Η εξαγγελία από τον Αλέξη Τσίπρα του (δήθεν) «κοστολογημένου» προγράμματος του για την αντιμετώπιση της δεινής οικονομικής κρίσης, που εκ των πραγμάτων πλήττει την Ελλάδα, μαζί με τον κόσμο ολόκληρο, έγινε δεκτή από την κοινή γνώμη με αδιαφορία. Έως και θυμηδία σε ορισμένες περιπτώσεις. Και τούτο διότι η αξιοπιστία του κ. Τσίπρα και του κόμματος του βρίσκονται στο ναδίρ. Σε μια εποχή μάλιστα που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει να τα πηγαίνει περίφημα στη διαχείριση της πρωτοφανούς παγκόσμιας δοκιμασίας. Με αποτέλεσμα να χαίρει της μεγάλης παγκόσμιας αποδοχής.

Αντίθετα, ο ΣυΡιζΑ στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μια εναλλακτική προς το κυβερνητικό πρόγραμμα θέση, στην ουσία παρουσίασε ένα σχέδιο το οποίο είναι ελάχιστα αξιόπιστο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Τα 50 περίπου δισεκατομμύρια τα οποία υποσχέθηκε ο κύριος Τσίπρας δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Γιατί πέραν των 30 δισεκατομμυρίων, ξέχασε να συνυπολογίσει και τα τουλάχιστον 15 δις διαρροή από τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, που μοιραία θα υπάρξουν συνεπεία της κρίσης από την μη πληρωμή φόρων και εισφορών, ανάλογα με τη διάρκεια της πανδημίας, που δεν φαίνεται να περιορίζεται σύντομα. Πέραν βεβαίως του γεγονότος της μνήμης που ανακίνησε στους πολίτες ο κ. Τσίπρας με το διαβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το οποίο και τότε έλεγε πως είναι κοστολογημένο και φυσικά ουδέποτε εφαρμόστηκε στην πράξη.

Δεν υπάρχει σήμερα κανένα σοβαρός Έλληνας, ανάμεσα στους οποίους και τα πιο αξιόπιστα στελέχη του ΣυΡιζΑ, που να μην αντιλαμβάνεται ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα γενικότερης αξιοπιστίας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έχει βρει την ταυτότητά του, δεν έχει βρει το βηματισμό του. Και κυρίως είναι ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα. Εδώ και καιρό ο Αλέξης Τσίπρας, σωστά, είχε διαβλέψει ότι για να παραμείνει ο ΣυΡιζΑ κόμμα εξουσίας θα έπρεπε να αλλάξει ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό. Δηλαδή να γίνει ένα κόμμα της κεντροαριστεράς και να αποκτήσει περισσότερα χαρακτηριστικά του παλιού ΠΑΣΟΚ. Αυτή άλλωστε ήταν και η προσπάθεια του από τη στιγμή που εγκατέλειψε την εξουσία τον περασμένο Ιούλιο. Και αυτός ήταν ο σκοπός του, ο μετασχηματισμός του ΣυΡιζΑ σε ένα κόμμα εξουσίας με κεντροαριστερά χαρακτηριστικά και φυσιογνωμία. Η προσπάθειά του όμως αυτή δεν έχει ακόμα καρποφορήσει. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Κατά τη γνώμη μας ο σημαντικότερος είναι ότι ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας δεν μπορεί να επιβάλει αυτές τις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εσωτερικό του ΣυΡιζΑ. Οι αντιδράσεις είναι και παραμένουν μεγάλες, κυρίως από τον χώρο της παραδοσιακής αριστερής ομάδας που ήταν και η βάση του κόμματος αυτού. Από τη στιγμή μάλιστα που η πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του απέκτησε πολύ έντονα κεντρώα χαρακτηριστικά, η θέση του ΣυΡιζΑ στον κεντροαριστερό χώρο έχει εκ των πραγμάτων αποδυναμωθεί.

Συγχρόνως όμως, τον τόνο στην αντιπολιτευτική τακτική του ΣυΡιζΑ δεν το δίνουν πια τα πλέον μετριοπαθή στελέχη του, όπως είναι η Μαρία Ξενογιαννακοπούλου ή ο Κώστας Ζαχαριάδης, αλλά συνεχίζουν να τον τον υπερκαλύπτουν τα πιο ακραία, και ενδεχομένως γραφικά στοιχεία του, όπως είναι ο Παύλος Πολλάκης, ο Γιώργος Κυρίτσης, ο Νίκος Καρανίκας, ο Στέλιος Κούλογλου κα. Οι υβριστικές και απαράδεκτες φωνές εναντίον της κυβέρνησης εν μέσω πανδημίας από τα στελέχη αυτά μόνο ζημιά προκαλούν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και υπολείπεται τρομακτικά της Ν.Δ. πλέον σε όλες τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως ο ΣυΡιζΑ θα πάψει να είναι ο δεύτερος παράγοντας του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί όσο δεν υπάρχει άλλος, να τον αντικαταστήσει, όπως συνέβη με τον ίδιον όταν αντικατέστησε το ΠΑΣΟΚ μετά το 2012. Αλλά αν ο κ. Τσίπρας δεν κατορθώσει να επιβάλλει τις μεταρρυθμίσεις στο κόμμα του που είναι απαραίτητες για να αλλάξει φυσιογνωμία τότε τίποτα δεν αποκλείεται στο προσεχές μέλλον. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, η φύση απεχθάνεται το κενό και πάντα θα βρίσκεται κάποιος που θα το συμπληρώσει.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2467013/o-syriza-xwris-taytotha

Η απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να ζητήσει από τους υπουργούς τους υφυπουργούς και τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να καταθέσουν το 50% από την βουλευτική αποζημίωση τους υπέρ του αγώνα που δίνει η χώρα μας για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορονοϊού, ήταν κίνηση υψηλού συμβολισμού. Και τούτο διότι ήθελε να καταδείξει σε όλους τους Έλληνες ότι σε αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση την οποία βιώνει η πατρίδα μας και ο κόσμος ολόκληρος, όλοι οι πολίτες θα υποστούμε θυσίες. Άλλος μεγαλύτερες άλλους μικρότερες. Αλλά αυτό που προέχει είναι να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το μεγάλο κίνδυνο που προκαλεί στην δημόσια υγεία και στην ζωή των συμπολιτών μας η πρωτοφανής, πρωτόγνωρη, κρίση την οποία διέρχεται η Ανθρωπότητα. Σε αυτή την κοινή προσπάθεια, τον κοινό αγώνα, οι Έλληνες ενωμένοι πρέπει να δώσουμε την σκληρή μάχη με μπροστάρη την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία του τόπου.

Εδώ και πολύ καιρό γράφαμε ότι η κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία μετά το τέλος της πανδημίας θα είναι πολύ άσχημη. Αυτό όμως που δεν προβλέπαμε είναι το μέγεθος της απειλής από τον κορονοϊό και το πότε θα σταματήσει η πανδημία. Αυτή τη στιγμή κανείς δε γνωρίζει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι επιπτώσεις στην οικονομία μπορεί να αποδειχθούν μέχρι και καταστροφικές. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που συμβαίνει τούτη τη στιγμή δεν έχει ξανά συμβεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όλος ο κόσμος είναι σε κατάσταση καραντίνας. Όλα τα κράτη του κόσμου έχουν λάβει αυστηρά μέτρα, αλλά λιγότερο αλλά περισσότερο, κυκλοφορίας των πολιτών στους δρόμους. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και ουδείς γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει. Η πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις μιλούν για τα μέσα του προσεχούς Μαΐου. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο. Διότι ακόμα δεν γνωρίζουμε πως ο ιός συμπεριφέρεται και δεν γνωρίζουμε αν θα μεταλλαχθεί και με ποιον τρόπο.

Συνεπώς, η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, και άρα και της ελληνικής, θα είναι σε στενή συνάρτηση με το πως θα κινηθεί ο ιός στους επόμενους μήνες ή ακόμα και χρόνια. Υπάρχουνε τρεις μεταβλητές, που είναι εντελώς απρόβλεπτες αυτή την στιγμή. Τώρα μόνο σενάρια μπορούμε να κάνουμε. Η πρώτη μεταβλητή έχει να κάνει με τη διάρκεια ύπαρξης της πανδημίας. Αν η κορύφωση είναι μέχρι τις 15 Μαΐου το αργότερο, αυτό είναι το καλό σενάριο. Μέχρι τότε φυσικά θα υπάρξει σημαντική ύφεση στην παγκόσμια οικονομία. Αλλά εκτιμάται ότι θα υπάρξει και ταχεία θετική αντίδραση. Αν όμως δεν σταματήσει και συνεχίζει και μέσα στο καλοκαίρι; Η δεύτερη μεταβλητή έχει να κάνει με το αν ο κορονοϊός θα μεταλλαχθεί σε κάτι πιο επικίνδυνο και πιο εύκολα μεταδόσιμο. Η τρίτη με το πόσο γρήγορα θα βρεθούν ικανές φαρμακευτικές μέθοδοι να τον αντιμετωπίσουν. Και βέβαια πότε θα υπάρξει ένα αξιόπιστο και ασφαλές εμβόλιο για την καταπολέμηση του.

Ήδη παντού στον κόσμο διατυπώνονται από τους ειδικούς περι τα οικονομικά πολλές και διαφορετικές εκτιμήσεις που όμως όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι το 2020 θα είναι μια χρονιά μεγάλης ύφεσης. Στην Γερμανία ορισμένοι αναλυτές μιλούν ακόμα και για ύφεση που θα φτάσει το 10% του ΑΕΠ. Στις ΗΠΑ ο ο πρόεδρος Τραμπ υποχρεώνεται να τυπώσει 2 τρισεκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίσει την μεγάλη οικονομική κρίση.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με την σωφροσύνη και την σύνδεση που επέδειξε, προσπαθεί να στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κυρίως πλήττονται από την πανδημία του κορονοϊού. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι κατά βάση αφιερωμένες στο χώρο των υπηρεσιών της, της εστίασης, του εμπορίου και της λιανικής κατανάλωσης. Ήδη περί το 1,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις αυτές θα λάβουν το επίδομα των 800 € για το μήνα Απρίλιο, ενώ σχεδιάζεται παρόμοια στήριξη και για το μήνα Μάιο, εφόσον απαιτηθεί. Φυσικά, τα μέτρα αυτά δεν ικανοποιούν τους πάντες. Όλοι θα ήθελαν να έπαιρναν το επίδομα των 800 €, αλλά και να έχουν τη δυνατότητα να έχουν ακόμα μεγαλύτερες παροχές από το κράτος. Όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα διαθέσιμα του κράτους δεν είναι απεριόριστα. Δεν υπάρχει κάποιο λεφτόδεντρο από το οποίο κόβουν χρήμα. Η Ελλάδα θα κινδυνεύσει στο προσεχές μέλλον, εάν η κρίση συνεχιστεί, να ξεμείνει από μετρητά. Ήδη τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ που παρέχει στο πρόγραμμα αυτό η κυβέρνηση, αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ! Ποσό που μπορεί να οδηγήσει σε βαθιά ύφεση την ελληνική οικονομία μέσα στο 2020.

Όλα θα εξαρτηθούν από τη στάση που θα τηρήσει η ευρωπαϊκή ένωση. Το αδιέξοδο στην τελευταία έκτακτη σύνοδο κορυφής μεταξύ των ισχυρών κρατών του Βορρά, δηλαδή της Γερμανίας και της Ολλανδίας, σε σχέση με την απαίτηση των νοτίων χωρών, δηλαδή της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Ελλάδος, να εκδοθεί ομόλογο που θα στηρίζει τις χειμαζόμενες οικονομίες τους, έχει προκαλέσει έντονους κλυδωνισμούς. Αναζητείται συμβιβαστική φόρμουλα. Η οποία δεν θα είναι τόσο εύκολο να βρεθεί. Η Ελλάδα, όπως και οι άλλες χώρες του νότου, ζητούν και επιμένουν να εκδοθεί το ευρωομόλογο. Που το χαρακτηρίζουν ως το «μπαζούκας» που χρειάζεται η οικονομία για να ανακάμψει. Εκτιμώ ότι θα βρεθεί τελικά η συμβιβαστική φόρμουλα, αν κι ήδη το αδιέξοδο έχει προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά και στην ελληνική οικονομία.

Εκτίμησή μου είναι ότι η φόρμουλα αυτή δεν θα έχει να κάνει τόσο με το ομόλογο όσο με αύξηση της κυκλοφορίας του χρήματος από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, την ΕΚΤ. Η οποία θα χρειαστεί να ρίξει στην αγορά και την ευρωπαϊκή οικονομία, μέσω των ευρωπαϊκών κρατών, ένα τεράστιο ποσό που θα προσεγγίσει η και θα ξεπεράσει τα δύο τρις $ που τυπώνει αυτή την στιγμή η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2466760/anaxaitizontas-thn-katarreysh-ths-oikonomias

Ζούμε σε πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες καταστάσεις για την γενιά μας. Ποτέ άλλοτε από το 1950 και μετά, η Ελλάδα δεν βρέθηκε μπροστά σε μια τόσο μεγάλη πρόκληση και δοκιμασία, όπως είναι η πανδημία του κορωνοϊού. Οι δικές μας οι γενιές δεν είχαν γνωρίσει πόλεμο. Δεν είχαν γνωρίσει ούτε και μια πολύ μεγάλη πρόκληση, όπως είναι αυτή που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Βέβαια η χώρα χρεοκόπησε το 2010. Αλλά η επίπτωση στην δημόσια υγεία, στην κοινωνική συνοχή, στην οικονομία της Ελλάδος από την πανδημία, μπορεί να αποδειχθεί πολύ χειρότερη και από την χρεοκοπία του 2010.

Ήδη ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι οι επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία από την πανδημία του κορονοϊού, θα είναι πολύ μεγαλύτερες και από την κρίση του 2001 με την πτώση των δίδυμων πύργων, αλλά και με την μεγάλη ύφεση που προκάλεσε η χρηματιστηριακή κρίση του 2008, με αφορμή την κατάρρευση της Lehman Brothers. Εδώ και μήνες, από αυτήν εδώ την στήλη επισημαίνουμε ότι δεν είμαστε μεν γνώστες των ιατρικών θεμάτων που σχετίζονται με την δημόσια υγεία, για να ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα από την πανδημία. Αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι τρομακτικές. Και δυστυχώς από ότι φαίνεται επιβεβαιωνόμαστε. Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο γενικός διευθυντής του Ο.Ο.Σ.Α Ανχελ Γκουρία, επισημαίνει ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται πλέον στην παγκόσμια οικονομία θα την επηρεάζει αρνητικά για πολλά χρόνια, ακόμα και μετά το τέλος της πανδημίας. Γιατί για πρώτη φορά μιλάει ακόμα και για το ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας ύφεσης.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα, δίνουμε έναν πολύ δύσκολο αγώνα. Διότι η χώρα μας δεν είχε βγει ακόμα από την οικονομική κρίση, όταν ήρθε η πανδημία για να της δώσει ένα ισχυρό νέο χτύπημα. Ήδη, χάρις στις πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η Ελλάδα κατόρθωσε να μπει στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και να εξασφαλίσει κάποια κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να ενισχύσει τους τομείς εκείνους της οικονομίας που πλήττονται από την πανδημία. Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν κοστίζουν 10 δις ευρώ. Είναι τεράστιο το ποσό. Υπερβαίνει το 5% του ΑΕΠ.

Οι αντοχές όμως των δημόσιων οικονομικών δεν είναι απεριόριστες. Αν η κρίση με την πανδημία αυτή συνεχιστεί για λίγες βδομάδες ακόμα, όπως είναι και το πιθανότερο, τότε θα δοκιμαστούν σκληρά τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Και θα θέσουν έν αμφιβόλω την όποια προσπάθεια για την ανάκαμψη της οικονομίας μας. Η κυβέρνηση ήδη προειδοποιεί όλους όσους ζητούν και νέα επιδόματα ότι δεν είναι δυνατόν να δοθούν. Βρισκόμαστε σε πολύ κρίσιμη οικονομική κατάσταση. Γιατί ακόμα κι αν ξεπεράσουμε την πανδημία μέσα στους προσεχείς μήνες, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι χρειαζόμαστε δυνάμεις για να ξανασταθούμε στα πόδια μας και να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε ισχυρή ανάκαμψη την οικονομία και την αγορά. Διότι διαφορετικά θα μπούμε σε έναν φαύλο κύκλο υποβάθμισης και στασιμότητας από τον οποίον η χώρα δεν θα μπορέσει να ξεφύγει για πολλά χρόνια στο μέλλον.

Τα λέω αυτά γιατί στις δικές μας γενιές, όσοι γεννηθήκαμε μετά το 1950, είχαμε την μεγάλη τύχη να μη γνωρίσουμε ποτέ πόλεμο στην Ελλάδα. Οι διηγήσεις των γονιών μας και των παππούδων μας από την κατοχή, τον πόλεμο, τον εμφύλιο, όλα αυτά που συγκλόνισαν την Ελλάδα στη δεκαετία του 40, ήτανε σαν μια μακρινή ιστορία που δεν μας αγγίζει ουσιαστικά. Μόνον θεωρητικά αντιλαμβάνεσαι συμφορές που δεν τις έχεις βιώσει. Αντίθετα, στην δική μας εποχή βιώσαμε μια πρωτοφανή 35ετια, πολιτικής ελευθερίας και οικονομικής ευημερίας, από το 1974-2009, που όμοια της δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ελληνικού κράτους.

Κάθε γενιά όμως έχει και τη δική της μεγάλη δοκιμασία. Αυτή είναι η μοίρα των ανθρώπων διαχρονικά, όπως η ιστορία διδάσκει. Οι δικές μας γενιές γνώρισα την πρώτη μεγάλη δοκιμασία το 2010 με την χρεοκοπία. Τώρα ήρθε η νέα μεγάλη δοκιμασία, με την πανδημία κορονοϊού Covid-19. Για τα δεδομένα μας, αυτός είναι ο πόλεμος της γενιάς μας. Ένας πόλεμος διαφορετικός. Δεν έχουμε βομβαρδισμούς από αεροπλάνα. Δεν έχουμε ελεύθερους σκοπευτές έξω από τα παράθυρα μας. Αλλά έχουμε έναν εχθρό ανηλεή, αδίστακτο, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τρόπο να τον αντιμετωπίσουμε η να διαπραγματευθούμε μαζί του, παρά μόνο με το να τον απομονώσουμε από το να μολύνει τους άλλους συμπολίτες μας. Τελικά, η καραντίνα στην οποίαν υποχρεούμαστε πλέον να βρεθούμε όλοι μας είναι η δική μας άμυνα, η δική μας εθνική αντίσταση, σ’ αυτόν τον αόρατο αλλά πολύ καταστροφικό εχθρό, που μόνον ενωμένοι και αποφασισμένοι να θυσιάσουμε την βολή μας, θα μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε και να τον νικήσουμε. Όπως στο έπος του 40, οι Έλληνες ενωμένοι νίκησαν ένα πανίσχυρο εχθρό, αποφασισμένοι να κάνουμε ως κοινωνία τις μεγαλύτερες θυσίες για την πατρίδα, έτσι και τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε τις δικές μας θυσίες για να σώσουμε την πατρίδα μας από την πανδημία του Covid-19. Αυτός είναι ο δικός μας πόλεμος. Ας γίνει και το δικό μας έπος! Χωρίς γκρίνιες και μεμψιμοιρία. Όταν νικήσουμε θα έχουμε όλο τον χρόνο να τσακωθούμε μεταξύ μας, όπως συνηθίζουμε άλλωστε εμείς οι Έλληνες. Μέχρι τότε όμως ας αφήσουμε στην άκρη τις ιδεοληψίες, την συνωμοσιολογία, τις κομματικές μας ταυτότητες. Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Τώρα είναι η ώρα του αγώνα και της Νίκης!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2456532/h-ellada-se-polemo

Νιώθω το χρέος να απευθύνω σε όλους σας μια έκκληση. Λυπάμαι που θα το πω αλλά διαπιστώνω ότι πάρα πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι ζούμε σε πρωτοφανείς, εξαιρετικές καταστάσεις.

Νομίζουν ότι είναι μια περιπετειούλα που θα περάσει πολύ σύντομα. Δεν είναι έτσι. Βρισκόμαστε μέσα σε έναν παγκόσμιο πόλεμο, όπως δραματικά διαπίστωσαν όλοι οι ηγέτες του κόσμου, μεταξύ των οποίων κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σε έναν πόλεμο όπου ο εχθρός είναι αόρατος, μικροσκοπικός αλλά εντελώς καταστροφικός κι ύπουλος. Για να τον νικήσουμε θα χρειαστούν τεράστιες προσπάθειες. Και θα υπάρξουν και θύματα και πολύ μεγάλες ζημιές. Στο τέλος αυτού του πολέμου, δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ζημιωθεί από τις συνέπειες αυτού του πολέμου. Δυστυχώς θα υπάρξουν θύματα. Ακόμα και νεκροί, ελπίζω λίγοι. Αλλά όλοι μας, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο θα υποστούμε ζημιές. Κυρίως οικονομικές αλλά κι ανθρώπινες, κοινωνικές, ψυχολογικές, όπως σε κάθε πόλεμο. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε από τώρα προτού είναι πολύ αργά. Και να συμπεριφερθούμε ανάλογα. Οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες με πριν από λίγους μήνες.

Η Ελλάδα, όπως όλος ο κόσμος, αντιμετωπίζει την απειλή, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Χάρις στις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις της κυβέρνησης μας και του πρωθυπουργού μας. Αλλά δεν αρκούν. Αν δεν είμαστε ενωμένοι όλοι οι Έλληνες στην κοινή προσπάθεια, κι αν δεν αποφασίσουμε να επιδείξουμε την ανάλογη κοινωνική και ατομική ευθύνη, τότε η ζημιά που θα υποστούμε ως έθνος θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Σας εκλιπαρώ. Ας αφήσουμε στην άκρη το εγώ μας. Δεν είναι η εποχή για την διεκδίκηση προσωπικών, κομματικών, συντεχνιακών, ή άλλων συμφερόντων. Είναι η εποχή της κοινής προσπάθειας, του κοινού αγώνα για την αντιμετώπιση του εχθρού. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος θα έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τον απολογισμό μας και να ασκήσουμε την κριτική μας για τα τυχόν λάθη που έχουν γίνει. Μέχρι τότε όμως, όλοι μας, με υπευθυνότητα και αίσθηση καθήκοντος, συμπαρατασσόμαστε με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και δίνουμε τον κοινό αγώνα ως απλοί στρατιώτες, αποφασισμένοι κι υπάκουοι στο πεδίο της μάχης. Σε αυτό τον αγώνα κανείς μας δεν περισσεύει. Μένουμε σπίτι μας κι υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών και στις αποφάσεις της κυβέρνησης, διότι αυτό είναι το καθήκον μας έναντι της πατρίδας μας, της οικογένειας μας, των φίλων και συμπολιτών μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.

Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Η κατάσταση παραμένει φυσικά δύσκολη αλλά τα πρώτα στοιχεία είναι σχετικά διαχειρίσιμα. Ο αριθμός των κρουσμάτων που χρειάζεται να νοσηλευθούν δεν έχει ξεφύγει. Ο αριθμός των νεκρών, μολονότι έχει φτάσει τους έξι, ούτε αυτός έχει ξεφύγει. Αλλά δυστυχώς υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός διασωληνωμένων μέσα στα τελευταία εικοσιτετράωρα. Είναι σαφές ότι τα μέτρα που ελήφθησαν εγκαίρως από την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, αποδίδουν σε κάποιο βαθμό. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας κάνουν να εφησυχάζουμε. Η κατάσταση παραμένει δύσκολη. Και οι επόμενοι δύο μήνες θα είναι καθοριστικοί για την πορεία της νόσου. Μένουμε σπίτι, υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών και της κυβέρνησης και πράττουμε το καθήκον μας έναντι της πατρίδας μας, των συμπολιτών μας και της οικογένειας μας, με βαθύ αίσθημα καθήκοντος. Βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου. Στη μάχη δεν χωρούν ούτε αμφισβητήσεις ούτε γκρίνιες ούτε παράπονα ούτε απειθαρχία. Είμαστε στρατιώτες κι υπακούμε στις εντολές των στρατηγών μας. Και να είστε βέβαιοι ότι σύντομα θα βγούμε νικητές από τον σκληρό αυτό πόλεμο εναντίον ενός αόρατου αλλά όχι ανίκητου εχθρού!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2456375/exoume-xreos-sthn-patrida-mas