Θυμάμαι πριν από 30 χρόνια, όταν κάλυπτα το πολιτικό ρεπορτάζ της ΝΔ για την εφημερίδα «Καθημερινή», ότι είχα την ευκαιρία να κάνω μια μεγάλη συζήτηση με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πρόεδρο τότε της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα πρωθυπουργό, για το ελληνοτουρκικό και τους κινδύνους που κρύβονται από την τουρκική απειλή και επιθετικότητα. Θυμάμαι λοιπόν πολύ ζωντανά τον αείμνηστο Κων. Μητσοτάκη να μου λέει ότι πραγματικό κίνδυνο από την Τουρκία δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε μέχρις ότου το καθεστώς της Άγκυρας αποφασίσει να αμφισβητήσει την συνθήκη της Λωζάνης. Τότε, νεαρός ρεπόρτερ ομολογώ ότι δεν είχα εκτιμήσει όσο σωστά έπρεπε την προειδοποίηση Μητσοτάκη. Και πολύ φοβάμαι ούτε το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας στα χρόνια, που μεσολάβησαν.

Αυτό δυστυχώς συνέβη το τελευταία χρόνια όταν ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, έφτασε μέχρι του σημείου να έρθει επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα και να θέσει την άποψή του και την τουρκική θέση για αλλαγή και αναθεώρηση της Συνθήκες της Λωζάνης ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου και του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Η πρόκληση του κυρίου Ερντογάν ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι κατέγραψε ο τύπος της εποχής, δηλαδή πριν από ενάμιση μόλις χρόνο. Και τούτο διότι ουσιαστικά ο πρόεδρος της Τουρκίας αμφισβήτησε επί ελληνικού εδάφους, τα σύνορα της Ελλάδος και κατά συνέπεια και της Τουρκίας όπως αυτά καθορίζονται από τις συμφωνίες της Λωζάνης ήδη από το 1923. Δηλαδή αμφισβήτησε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως είναι η υφαλοκρηπίδα των νησιών μας κι οι θαλάσσιες ζώνες. Έκτοτε, η Άγκυρα έχει ανεβάσει κατά πολύ τους τόνους της αντιπαράθεσης της με την Αθήνα, και όχι μόνο. Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια και θα μετατρέψει κάποια στιγμή τα λόγια της έργα. Κατά καιρούς οι κυβερνήσεις Τουρκίας έχουν αποδείξει ότι δε μένω στα λόγια αλλά ότι προχωρεί στην εφαρμογή όσων έχουν πρωί. Αυτό μοιραία δημιουργεί έντονη ανησυχία και προβληματισμό στην χώρα μας. Η Ελλάδα, η οποία σέβεται από το 1923, χωρίς καμιά υπαναχώρηση την συνθήκη της Λωζάνης που είχαν υπογράψει στην ελβετική πόλη οι τότε ηγέτες, ο Ελευθέριος Βενιζέλος εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης κι ο Μουσταφά Κεμάλ εκ μέρους του νεοσύστατου τότε τουρκικού κράτους, λαμβάνει σοβαρά τις σημερινές τούρκικες προκλήσεις. Κι ανησυχούμε και προβληματιζόμαστε. Αλλά δεν φοβόμαστε και δεν εγκαταλείπουμε τις πάγιες αξίες και τα δίκαια του ελληνισμού.

Σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αποφασισμένη να προστατεύσει με κάθε τρόπο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Επιδιώκουμε και επιθυμούμε την ειρηνική επίλυση των διαφορών μας και ζητούμε να διαμορφώσουν σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία. Και γι’αυτό όχι μόνο ακολουθεί ρεαλιστική κι αποφασιστική εξωτερική πολιτική. Αλλά σφυρηλατεί ισχυρές συμμαχίες με τον παραδοσιακό μας σύμμαχο κι ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο, τις ΗΠΑ. Η επιστολή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μαικ Πομπέο, που δηλώνει ότι η Ουάσιγκτον εγγυάται το status quo στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και την ασφάλεια της Ελλάδας, είναι μια πολύ σημαντική θετική εξέλιξη. Όπως είναι η σφυρηλάτηση της συμμαχίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Πάνω από όλα την ασφάλεια της εδαφικής μας ακεραιότητας εγγυώνται η ισχύς των Ενόπλων μας Δυνάμεων κι η αποφασιστικότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Γι’ αυτό εκτιμώ ότι όλοι οι Έλληνες απαιτείται να συσπειρωθούμε, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις και σκοπιμότητες, γύρω από τον Κυριάκο και την κυβέρνηση του, για να υποβοηθήσουμε το τιτάνιο έργο που έχουν αναλάβει για την προάσπιση των εθνικών δικαίων και συμφερόντων. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, μεμψιμοιρίες και κομματική εκμετάλλευση δεν χωρούν στην διαχείριση των μειζόνων εθνικών προβλημάτων μας. Απαιτούνται εθνική σύμπνοια κι ομοψυχία.

πηγή: http://marketnews.gr/article/2454677/isxyrh-apofasistikothta

Στην αρχή του 2020, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλές σύνθετες και πολύ δύσκολες προκλήσεις. Η αυξανόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας, η οποία έχει πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις μετά την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2019, έχει εκ των πραγμάτων φέρει σε δύσκολη θέση την χώρα μας και την προσπάθεια που καταβάλλει κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανασυγκρότησει και να αναγέννησει την Ελλάδα.

Εκ των πραγμάτων, το νέο σύστημα που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας της προκλητικότητας του καθεστώτος Ερντογάν, οδηγεί μοιραία σε μια πολύ δύσκολη νέα πραγματικότητα για την Ελλάδα και την κυβέρνηση της. Όμως η αποφασιστικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη και των συνεργατών του, αναδεικνύει την βούληση της Ελλάδος να μην αποδεχθεί τετελεσμένα και να σταματήσει την τακτική του κατευνασμού που ακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με σκληρή δουλειά, με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα και με σχέδιο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποδεικνύει στην πράξη ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει στην επιθετικότητα της Τουρκίας να οδηγήσει σε συρρίκνωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Αντιθέτως, όπως όλα δείχνουν, η στάση της Αθήνας είναι περισσότερο υπεύθυνη από οποτεδήποτε άλλοτε στο παρελθόν. Ακόμα και στις δυσκολίες που δημιουργούν σύνθετες, κι ενδεχομένως ανοίκειες, καταστάσεις, όπως η μη πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης στην διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, ο κ. Μητσοτάκης δείχνει ότι κατορθώνει να τις αντιμετωπίζει με έξυπνες ενέργειες, όπως η πρόσκληση του στρατάρχη Χαφτάρ στην Αθήνα, που σφυρηλατεί νέες συμμαχίες, αρκετά ισχυρές να αντιστρατευθούν τις αθέμιτες επιδιώξεις της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή.

Όμως, ας είμαστε ρεαλιστές. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Κι η ένταση στην περιοχή δυστυχώς επηρεάζει και το μεγάλο στόχο της κυβέρνησης και της χώρας που δεν είναι άλλος από την ανάκαμψη της οικονομίας και από την ευημερία του ελληνικού λαού. Είναι αναμφίβολο ότι η σύγκρουση με την Άγκυρα μοιραία επηρεάζει και τις προοπτικές προσέλκυσης επενδύσεων από το εξωτερικό καθώς επίσης και κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας όπως είναι ενδεχομένως ο τουρισμός και η ναυτιλία.

Ας μην ξεχνάμε ότι εκ των πραγμάτων η αναστάτωση που επικρατεί στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, απαιτεί την ενίσχυση της εθνικής μας άμυνας. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ενισχύσουμε τους εξοπλισμούς. Και αυτό ισοδυναμεί με αυξημένο οικονομικό κόστους για μια Ελλάδα, που μόλις τώρα βγαίνει απ’ τη χρεοκοπία και πολύ δύσκολα μπορεί να ανταπεξέλθει.

Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση με το γενναίο σχέδιο αναβάθμισης των F 16 και των Μιράζ έχει προχωρήσει σε μια αλλαγή στο σκεπτικό που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια σχετικά με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Για πρώτη φορά από το 2010 υπάρχει ένα στρατηγικό σχέδιο για την ενίσχυση της εθνικής μας άμυνας, μέσω ευρύτατου προγράμματος επανεξοπλισμού των ενόπλων μας δυνάμεων.

Και όλα αυτά σε μια εποχή κατά την οποία διαφαίνεται ότι οικονομία μας βρίσκεται σε διαδικασία ανάκαμψης. Μην ξεχνάμε ότι το Χρηματιστηριο Αξιών Αθηνών ήταν το χρηματιστήριο με τη μεγαλύτερη απόδοση κατά τη διάρκεια του 2019. Ενώ η κυβέρνηση προχώρα δυναμικά την μεγάλη αλλαγή που πρέπει να γίνει και που δεν είναι άλλη από την Φορολογική μεταρρύθμιση και την αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της Δημόσιας διοίκησης.

Ταυτόχρονα με την μεγάλη μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό, γίνονται πιο ρεαλιστικές οι συνθήκες για την λειτουργία του συνταξιοδοτικού μας συστήματος και πιο βιώσιμα τα ασφαλιστικά μας ταμεία. Συγχρόνως, η οικονομία δείχνει σημάδια ανάκαμψης, όπως καταδεικνύουν και οι μεγάλες υποχωρήσεις στα επιτόκια των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Ήδη, η συμβολική έναρξη των εργασιών στο ελληνικό που θα αποτελέσει την μεγαλύτερη επένδυση της χώρας των τελευταίων ετών είναι πρώτο θυρών. Η έναρξη αυτού του έργου θα δώσει το έναυσμα για την προσέλκυση και νέων επενδύσεων από την κυβέρνηση της δες Δημοκρατίας. Παρά τα προβλήματα που όντως παραμένουν στην οικονομία, η χώρα έχει γυρίσει σελίδα. Μπορούμε πλέον υπεύθυνα να πούμε ότι, παρά το γεγονός οτι δεν ξεφύγαμε εντελώς από τους σκοπέλους, βρισκόμαστε σε διαδικασία εξόδου από την κρίση της τελευταίας δεκαετίας.

Τα μόνα εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία της αναγέννησης ελληνικής οικονομίας, δεν μπορεί να είναι αλλά από την από το ενδεχόμενο μιας διεθνούς ύφεσης, η οποία όμως δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα, και φυσικά από την ανάγκη να υπηρετήσουμε το μεγάλο πρόγραμμα επανεξοπλισμού τον οποίο μιλάμε. Όμως η άποψη της κυβέρνησης είναι ότι το δίλημμα «κανόνια η βούτυρο» είναι ψευδοδίλημμα. Στην πραγματικότητα. η Ελλάδα έχει τη δύναμη και την ικανότητα να προχωρήσει σε μια ταυτόχρονη ενίσχυση της εθνικής άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής παράλληλα με την ενίσχυση της οικονομίας της και του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών, που έχουν υποφέρει τα πάνδεινα την τελευταία δεκαετία.

πηγή: http://marketnews.gr/article/2454579/h-megalh-anatroph-tou-2020