Ζούμε στις δυσκολότερες και πιο πρωτόγνωρες εποχές που γνώρισε η δική μας γενιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ άλλοτε ούτε καν στον πιο καταστροφικό πόλεμο της ανθρώπινης ιστορίας, τον Β παγκόσμιο πόλεμο, δεν είχε επιβληθεί περιορισμός της κυκλοφορίας των ανθρώπων σε όλα μα όλα τα κράτη του κόσμου. Είναι πρωτοφανές. Είναι κάτι που πολύ δύσκολα μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους και να το επεξεργαστεί χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά. Αυτό μοιραία προκαλεί φοβίες, ανησυχίες, αναπτύσσει την συνωμοσιολογία και οδηγεί ακόμα και σε ακραίες η και παράλογες καταστάσεις.

Αυτό τον καιρό ιδίως, κυκλοφορούν απίστευτα ψέματα, συνειδητές ή ασυνείδητες παρανοήσεις κι εξωφρενικές ανοησίες. Μια εξ αυτών, που την πίστεψαν κάποιοι φίλοι, είναι ότι δήθεν η κυβέρνηση απαγόρευσε το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα. Ασφαλώς και δεν ισχύει. Δεν είμαστε στο masterchef για να δίνουμε συμβουλές μαγειρικής. Ούτε ο Τσιόδρας είναι ο Κοντιζάς ούτε ο Χαρδαλιάς ο Κουτσόπουλος. Μένουμε σπίτι μας και μαγειρεύουμε το αρνί με όποιον τρόπο επιθυμούμε. Φυσικά στην Αθήνα και τις πόλεις δεν έχουμε χώρους μέσα στα όρια του σπιτιού μας να σουβλίσουμε. Αν όμως έχουμε κήπο και ζούμε στην εξοχή, φυσικά μπορούμε να το σουβλίσουμε. Απλώς δεν βγαίνουμε από το σπίτι, δεν προσκαλούμε φίλους και συγγενείς, δεν συγχρωτιζόμαστε με τους γείτονες, δεν σουβλίζουμε στα πεζοδρόμια και τις πλατείες, ούτε στις κοινόχρηστες αυλές και ταράτσες, δεν πάμε εκδρομή. Μένουμε Σπίτι με την άμεση οικογένεια μας και μόνο. Μένουμε Σπίτι για να μπορέσουμε του χρόνου να γιορτάσουμε τότε το Πάσχα, όπου κι όπως θέλουμε, υγιείς κι ασφαλείς! Αυτή τη διάκριση αρκετοί δεν μπορούν να την κάνουν

Άλλο παράδειγμα. Μου στέλνουν διάφοροι στο facebook και στο twitter μηνύματα, με τα οποία αναπαράγουν ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας, που κατά κόρον κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα με ρωτάνε αν ισχύει ότι ο Κυριάκος κι η κυβέρνηση του, μας έκλεισαν στα σπίτια μας, για να μεταφέρουν χωρίς αντιδράσεις τους μετανάστες από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα. Τους απαντώ: Πολύ λογικό αυτό που λέτε. Πρέπει να είστε διάνοιες για να το καταλάβετε. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ο κόσμος ολόκληρος, από την Ιαπωνία μέχρι τον Καναδά, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τη Ρωσία και την Κίνα, από την Ισλανδία μέχρι τη Νιγηρία, μπήκε σε καραντίνα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία. Οι μεγαλύτερες χώρες του κόσμου έχουν χιλιάδες νεκρούς κάθε μέρα. Ολόκληρες πόλεις ξεκληρίζονται. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει παγκοσμίως. Η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της. Η ανεργία κι η φτώχεια καλπάζουν σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, ακόμα και στις ΗΠΑ, όπου η δημοτικότητα του προέδρου Τραμπ βυθίζεται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στα πρόθυρα της διάλυσης. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν χάσει το 40% της περιουσίας τους στα χρηματιστήρια που γκρεμίζονται. Και όλα αυτά, για να μεταφέρει η ελληνική κυβέρνηση τους μετανάστες από τη Λέσβο στην ενδοχώρα, χωρίς να αντιμετωπίσει αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες. Απόλυτα λογικό. Πώς σκεφτήκατε κάτι τόσο ευφυές;

Δυστυχώς, η ανοησία που προκαλεί ο φόβος μπροστά στο άγνωστο μπορεί να είναι καταστροφική. Αεροπορικές εταιρίες καταρρέουν, μεγάλες πολυεθνικές και οικονομικοί κολοσσοί κλονίζονται σφόδρα, εμπορικές επιχειρήσεις είναι ένα βήμα πριν το οριστικό λουκέτο, νοσοκομεία καρκινοβατούν, εθνικές οικονομίες βυθίζονται, κράτη ολόκληρα κινδυνεύουν σύντομα με χρεοκοπία και την ίδια στιγμή έχεις τον κάθε φαντασιόπληκτο ξερόλα να σου λέει ότι όλα αυτά είναι μια παγκόσμια πλεκτάνη εκατομμυρίων ανθρώπων (με αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα), που δέχονται να καταστραφούν όλοι ταυτόχρονα, για να πουληθεί από κάποια εταιρία ένα εμβόλιο ή για να εγκατασταθούν στα hot spot της Ελληνικής περιφέρειας μερικές ακόμα χιλιάδες λαθρομετανάστες.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2466896/fovies-anoisies-kai-paraplhroforhsh

Ζούμε σε πρωτοφανείς εποχές. Αυτή η διαπίστωση πρέπει να γίνει κατανοητή από όλους μας. Η πανδημία ενός κορωνοϊού, ο οποίος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και καταστροφικός για την ανθρώπινη κοινωνία, είναι κάτι που δεν έχει βιώσει ξανά η ανθρωπότητα τον τελευταίο αιώνα. Σ’ αυτές τις πρωτοφανείς εποχές δεν πλήττεται μόνον η δημόσια υγεία. Πλήττονται ακόμα η κοινωνική συνοχή, η ψυχική υγεία και πρωτίστως η οικονομία.

Εδώ και δύο μήνες που ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια λέω και γράφω ότι ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις που θα έχει στην δημόσια υγεία, η πανδημία θα φέρει μεγάλη οικονομική ύφεση παγκοσμίως. Και αυτό δυστυχώς διαπιστώνεται πλέον μέρα με τη μέρα από όλους τους φορείς σε όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα, μαζί με ολόκληρη την Ευρώπη, μπαίνει σε εποχή μεγάλης ύφεσης. Γινόμαστε πιο φτωχοί από ότι είμαστε. Αυτό είναι μια σκληρή διαπίστωση αλλά είναι πραγματικότητα. Για τους επόμενους μήνες τουλάχιστον η αβεβαιότητα και η περιστολή στις οικονομικές δαπάνες θα είναι η πραγματικότητα. Ουδείς θα βγει από αυτή την δοκιμασία αλώβητος. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντέδρασε εγκαίρως και προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει, πέραν του προβλήματος τη δημόσια υγεία, και τις οικονομικές επιπτώσεις που ήδη είναι μεγάλες. Το βέβαιος είναι ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο και στη χώρα μας και στη γη ολόκληρη, όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Και το δυστύχημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το χρόνο που θα διαρκέσει αυτός ο εφιάλτης.

Μέσα σ’ αυτές τις πρωτοφανείς καταστάσεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που αντέδρασαν εγκαίρως και με πρόγραμμα και με σχέδιο. Η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, έθεσαν ως προτεραιότητα τους την διάσωση της ζωής. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει απώλεια οικονομική.

Συγχρόνως όμως προσπαθεί να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει την τεράστια κρίση στην οικονομία και την αγορά. Σε αυτή τη φάση, προτεραιότητα έχει να διασωθούν όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες επιχειρήσεις. Δεν είναι εύκολο. Θα γίνουν και λάθη θα γίνουν και αδικίες. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και προσπαθούμε να τα διορθώσουμε. Αλλά αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος, το οποίο δεν εισπράττει πλέον από φόρους, να συντηρεί ολόκληρα την οικονομία και την αγορά. Και όλους τους πολίτες που δικαιολογημένα διαμαρτύρονται γιατί έχουνε πολύ σημαντικά προσωπικά προβλήματα επιβίωσης. Όλοι οι πολίτες έχουν δίκιο. Όλοι έχουν πρόβλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό που προέχει είναι να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί ώστε να μπορέσουμε, όταν τελειώσει η πανδημία,  να ξαναχτίσουμε την οικονομία μας σε πιο στέρεες και υγιείς βάσεις.

Καθημερινά πολλοί φίλοι μου στέλνουν μηνύματα και μου διαμαρτύρονται για τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και ζητούν τη βοήθεια του κράτους. Όλοι έχετε δίκιο. Όλοι υποφέρετε. Και δικαιολογημένα φοβάστε ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα στο προσεχές μέλλον. Οι καταστάσεις είναι πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Ασφαλώς κάνει λάθη. Φτάνει να μαθαίνει από αυτά τα λάθη. Μπορεί να κάνει και αδικίες σε κάποιους. Φτάνει να μαθαίνει από αυτές. Να σκεφτείτε μόνο ότι τα χρήματα που διαθέτει το ελληνικό κράτος σήμερα δεν είναι απεριόριστα. Το κράτος σήμερα δεν εισπράττει από πουθενά και αντίθετα καλείται να χρηματοδοτήσει μια αγορά που στενάζει. Είναι προφανές ότι οι επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι τρομακτικές και θα γίνουν πολύ χειρότερες, όσο διαρκεί αυτή η κρίση.

Το μόνο που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι ακούμε, μαθαίνουμε, προσπαθούμε να διαχειριστούμε την δύσκολη αυτή κατάσταση με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, και ζητούμε την βοήθεια των πολιτών και την αλληλεγγύη τους. Κράτος χωρίς συνεπείς πολίτες και αλληλέγγυους δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτοί που έχουν πρέπει να βοηθήσουν αυτούς που δεν έχουν. Ο ρόλος των πλουσίων και συνεισφορά τους στην στήριξη των αδύναμων πρέπει σήμερα να είναι μεγαλύτερος από ποτέ. Γιατί όλοι λίγο-πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Ο ιός δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Πλήττει όλους μας. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις προσωπικές μας αντιλήψεις κι εμμονές κι ας προσπαθήσουμε να σώσουμε πάνω απ’  όλα την πατρίδα μας. 

Το θετικό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Από την τεράστια αυτή κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού, πλήττονται όλες οι ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη. Κι η  Ευρώπη κι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και στην προσπάθεια που γίνεται για την αναχαίτιση της οικονομικής ύφεσης, θα συμβάλλουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες συμμετέχει πλέον ισότιμα και η Ελλάδα. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν τα χρηματοοικονομικά εκείνα εργαλεία που θα επιτρέψουν στην χώρα μας να αντιμετωπίσει με όσο το δυνατόν μικρότερες ζημίες, την αδιανόητη αυτή κατάσταση, που βιώνουμε. Υπομονή, ψυχραιμία, σωστή ενημέρωση, υπευθυνότητα. Και θα βγούμε από την εφιάλτη. Λαβωμένοι μεν αλλά θα βγούμε. Και θα έχουμε τη δυνατότητα να ξαναχτίσουμε την οικονομία μας και την κοινωνία μας!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2466617/na-ksanaxtisoume-th-xwra-mas

Νιώθω το χρέος να απευθύνω σε όλους σας μια έκκληση. Λυπάμαι που θα το πω αλλά διαπιστώνω ότι πάρα πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι ζούμε σε πρωτοφανείς, εξαιρετικές καταστάσεις.

Νομίζουν ότι είναι μια περιπετειούλα που θα περάσει πολύ σύντομα. Δεν είναι έτσι. Βρισκόμαστε μέσα σε έναν παγκόσμιο πόλεμο, όπως δραματικά διαπίστωσαν όλοι οι ηγέτες του κόσμου, μεταξύ των οποίων κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σε έναν πόλεμο όπου ο εχθρός είναι αόρατος, μικροσκοπικός αλλά εντελώς καταστροφικός κι ύπουλος. Για να τον νικήσουμε θα χρειαστούν τεράστιες προσπάθειες. Και θα υπάρξουν και θύματα και πολύ μεγάλες ζημιές. Στο τέλος αυτού του πολέμου, δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ζημιωθεί από τις συνέπειες αυτού του πολέμου. Δυστυχώς θα υπάρξουν θύματα. Ακόμα και νεκροί, ελπίζω λίγοι. Αλλά όλοι μας, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο θα υποστούμε ζημιές. Κυρίως οικονομικές αλλά κι ανθρώπινες, κοινωνικές, ψυχολογικές, όπως σε κάθε πόλεμο. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε από τώρα προτού είναι πολύ αργά. Και να συμπεριφερθούμε ανάλογα. Οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες με πριν από λίγους μήνες.

Η Ελλάδα, όπως όλος ο κόσμος, αντιμετωπίζει την απειλή, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Χάρις στις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις της κυβέρνησης μας και του πρωθυπουργού μας. Αλλά δεν αρκούν. Αν δεν είμαστε ενωμένοι όλοι οι Έλληνες στην κοινή προσπάθεια, κι αν δεν αποφασίσουμε να επιδείξουμε την ανάλογη κοινωνική και ατομική ευθύνη, τότε η ζημιά που θα υποστούμε ως έθνος θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Σας εκλιπαρώ. Ας αφήσουμε στην άκρη το εγώ μας. Δεν είναι η εποχή για την διεκδίκηση προσωπικών, κομματικών, συντεχνιακών, ή άλλων συμφερόντων. Είναι η εποχή της κοινής προσπάθειας, του κοινού αγώνα για την αντιμετώπιση του εχθρού. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος θα έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τον απολογισμό μας και να ασκήσουμε την κριτική μας για τα τυχόν λάθη που έχουν γίνει. Μέχρι τότε όμως, όλοι μας, με υπευθυνότητα και αίσθηση καθήκοντος, συμπαρατασσόμαστε με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και δίνουμε τον κοινό αγώνα ως απλοί στρατιώτες, αποφασισμένοι κι υπάκουοι στο πεδίο της μάχης. Σε αυτό τον αγώνα κανείς μας δεν περισσεύει. Μένουμε σπίτι μας κι υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών και στις αποφάσεις της κυβέρνησης, διότι αυτό είναι το καθήκον μας έναντι της πατρίδας μας, της οικογένειας μας, των φίλων και συμπολιτών μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.

Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Η κατάσταση παραμένει φυσικά δύσκολη αλλά τα πρώτα στοιχεία είναι σχετικά διαχειρίσιμα. Ο αριθμός των κρουσμάτων που χρειάζεται να νοσηλευθούν δεν έχει ξεφύγει. Ο αριθμός των νεκρών, μολονότι έχει φτάσει τους έξι, ούτε αυτός έχει ξεφύγει. Αλλά δυστυχώς υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός διασωληνωμένων μέσα στα τελευταία εικοσιτετράωρα. Είναι σαφές ότι τα μέτρα που ελήφθησαν εγκαίρως από την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, αποδίδουν σε κάποιο βαθμό. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας κάνουν να εφησυχάζουμε. Η κατάσταση παραμένει δύσκολη. Και οι επόμενοι δύο μήνες θα είναι καθοριστικοί για την πορεία της νόσου. Μένουμε σπίτι, υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών και της κυβέρνησης και πράττουμε το καθήκον μας έναντι της πατρίδας μας, των συμπολιτών μας και της οικογένειας μας, με βαθύ αίσθημα καθήκοντος. Βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου. Στη μάχη δεν χωρούν ούτε αμφισβητήσεις ούτε γκρίνιες ούτε παράπονα ούτε απειθαρχία. Είμαστε στρατιώτες κι υπακούμε στις εντολές των στρατηγών μας. Και να είστε βέβαιοι ότι σύντομα θα βγούμε νικητές από τον σκληρό αυτό πόλεμο εναντίον ενός αόρατου αλλά όχι ανίκητου εχθρού!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2456375/exoume-xreos-sthn-patrida-mas

Νιώθω το χρέος να απευθύνω σε όλους σας μια έκκληση. Λυπάμαι που θα το πω αλλά διαπιστώνω ότι πάρα πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι ζούμε σε πρωτοφανείς, εξαιρετικές καταστάσεις. Νομίζουν ότι είναι μια περιπετειούλα που θα περάσει πολύ σύντομα. Δεν είναι έτσι. Βρισκόμαστε μέσα σε έναν παγκόσμιο πόλεμο, όπως δραματικά διαπίστωσε χθες με το διάγγελμα του, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν. Σε έναν πόλεμο όπου ο εχθρός είναι αόρατος, μικροσκοπικός αλλά εντελώς καταστροφικός κι ύπουλος. Για να τον νικήσουμε θα χρειαστούν τεράστιες προσπάθειες. Και θα υπάρξουν και θύματα και πολύ μεγάλες ζημιές. Στο τέλος, δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ζημιωθεί από τις συνέπειες αυτού του πολέμου. Δυστυχώς θα υπάρξουν θύματα. Ακόμα και νεκροί, ελπίζω λίγοι. Αλλά όλοι μας, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο θα υποστούμε ζημιές. Κυρίως οικονομικές αλλά κι ανθρώπινες, κοινωνικές, ψυχολογικές, όπως σε κάθε πόλεμο. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε από τώρα προτού είναι πολύ αργά. Και να συμπεριφερθούμε ανάλογα. Οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες με πριν από λίγους μήνες. Η Ελλάδα, όπως όλος ο κόσμος, αντιμετωπίζει την απειλή, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Χάρις στις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις της κυβέρνησης μας και του πρωθυπουργού μας. Αλλά δεν αρκούν. Αν δεν είμαστε ενωμένοι όλοι οι Έλληνες στην κοινή προσπάθεια, κι αν δεν αποφασίσουμε να επιδείξουμε την ανάλογη κοινωνική και ατομική ευθύνη, τότε η ζημιά που θα υποστούμε ως έθνος θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Σας εκλιπαρώ. Ας αφήσουμε στην άκρη το εγώ μας. Δεν είναι η εποχή για την διεκδίκηση προσωπικών, κομματικών, συντεχνιακών, ή άλλων συμφερόντων. Είναι η εποχή της κοινής προσπάθειας, του κοινού αγώνα για την αντιμετώπιση του εχθρού. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος θα έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τον απολογισμό μας και να ασκήσουμε την κριτική μας για τα τυχόν λάθη που έχουν γίνει. Μέχρι τότε όμως, όλοι μας, με υπευθυνότητα και αίσθηση καθήκοντος, συμπαρατασσόμαστε με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και δίνουμε τον κοινό αγώνα ως απλοί στρατιώτες, αποφασισμένοι κι υπάκουοι στο πεδίο της μάχης. Σε αυτό τον αγώνα κανείς μας δεν περισσεύει. Μένουμε σπίτι μας κι υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών και στις αποφάσεις της κυβέρνησης, διότι αυτό είναι το καθήκον μας έναντι της πατρίδας μας, της οικογένειας μας, των φίλων και συμπολιτών μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.