κακός του εαυτός. Κανείς άλλος. Αντίθετα, για τον κύριο Τσίπρα αυτό που προέχει είναι να βρει επιτέλους τον καλό του εαυτό. Αν όντως υπάρχει!

Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτότητα

Η εξαγγελία από τον Αλέξη Τσίπρα του (δήθεν) «κοστολογημένου» προγράμματος του για την αντιμετώπιση της δεινής οικονομικής κρίσης, που εκ των πραγμάτων πλήττει την Ελλάδα, μαζί με τον κόσμο ολόκληρο, έγινε δεκτή από την κοινή γνώμη με αδιαφορία. Έως και θυμηδία σε ορισμένες περιπτώσεις. Και τούτο διότι η αξιοπιστία του κ. Τσίπρα και του κόμματος του βρίσκονται στο ναδίρ. Σε μια εποχή μάλιστα που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει να τα πηγαίνει περίφημα στη διαχείριση της πρωτοφανούς παγκόσμιας δοκιμασίας. Με αποτέλεσμα να χαίρει της μεγάλης παγκόσμιας αποδοχής.

Αντίθετα, ο ΣυΡιζΑ στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μια εναλλακτική προς το κυβερνητικό πρόγραμμα θέση, στην ουσία παρουσίασε ένα σχέδιο το οποίο είναι ελάχιστα αξιόπιστο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Τα 50 περίπου δισεκατομμύρια τα οποία υποσχέθηκε ο κύριος Τσίπρας δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Γιατί πέραν των 30 δισεκατομμυρίων, ξέχασε να συνυπολογίσει και τα τουλάχιστον 15 δις διαρροή από τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, που μοιραία θα υπάρξουν συνεπεία της κρίσης από την μη πληρωμή φόρων και εισφορών, ανάλογα με τη διάρκεια της πανδημίας, που δεν φαίνεται να περιορίζεται σύντομα. Πέραν βεβαίως του γεγονότος της μνήμης που ανακίνησε στους πολίτες ο κ. Τσίπρας με το διαβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το οποίο και τότε έλεγε πως είναι κοστολογημένο και φυσικά ουδέποτε εφαρμόστηκε στην πράξη.

Δεν υπάρχει σήμερα κανένα σοβαρός Έλληνας, ανάμεσα στους οποίους και τα πιο αξιόπιστα στελέχη του ΣυΡιζΑ, που να μην αντιλαμβάνεται ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα γενικότερης αξιοπιστίας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έχει βρει την ταυτότητά του, δεν έχει βρει το βηματισμό του. Και κυρίως είναι ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα. Εδώ και καιρό ο Αλέξης Τσίπρας, σωστά, είχε διαβλέψει ότι για να παραμείνει ο ΣυΡιζΑ κόμμα εξουσίας θα έπρεπε να αλλάξει ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό. Δηλαδή να γίνει ένα κόμμα της κεντροαριστεράς και να αποκτήσει περισσότερα χαρακτηριστικά του παλιού ΠΑΣΟΚ. Αυτή άλλωστε ήταν και η προσπάθεια του από τη στιγμή που εγκατέλειψε την εξουσία τον περασμένο Ιούλιο. Και αυτός ήταν ο σκοπός του, ο μετασχηματισμός του ΣυΡιζΑ σε ένα κόμμα εξουσίας με κεντροαριστερά χαρακτηριστικά και φυσιογνωμία. Η προσπάθειά του όμως αυτή δεν έχει ακόμα καρποφορήσει. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Κατά τη γνώμη μας ο σημαντικότερος είναι ότι ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας δεν μπορεί να επιβάλει αυτές τις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εσωτερικό του ΣυΡιζΑ. Οι αντιδράσεις είναι και παραμένουν μεγάλες, κυρίως από τον χώρο της παραδοσιακής αριστερής ομάδας που ήταν και η βάση του κόμματος αυτού. Από τη στιγμή μάλιστα που η πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του απέκτησε πολύ έντονα κεντρώα χαρακτηριστικά, η θέση του ΣυΡιζΑ στον κεντροαριστερό χώρο έχει εκ των πραγμάτων αποδυναμωθεί.

Συγχρόνως όμως, τον τόνο στην αντιπολιτευτική τακτική του ΣυΡιζΑ δεν το δίνουν πια τα πλέον μετριοπαθή στελέχη του, όπως είναι η Μαρία Ξενογιαννακοπούλου ή ο Κώστας Ζαχαριάδης, αλλά συνεχίζουν να τον τον υπερκαλύπτουν τα πιο ακραία, και ενδεχομένως γραφικά στοιχεία του, όπως είναι ο Παύλος Πολλάκης, ο Γιώργος Κυρίτσης, ο Νίκος Καρανίκας, ο Στέλιος Κούλογλου κα. Οι υβριστικές και απαράδεκτες φωνές εναντίον της κυβέρνησης εν μέσω πανδημίας από τα στελέχη αυτά μόνο ζημιά προκαλούν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και υπολείπεται τρομακτικά της Ν.Δ. πλέον σε όλες τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως ο ΣυΡιζΑ θα πάψει να είναι ο δεύτερος παράγοντας του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί όσο δεν υπάρχει άλλος, να τον αντικαταστήσει, όπως συνέβη με τον ίδιον όταν αντικατέστησε το ΠΑΣΟΚ μετά το 2012. Αλλά αν ο κ. Τσίπρας δεν κατορθώσει να επιβάλλει τις μεταρρυθμίσεις στο κόμμα του που είναι απαραίτητες για να αλλάξει φυσιογνωμία τότε τίποτα δεν αποκλείεται στο προσεχές μέλλον. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, η φύση απεχθάνεται το κενό και πάντα θα βρίσκεται κάποιος που θα το συμπληρώσει.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2467013/o-syriza-xwris-taytotha