Tag Archive for: marketnews

Η ανευθυνότητα της Αριστεράς

Μέσα σε μόλις λίγες εβδομάδες, η αριστερά διοργάνωσε με διάφορες προφάσεις δεκάδες συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα είτε διαμαρτυρόμενοι για την αστυνομική βία, είτε για το φιάσκο με την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα είτε για το εκπαιδευτικών νόμο της κυβέρνησης που αλλάζει τον τρόπο που λειτουργούν τα πανεπιστήμια μας.

Η συμπεριφορά αυτή θεωρώ οτι κατέδειξε για μια ακόμη φορά την μεγάλη ασυνέπεια λόγων κι έργων της αριστεράς και την ανευθυνότητα της έναντι των Ελλήνων πολιτών. Οι ίδιοι άνθρωποι, πολιτικοί από τον ΣυΡιζΑ και το ΚΚΕ, που κατηγορούν την κυβέρνηση για τα μέτρα που παίρνει για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς πανδημίας, τώρα την επικρίνουν γιατί δεν επιτρέπει τα μεγάλα συλλαλητήρια που διοργανώνει η αριστερά εναντίον της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που σκοπό έχει να προστατέψει τα πανεπιστήμια μας από τους μπαχαλάκηδες και αυτούς που βιοπραγούν εναντίον των φοιτητών. Είναι οι ίδιοι πολιτικοί που παροτρύνουν τους διαδηλωτές να κατέβουν στους δρόμους Αθήνας εναντίον, δήθεν, της υπερβολικής αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε μια εποχή που είναι προφανές ότι οποιοσδήποτε συνωστισμός θα οδηγήσει μοιραία σε αύξηση των θυμάτων της πανδημίας. Κι είναι οι ίδιοι πολιτικοί που ταυτόχρονα κατηγορούν την κυβέρνηση γιατί δεν μπόρεσε να περιορίσει τα πολλά κρούσματα που πλήττουν και την χώρα μας.

Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι μόνο ανεύθυνη αλλά και επικίνδυνη. Στην αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς πανδημίας, που δεν στρέφεται μόνο κατά συγκεκριμένων τάξεων του ελληνικού λαού αλλά εναντίον του συνόλου, δεν χωρούν ούτε λαϊκισμός αλλά ούτε δημαγωγία, όπως αυτή στην οποία καταφεύγουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Επιτέλους ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας που έχει προκαλέσει πάνω από 2 εκατομμύρια, νεκρούς παγκοσμίως και περίπου 7000 στην χώρα μας, πρέπει να ανακαλύψουμε και πάλι το αυτονόητο. Ότι ο ιός κολλάει παντού. Παντού όπου δεν εφαρμόζονται τα μέτρα. Παντού όπου υπάρχει συνωστισμός και δε φοράμε μάσκες και δεν κρατάμε αποστάσεις. Και στις εκκλησίες και στη Βουλή και στα μαγαζιά και στα μέσα μεταφοράς και στα συλλαλητήρια, ακόμα και στα ίδια μας τα σπίτια. Και ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Πλήττει το ίδιο πλούσιους και φτωχούς, ισχυρούς και αδύναμους. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε την πανδημία ανάλογα με το πως βολεύει τις προσωπικές η τις κομματικές μας ιδεοληψίες.

Ποτέ δεν έχω υποστηρίξει πως η κυβέρνηση τα έχει κάνει όλα σωστά από την αρχή της εμφάνισης αυτής της πρωτοφανούς κρίσης. Του μεγαλύτερου προβλήματος που έχει αντιμετωπίσει η χώρα μας και ολόκληρος ο κόσμος μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Η κυβέρνηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει κάνει λάθη. Και θα κάνει κι άλλα. Γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Γιατί δεν υπάρχει εκ των προτέρων σωστό ή λάθος για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς πανδημίας για την οποία δεν έχουμε καμία μα καμία εμπειρία. Φτάνει να μαθαίνει από τα λάθη της και να προσπαθεί να τα διορθώνει με συνέπεια, φρόνηση και σκληρή δουλειά. Κι αυτό νομίζω πως πράττει. Με δεδομένες τις συνθήκες και δεδομένα τα υγειονομικά και δημοσιονομικά περιθώρια που διαθέτει.

Ας μην ξεχνάμε ότι πρώτη προτεραιότητα του κράτους είναι να προσφέρει νοσηλεία σε όσους την έχουν ανάγκη. Εάν κατέρρεε το δημόσιο σύστημα υγείας μαζί του θα κατέρρεε και το ίδιο το κράτος. Γι’ αυτό η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να παίρνει μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας. Για να προστατεύσει την δημόσια υγεία, που αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της. Αυτό βέβαια έχει δυσμενείς, οδυνηρές συνέπειες στην κοινωνία και την οικονομία που δοκιμάζονται σκληρά. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Γι’ αυτό και κανείς από όσους επικρίνουν την κυβερνητική πολιτική δεν έχει να την προτείνει εναλλακτική λύση.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα στα πλαίσια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της κάνει ότι είναι δυνατόν να βοηθήσει εκείνους τους πολίτες, που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία. Ιδίως τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εμπόρους, τους καταστηματάρχες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, που ζουν ένα πραγματικό εφιάλτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται λάθη και αδικίες. Γίνονται. Μοιραίο είναι κάτω απ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Και γι’ αυτό είμαστε εδώ για να επισημαίνουμε τα λάθη και τις αδικίες. Και να ζητούμε την διόρθωση τους.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2587078/h-aneythynothta-ths-aristeras

Λέμε ΟΧΙ στην τυφλή βία

Οι εικόνες βίας και τρόμου από τη Νέα Σμύρνη που παρουσιάστηκαν μέσα από τις τηλεοράσεις σε όλη την Ελλάδα, προκάλεσαν την οργή, την θλίψη και τον προβληματισμό σύσσωμης της κοινωνία. Και δικαιολογημένα. Τα φαινόμενα βίας σε μια χώρα σε μεγάλο βαθμό διχασμένη, σε σύγχυση και αμήχανη μετά από μια δεκαετία τρομερών αλλαγών κι αναταράξεων κι εν μέσω τώρα πρωτοφανούς πανδημίας, διαρκώς αυξάνονται. Και δυστυχώς συνεχίζεται η ανοχή σε τέτοια φαινόμενα βίας από ικανό μέρος της κοινωνίας. Ακόμα και συγκροτημένα κόμματα της αντιπολίτευσης τηρούν επαμφοτερίζουσα στάση στο μείζον αυτό ζήτημα

Ήρθε επιτέλους ο καιρός να αντιληφθούμε και να παραδεχτούμε ορισμένα πράγματα. Ουδείς έχει το δικαίωμα να ασκεί φυσική βία στην χώρα μας. Το αποκλειστικό δικαίωμα άσκησης φυσικής βίας έχουν μόνο το κράτος και τα θεσμοθετημένα όργανα του. Κανένας άλλος. Και τα όργανα της πολιτείας μπορούν να ασκούν βία μόνον στο πλαίσιο της εφαρμογής των νόμων όπως ορίζουν οι νόμοι και το Σύνταγμα της χώρας. Γι’ αυτό οι νομικοί μιλάνε για ρυθμισμένη βία της πολιτείας κατά την άσκηση των νόμιμων καθηκόντων της. Η υπερβολική βία που ξεπερνά την νομοθετική ρύθμιση, όπως αυτή που είδαμε στο βίντεο από την πλατεία της Νέας Σμύρνης, μοιραία είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

Όμως ένα μεμονωμένο περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας υπερβολικής βίας, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γενικευθεί. Φυσικά και είναι καταδικαστέο και γι’ αυτό η ηγεσία της ΕΛΑΣ έπραξε από την αρχή του καθήκον της. Διέταξε ΕΔΕ κι έθεσε σε διαθεσιμότητα τον συγκεκριμένο αστυνομικό

Δυστυχώς όπως φοβόμασταν όμως το μεμονωμένο αυτό περιστατικό το εκμεταλλεύτηκαν οι δυνάμεις του σκότους και του χάους που επιδιώκουν την μπαχαλοποίηση της κοινωνίας και την επικράτηση της βίας. Δυο μέρες μετά, την περασμένη Τρίτη, αυτό που συνέβη στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Νέα Σμύρνη υπήρξε απόπειρα κατάλυσης του κράτους δικαίου και της έννομης τάξης. Με αποκορύφωμα την απόπειρα δολοφονίας ενός συγκεκριμένου αστυνομικού.

Αυτό που πολλοί, ιδίως στην αριστερά, δεν θέλουν να κατανοήσουν είναι ότι οι εκδηλώσεις αυτής της βίας δεν αποτελούν πολιτική συμπεριφορά ή έστω άρνηση των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης.

Όπως αποδείχτηκε από τους συλληφθέντες για την απόπειρα δολοφονίας του αστυνομικού στη Νέα Σμύρνη, οι άνθρωποι που επιχείρησαν να τον σκοτώσουν είναι μπαχαλάκηδες, χούλιγκανς ποδοσφαιρικών συνδέσμων κι ομάδων, περιθωριακοί τύποι, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να καταστρέψουν την έννομη τάξη, να υπονομεύσουν την κοινωνία, που μισούν και απεχθάνονται. Δεν έχουν πολιτική ατζέντα. Έχουν θεοποιήσει την βία για τη βία. Την τυφλή βία. Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία και σε ένα κράτος δικαίου όπως είναι και θέλουμε να ενισχύσουμε να είναι η Ελλάδα μας.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω όσο και αν προσπάθησα με την εμπειρία μου των 35 ετών στην δημοσιογραφία, είναι η στάση του ΣυΡιζΑ. Ασφαλώς και δεν συμφωνώ με την άποψη του Στάθη Παναγούλη, πρώην βουλευτή του ΣυΡιζΑ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι τα συλλαλητήρια και τις πορείες τα υποκινούν η πρώην σύντροφοί του. Φυσικά και δεν τα υποκινούν. Δεν έχουν την δύναμη να τα υποκινήσουν. Αλλά αρνούνται στην πράξη και να τα καταδικάσουν.

Αρχίζω να πιστεύω ότι έχει δίκιο η Σώτη Τριανταφύλλου που σε άρθρο της υποστηρίζει ότι ο ΣυΡιζΑ από τη στιγμή που έχασε το μονοπώλιο των ιδεών στην κοινωνία μας και ταυτόχρονα δεν μπορεί να ξεφύγει από την εσωτερική του αντίφαση, αναγκάζεται να θεωρήσει ότι θα πρέπει να επαναλάβει την τακτική, που τον έφερε στην εξουσία το 2015. Θεωρούν κάποιοι στον ΣυΡιζΑ ότι με το να αναβιώσουν τις πλατείες των αγανακτισμένων και να κερδίσουν τη μάχη του δρόμου θα μπορέσει να επαναλάβουν το 2012 ή το 2015. Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι εποχές δεν είναι ίδιες.

Ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στον ακτιβισμό που μας συνήθισαν οι αριστεροί τις εποχές των μνημονίων. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα βίας που διχάζουν την κοινωνία σε περιόδους πολύ πολύ δύσκολες όπως είναι οι τωρινές και λόγω της πρωτοφανούς πανδημίας που δοκιμάζει τις αντοχές όλων μας.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2576837/leme-oxi-sthn-tyflh-bia

Η ιδεολογική ένδεια της Αριστεράς

Μεγάλος θόρυβος έχει ξεσπάσει τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου του υπουργείου παιδείας, με το οποίο έρχονται τα πάνω κάτω στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ανώτατη εκπαίδευση. Σε μεγάλο βαθμό είναι κατανοητό. Επί δεκαετίες, η επιβολή της αριστεράς σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο είχε φέρει τα πανεπιστήμια της χώρας υπό τον πλήρη έλεγχο της. Με αποτέλεσμα αυτονόητα για άλλες χώρες δεδομένα στον τρόπο λειτουργίας της εκπαίδευσης να μην είναι αυτονόητα στην Ελλάδα. Όπως για παράδειγμα το ότι οι σπουδές πρέπει να έχουν μία αρχή, μέση και τέλος. Και ότι ένας φοιτητής δεν μπορεί αιωνίως να είναι φοιτητής. Αν δεν μπορεί η δεν θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του, κάποια στιγμή πρέπει να σταματά. Πρέπει να χάνει την φοιτητική του ιδιότητα, όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να μπαίνει στο πανεπιστήμιο στα 18 η στα 19 του χρόνια και να παραμένει σε αυτό μέχρι να γεράσει. Σκεφθείτε το ελληνικό παράδοξο. Ένας φοιτητής μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε ηλικία στο πανεπιστήμιο. Ο καθηγητής στα 67 του χρόνια συνταξιοδοτείται υποχρεωτικά. Ο φοιτητής ποτέ. Δεν είναι γελοίο;

Και όμως αυτό το αυτονόητο δεν είναι αυτονόητο στην Ελλάδα. Χιλιάδες φοιτητές μαθητές και εκπαιδευτικοί διαδηλώνουν, εν μέσω πανδημίας στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, που πλήττονται από τον κορονοϊό βίαια, εναντίον της αυτονόητης αυτής διατάξεις που περιέχεται στο νέο νομοσχέδιο. Από μόνο του θλιβερό και για την κοινωνία μας και για το εκπαιδευτικό σύστημα μας.

Κι όμως. Κάτι δείχνει να αλλάζει στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Όλες οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καταδεικνύουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων έχει κατανοήσει το αδιέξοδο αυτών των συμπεριφορών, που κράτησαν και την κοινωνία μας και την εκπαιδευτικό μας σύστημα στο παρελθόν. Σε ένα κακό παρελθόν, που κάποτε έπρεπε να ξεπεραστεί. Κι αυτή η ώρα ήλθε επιτέλους.

Η αντίδραση εκ μέρους της αριστεράς είναι έντονες. Επίσης κατανοητό διότι η αριστερά αδυνατεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και μένει εγκλωβισμένη στο παρελθόν. Διαμαρτύρεται για την δημιουργία του νέου αστυνομικού σώματος, που σκοπό έχει την προστασία καθηγητών και φοιτητών από παράνομες, βίαιες, εγκληματικές συμπεριφορές τραμπούκων, εξτρεμιστών, χούλιγκανς μέσα στα πανεπιστήμια, που είναι χώροι ακαδημαϊκής μόρφωσης κι έρευνας. Και όχι χώροι για την δήθεν επαναστατική γυμναστική ακραίων ομάδων, που συχνά σε τίποτα δεν διαφέρουν από οργανωμένες συμμορίες.

Ουδείς είναι ευτυχής για την ύπαρξη αστυνομίας στους πανεπιστημιακούς χώρους. Δε γίνεται όμως διαφορετικά από τη στιγμή που οι οργανωμένες αυτές συμμορίες έχουν μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε άντρο τρομοκρατίας και εγκληματικότητας, όπως πιστεύει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Και δικαίως. Μάλιστα όλοι εμείς που δεχόμαστε την δημιουργία του νέου αστυνομικού σώματος, ελπίζουμε ότι στο μέλλον δεν θα χρειάζεται πια. Καθώς τα πανεπιστήμια μας θα γίνουν και πάλι χώροι ακαδημαϊκής μόρφωσης και έρευνες. Μέχρι τότε όμως πρέπει να προστατεύσουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία για τους φοιτητές και για τους καθηγητές. Απομονώνοντας τους τραμπούκους.

Δυστυχώς, όπως είχα την ευκαιρία να αναφέρω και στην Βουλή, η αριστερά δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι έχει μείνει στο παρελθόν. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να ανακάμψει δημοσκοπικά και να αποτελέσει μια ισχυρή αντιπολίτευση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Η αριστερά, δυστυχώς για αυτήν, έχει ξεπεραστεί από τους καιρούς που έχουν αλλάξει. Και όσο δεν το αντιλαμβάνεται τόσο θα βυθίζεται στην ανυπαρξία, πολιτική και ιδεολογική.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2565897/h-ideologiki-endeia-ths-aristeras

Το σοκ της «τυφλής βίας»!

Σοκαρισμένη δηλώνει η ελληνική κοινωνία από τον άγριο ξυλοδαρμό ενός σταθμάρχη του Μετρό από δύο ανήλικους αδελφούς προ ημερών στον σταθμό της Ομόνοιας. Απόλυτα κατανοητό. Τα βίντεο μάλιστα που δόθηκαν στη δημοσιότητα προκάλεσαν σε όλους μας μεγάλη ταραχή καθώς είδαμε σκηνές που μόνο σε άγριες ταινίες με συμμορίες από τα γκέτο των αμερικανικών μεγαλουπόλεων βλέπαμε.

Δυστυχώς η εικόνα αυτή είναι υπέρ κορυφή του παγόβουνου. Εδώ και δεκαετίες είχαμε εντοπίσει τις μεγάλες αλλαγές, που υφίσταντο στην ελληνική κοινωνία και που εκδηλώνονται με βαθιά περιφρόνηση του νόμου και του κράτους δικαίου. Η κοινωνία, συχνά χάρις στην επικράτηση της αριστερής νοοτροπίας στην ανοχή της δήθεν «επαναστατικής λογικής» της νεολαίας, αποδέχτηκε τη βία ως μέσον πολιτικής έκφρασης. Σε συνδυασμό με την ατιμωρησία και την περιφρόνηση του νόμου, που είναι ενδημικές ενός δήθεν επαναστατικού τρόπου έκφρασης, η βία έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Από το 1974 και μετά που έγινε η μεταπολίτευση, δεν υπήρξε ξανά περίοδος τόσων μεγάλης ανοχής στη βία, που πλέον δεν είχε πολιτικά, όπως στο παρελθόν, στοιχεία αλλά κοινωνικά.

Ζούμε σε εποχές μεγάλης βίας και περιφρόνησης του συμπολίτη μας. Ζούμε σε εποχές όπου ο χουλιγκανισμός, η αλητεία, η βία, η κακία γίνονται συμπεριφορές που παίρνουν τη μορφή κανονικότητας κι αποδοχής για μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Το βλέπουμε εδώ και δεκαετίες παντού στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, στα γήπεδα, στην καθημερινότητά μας. Τυφλή βία χωρίς λόγο. Μόνο για την εκτόνωση των σκοτεινών ενστίκτων κυρίως νεαρών ατόμων, που θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο εκδηλώνουν κι εκτονώνουν τα ένστικτα τους θεωρώντας ότι έτσι εκφράζουν την διαφωνία τους προς μια κοινωνία, που τους καταπιέζει. Μπορεί την κοινωνία να την σόκαρε η τυφλή, σκληρή βία των δύο ανήλικων στο Μετρό. Αλλά δεν είναι πρωτοφανές γεγονός η συμβάν. Δυστυχώς πολύ σκληρές καταστάσεις συμβαίνουν καθημερινά σε μια εποχή, που η περιφρόνηση στο νόμο είναι βαθιά ριζωμένη στο μυαλό πολλών. Κι η ατιμωρησία δυστυχώς ενθαρρύνει αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Το πρόβλημα βεβαίως ξεκινά από την ίδια την κοινωνία. Από την οικογένεια, από το σπίτι, από το σχολείο. Η διάλυση των οικογενειών σε πολλές περιπτώσεις, η αδιαφορία των γονιών για την ανατροφή των παιδιών τους, η έλλειψη προσπάθειας να μεγαλώσει με αξίες, που πλέον αμφισβητούνται, έχει αλλάξει εντελώς την εικόνα που υπάρχει σήμερα στην ελληνική κοινωνία σε σχέση με αυτό που ίσχυε στο παρελθόν. Ολοένα και περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς την σωστή ανατροφή και νουθεσία από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Δεν είναι ο κανόνας φυσικά. Και ευτυχώς. Αλλά δεν είναι και η εξαίρεση. Και το δυστύχημα είναι πως το σχολείο που θα έπρεπε να αναλάβει και ένα ρόλο κοινωνικής διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων, έχει αποτύχει στο ρόλο του αυτό. Δυστυχώς όλες αυτές οι ανατροπές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια κοινωνία όπου τα φαινόμενα βίας δεν θα μειώνονται αλλά αντιθέτως πολύ φοβόμαστε ότι θα αυξάνονται.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2565557/to-sok-ths-tyflhs-bias

Να ανοικοδομήσουμε την Ελλάδα

Ζούμε σε πρωτοφανείς εποχές. Αυτή η διαπίστωση πρέπει να γίνει κατανοητή από όλους μας. Η πανδημία ενός κορονοϊού, ο οποίος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και καταστροφικός για την ανθρώπινη κοινωνία, είναι κάτι που δεν έχει βιώσει ξανά η ανθρωπότητα τον τελευταίο αιώνα. Σ’ αυτές τις πρωτοφανείς εποχές δεν πλήττεται μόνον η δημόσια υγεία. Πλήττονται ακόμα η κοινωνική συνοχή, η ψυχική υγεία και πρωτίστως η οικονομία.

Εδώ και δέκα μήνες που ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια λέω και γράφω ότι ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις που θα έχει στην δημόσια υγεία, η πανδημία θα φέρει μεγάλη οικονομική ύφεση παγκοσμίως. Και αυτό δυστυχώς διαπιστώνεται πλέον μέρα με τη μέρα από όλους τους φορείς σε όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα, μαζί με ολόκληρη την Ευρώπη, μπαίνει σε εποχή μεγάλης ύφεσης. Γινόμαστε πιο φτωχοί από ότι είμαστε. Αυτό είναι μια σκληρή διαπίστωση αλλά είναι πραγματικότητα. Για τους επόμενους μήνες τουλάχιστον η αβεβαιότητα και η περιστολή στις οικονομικές δαπάνες θα είναι η πραγματικότητα. Ουδείς θα βγει από αυτή την δοκιμασία αλώβητος. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντέδρασε εγκαίρως και προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει, πέραν του προβλήματος τη δημόσια υγεία, και τις οικονομικές επιπτώσεις που ήδη είναι μεγάλες. Το βέβαιος είναι ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο και στη χώρα μας και στη γη ολόκληρη, όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Και το δυστύχημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το χρόνο που θα διαρκέσει αυτός ο εφιάλτης. Ελπίζουμε να τελειώσει μέσα στο 2021

Μέσα σ’ αυτές τις πρωτοφανείς καταστάσεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που αντέδρασαν εγκαίρως και με πρόγραμμα και με σχέδιο. Η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, έθεσαν ως προτεραιότητα τους την διάσωση της ζωής. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει απώλεια οικονομική.

Συγχρόνως όμως προσπαθεί να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει την τεράστια κρίση στην οικονομία και την αγορά. Σε αυτή τη φάση, προτεραιότητα έχει να διασωθούν όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες επιχειρήσεις. Δεν είναι εύκολο. Θα γίνουν και λάθη θα γίνουν και αδικίες. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και προσπαθούμε να τα διορθώσουμε. Αλλά αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος, το οποίο δεν εισπράττει πλέον από φόρους, να συντηρεί ολόκληρα την οικονομία και την αγορά. Και όλους τους πολίτες που δικαιολογημένα διαμαρτύρονται γιατί έχουνε πολύ σημαντικά προσωπικά προβλήματα επιβίωσης. Όλοι οι πολίτες έχουν δίκιο. Όλοι έχουν πρόβλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό που προέχει είναι να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί ώστε να μπορέσουμε, όταν τελειώσει η πανδημία, να ξαναχτίσουμε την οικονομία μας σε πιο στέρεες και υγιείς βάσεις.

Καθημερινά πολλοί φίλοι μου στέλνουν μηνύματα και μου διαμαρτύρονται για τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και ζητούν τη βοήθεια του κράτους. Όλοι έχετε δίκιο. Όλοι υποφέρετε. Και δικαιολογημένα φοβάστε ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα στο προσεχές μέλλον. Οι καταστάσεις είναι πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Ασφαλώς κάνει λάθη. Φτάνει να μαθαίνει από αυτά τα λάθη. Μπορεί να κάνει και αδικίες σε κάποιους. Φτάνει να μαθαίνει από αυτές. Να σκεφτείτε μόνο ότι τα χρήματα που διαθέτει το ελληνικό κράτος σήμερα δεν είναι απεριόριστα. Το κράτος σήμερα δεν εισπράττει από πουθενά και αντίθετα καλείται να χρηματοδοτήσει μια αγορά που στενάζει. Είναι προφανές ότι οι επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι τρομακτικές και θα γίνουν πολύ χειρότερες, όσο διαρκεί αυτή η κρίση.

Το μόνο που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι ακούμε, μαθαίνουμε, προσπαθούμε να διαχειριστούμε την δύσκολη αυτή κατάσταση με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, και ζητούμε την βοήθεια των πολιτών και την αλληλεγγύη τους. Κράτος χωρίς συνεπείς πολίτες και αλληλέγγυους δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτοί που έχουν πρέπει να βοηθήσουν αυτούς που δεν έχουν. Ο ρόλος των πλουσίων και συνεισφορά τους στην στήριξη των αδύναμων πρέπει σήμερα να είναι μεγαλύτερος από ποτέ. Γιατί όλοι λίγο-πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Ο ιός δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Πλήττει όλους μας. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις προσωπικές μας αντιλήψεις κι εμμονές κι ας προσπαθήσουμε να σώσουμε πάνω απ’ όλα την πατρίδα μας.

Το θετικό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Από την τεράστια αυτή κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού, πλήττονται όλες οι ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη. Κι η Ευρώπη κι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και στην προσπάθεια που γίνεται για την αναχαίτιση της οικονομικής ύφεσης, θα συμβάλλουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες συμμετέχει πλέον ισότιμα και η Ελλάδα. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν τα χρηματοοικονομικά εκείνα εργαλεία που θα επιτρέψουν στην χώρα μας να αντιμετωπίσει με όσο το δυνατόν μικρότερες ζημίες, την αδιανόητη αυτή κατάσταση, που βιώνουμε. Υπομονή, ψυχραιμία, σωστή ενημέρωση, υπευθυνότητα. Και θα βγούμε από την εφιάλτη. Λαβωμένοι μεν αλλά θα βγούμε. Και θα έχουμε τη δυνατότητα να ξαναχτίσουμε την οικονομία μας και την κοινωνία μας!

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2554878/na-anoikodomhsoume-thn-ellada

Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτότητα

Η υποτονική παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προέδρου του ΣυΡιζΑ Αλέξη Τσίπρα στην συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2021, αποτελεί απόδειξη του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται ο ΣυΡιζΑ, της αδυναμίας του να καταστεί αποτελεσματικό κόμμα της αντιπολίτευσης και κυρίως την απουσία πειστικής για την κοινωνία ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας. Στην πιο δύσκολη πολιτικά για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη περίοδο, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, ο κύριος Τσίπρας και το κόμμα του αδυνατούν να εκμεταλλευτούν την δυσχερή συγκυρία για την κυβέρνηση και την κοινωνία, και παραμένουν πολύ πίσω σε όλες τις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται από την Νέα Δημοκρατία.

Αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Και ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυρίως ενώπιον του ίδιου του κόμματός του. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της Βουλής, διαπιστώνει ότι ο ΣυΡιζΑ έχει μετατραπεί σε σκορποχώρι. Ο κάθε βουλευτής του ΣυΡιζΑ έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι. Και εμμέσως αμφισβητεί την ικανότητα του κύριου Τσίπρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες απαιτήσεις που έχει ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί η αμφισβήτηση αυτή να μην έχει πάρει τις διαστάσεις ενός έντονου κινήματος. Αλλά γκρίνια υπάρχει. Κι όσο υπάρχει πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια θα μεγεθύνεται.

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει στο ΣυΡιζΑ είναι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι συγκυριακό η εφήμερο. Δεν οφείλεται στην προ έτους ήττα τους στις εκλογές. Όπου το ποσοστό τους ήταν αρκετά συμπαθητικό, κοντά στο 32%, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδος τους στην εξουσία. Όπως αποδεικνύεται μετεκλογικά, το πρόβλημα τους είναι δομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας. Τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στον πολιτικό βίο της χώρας. Στα τεσσεράμισι χρόνια που ο ΣυΡιζΑ βρίσκονταν στην εξουσία, οι αριστερές προκαταλήψεις και αριστεροί μύθοι κατέρρευσαν. Και τώρα οι συριζαίοι δείχνουν ανίκανοι να διαχειριστούν την επόμενη μέρα, χωρίς την εξουσία, χωρίς την κυβέρνηση.

Είναι προφανές ότι ειδικά αυτή την περίοδο η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στο χώρο του κέντρου είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινε η μεταπολίτευση, που το κυβερνών κόμμα είναι πιο ψηλά στις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Η διαφορά του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί το κίνημα αλλαγής το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να εκμεταλλευθεί την κατάρρευση του ΣυΡιζΑ.

Ενδεχομένως κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πλήρη επικράτηση του κύριου Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, αφήνει κενό στο χώρο της δεξιάς για να το εκμεταλλευθεί πιθανόν ένας χαρισματικός, λαϊκιστής ηγέτης. Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Κασιδιάρης, αν βγει από την φυλακή, μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Η πλήρης επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Μόνος εχθρός του είναι ενδεχομένως ο ίδιος ο κακός του εαυτός. Κανείς άλλος. Αντίθετα, για τον κύριο Τσίπρα αυτό που προέχει είναι να βρει επιτέλους τον καλό του εαυτό. Αν όντως υπάρχει!

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2554406/o-syriza-xwris-taytothta

Ο πολιτικός ορθολογισμός νικάει τον λαϊκισμό

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ στις εκλογές του 2019 ήταν μια πρώτη σοβαρή ένδειξη ότι ο πολιτικός ορθολογισμός θα μπορέσει να θέσει τέρμα στον λαϊκισμό που κατατρέχει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας εδώ και δεκαετίες. Αισιοδοξώ ότι αυτό θα επιβεβαιωθεί, παρά την τρομερή πανδημία του κορονοϊού που επέτρεψε στον ανορθολογισμό και στον λαϊκισμό να ξανασηκώσουν κεφάλι. Ιδίως σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που υποφέρει χρόνια από τον ανορθολογισμό

Ο βυρσοδέψης Κλέων, ο δημαγωγός διάδοχος του Περικλή στην ηγεσία της αρχαίας Αθήνας, υπεστήριζε ότι «οι τε φαυλότεροι των ανθρώπων προς τους ξυνετώτερους ως επί το πλείον άμεινον οικούσι τας πόλεις», δηλαδή ότι τα κράτη διοικούνται καλύτερα από τους φαύλους, τους μέτριους (το αναφέρει ο Θουκυδίδης, Γ, 37,3). Δυστυχώς η αντίληψη αυτή οδήγησε την Αθήνα στην ταπεινωτική ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου και στην αρχή της παρακμής της. Δυστυχώς, η ίδια ακριβώς νοοτροπία, που επικράτησε επί δεκαετίες στην Ελλάδα την οδήγησε στην κατάρρευση του σήμερα. Η φαυλοκρατία της μεταπολίτευσης, όπου δημαγωγοί υποσχόταν τα πάντα στους πάντες με δανεικά ευθύνεται για το σημερινό αδιέξοδο που η χώρα μας πληρώνει ακριβά.

Το μέλλον προοιωνίζεται εξαιρετικά δυσχερές κι αβέβαιο γιατί σαν τον τζίτζικα του γνωστού μύθου, δεν φροντίσαμε στο παρελθόν να μαζέψουμε αλλ’ αντιθέτως σπαταλήσαμε υποθηκεύοντας το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Όταν δηλαδή οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, προκειμένου να κάνουν «φιλολαϊκή πολιτική» δανείζονταν αφειδώς για να υπερδιπλασιάσουν εν μια νυκτί τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις, να δώσουν διάφορες έκτακτες επιδοτήσεις, συνήθως κάτω από το τραπέζι στους αγρότες, να βολέψουν την κομματική τους πελατεία, να κερδίσουν ψήφους εις βάρος του μέλλοντος του δικού μας και των παιδιών μας. Τότε θα θυμάστε ότι στην συλλογική μας συνείδηση ο Ανδρέας, που σπατάλησε με περισσή ευκολία τα τρομακτικά δάνεια, που έλαβε η Ελλάδα («Τσοβόλα δώστα όλα»), τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, το πρώτο και το δεύτερο πακέτο Ντελόρ, καταγράφηκε ως ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας. Ακόμα και τώρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις η εντύπωση αυτή επικρατεί μεταξύ των πολιτών. Και τούτο διότι με δανεικά μοίρασε χρήματα στον κόσμο, που ουδέποτε αναρωτήθηκε από πού προέρχονταν όλες αυτές οι παροχές. Και τώρα δυστυχώς πληρώνουμε με οδυνηρό τρόπο για όλες αυτές τις υπερβολές, που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ 25 και 30 χρόνια πριν.

Το δυστύχημα είναι ότι ακόμα και τότε υπήρχαν ορισμένοι αναλυτές, που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι η αύξηση του δημοσίου χρέους, που μεγαλώνει αποκλειστικά και μόνον για να εξυπηρετήσει τις πελατειακές σχέσεις των κυβερνώντων, αποτελεί έγκλημα κατά της κοινωνίας μας, που τις επόμενες δεκαετίες επρόκειτο να πληρώσει με οδυνηρό τρόπο τα δανεικά, που μόνον αγύριστα δεν ήταν. Αλλά οι αναλυτές στην καλύτερη περίπτωση αγνοήθηκαν. Στην χειρότερη προπηλακίστηκαν κι αποκλήθηκαν, κατά την ιψενική έννοια, «εχθροί του λαού». Και σήμερα το ίδιο γίνεται με εκείνους, που υποστηρίζουν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η καταγγελία της δανειακής σύμβασης κι η εκδίωξη της τρόϊκας ισοδυναμεί με καταστροφή της οικονομίας. Οι ίδιοι λαϊκιστές, που χρόνια χειροκροτούσαν τον Ανδρέα και τους ομοίους του, που καταχρέωναν τη χώρα, ξιφουλκούν εναντίον κάθε λογικής πρότασης και αποκαλούν τους ορθολογιστές «προδότες» χωρίς να προτείνουν καμιά πειστική εναλλακτική λύση. Κι ο κόσμος φοβισμένος καθώς είναι παρασύρθηκε από τους ακραίους και τους λαϊκιστές. Γι αυτό και επέλεξε το κακέκτυπο του Ανδρέα, τον Αλ. Τσίπρα να τον κυβερνήσει. Γι’ αυτό το μέλλον της χώρας φάνταζε μέχρι το 2019 ιδιαίτερα ζοφερό.

Σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα χάρις στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που συγκέντρωσε πίσω της όλες τις ορθολογικές δυνάμεις της χώρας. Όμως η προσπάθεια της θα είναι δυσχερής και χρονικά μακρά!

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2543936/o-politikos-orthologismos-nikaei-ton-laikismo?

Η αριστερά, οι φόροι και το κράτος

Την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, ο ΣυΡιζΑ και το σύνολο της αριστερής αντιπολίτευσης, αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν την ρύθμιση της κυβέρνησης για την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών. Το επιχείρημα τους ήταν ότι η μείωση των εισφορών θα επιφέρει και μείωση των εσόδων των ταμείων για την αντιμετώπιση των μεγάλων δαπανών, που καταβάλλουν. Κι ότι, δήθεν, αργά η γρήγορα θα φέρουν σε αδιέξοδο τον ΕΦΚΑ. Ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ακριβής. Νομίζω ότι στηρίζεται σε δύο πάγιες αριστερές ιδεοληψίες, οι οποίες δεν αφήνουν τα κόμματα της αριστεράς να προσαρμοστούν στην σύγχρονη σκληρή πραγματικότητα της παγκόσμιας οικονομίας. Αντιλήψεις οι οποίες έχουν καταδικαστεί παντού στο εξωτερικό και δυστυχώς παραμένουν ισχυρές στην Ελλάδα. Χάρις στην ιδεολογική επικυριαρχία της αριστεράς εδώ και δεκαετίες.

Η πρώτη εκ των ιδεοληψιών αυτών, αφορά την απέχθεια που νιώθει ο μέσος αριστερός κατά του ιδιωτικού τομέα, των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών. Η λέξη εργοδότης στο υποσυνείδητο κάθε γνήσιου αριστερού είναι τουλάχιστον απωθητική. Γι’ αυτό, επειδή η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, ευνοεί ασφαλώς τους εργοδότες να μειώσουν το μη μισθολογικό κόστος τους, βρίσκει αντίθετους τον ΣυΡιζΑ και τα άλλα κόμματα της αριστεράς, όπως κυρίως το ΚΚΕ. Αποφεύγουν να διαπιστώσουν ότι εάν οι εργοδότες μπορέσουν να μειώσουν το κόστος των επιχειρήσεων τους θα είναι σε θέση να κάνουν περισσότερες προσλήψεις, να διασώσουν τις επιχειρήσεις τους κι άρα τις θέσεις εργασίας κι ενδεχομένως να αυξήσουν τις αποδοχές των υπαλλήλων τους. Αυτό συμβαίνει παγκοσμίως. Επειδή όμως στην Ελλάδα δεν έχουμε εμπειρία του πως λειτουργούν για ανοιχτή οικονομία και η ελεύθερη αγορά, πάρα πολλοί συμπολίτες μας, ιδίως οι αριστεροί, αντιμετωπίζουν με καχυποψία κάθε προσπάθεια μείωσης του κόστους των επιχειρήσεων. Αγνοώντας ταυτόχρονα ότι μείωση των ασφαλιστικών εισφορών θα επιφέρει κι αύξηση των πραγματικών αποδοχών των εργαζομένων.

Ο δεύτερος λόγος της αντίδρασης του ΣυΡιζΑ και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, έχει να κάνει με την εσφαλμένη τους εντύπωση ότι η μείωση των εισφορών και των φόρων θα φέρει μείωση εσόδων για τα κρατικά ταμεία και άρα θα υπονομεύσει την δυνατότητα του κράτους να παρέχει αυτά που μπορεί και πρέπει στους πολίτες. Αυτό δεν είναι ακριβές. Αντιθέτως είναι μια πεπαλαιωμένη εντύπωση και ξεπερασμένη αντίληψη της αριστεράς που μας παραπέμπει σε παλιότερες δεκαετίες, που ουδεμία σχέση έχουν με το σήμερα.

Σήμερα παντού στον κόσμο γνωρίζουμε ότι η λογική μείωση των φόρων και των εισφορών, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη κινήτρων για την επένδυση σε διάφορες μορφές παραγωγής των ιδιωτών οδηγεί όχι σε μείωση αλλά αντίθετα σε αύξηση των κρατικών εσόδων. Και τούτο διότι αυξάνεται ο συνολικός τζίρος της οικονομίας. Η πίτα της παραγωγικής διαδικασίας. Όσο μεγαλώνει αυτή η πίτα, τόσο μεγαλώνουν και τα κρατικά έσοδα. Αντιθέτως όσο μειώνεται η πίτα τόσο μειώνονται και τα κρατικά έσοδα. Είναι σαφές ότι το μεγαλύτερο κίνητρο για την ανάπτυξη της επενδυτικής δραστηριότητας και ταυτόχρονα της διόγκωσης της οικονομικής πίτας, είναι η μείωση των φόρων και των εισφορών.

Ακόμα και στην Ρωσία, ο πρόεδρος Πούτιν για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα από φόρους, προχώρησε στην γενναία μείωση των φορολογικών συντελεστών που λειτουργούσαν ως αντικίνητρο για την ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό διαπιστώνεται και από την περίφημη καμπύλη του Λαφέρ, ο οποίος κατέδειξε ότι όσο μεγαλώνουν οι φόροι τόσο μειώνονται τα έσοδα από αυτούς

Για μας τους φιλελεύθερους, που θεωρούμε ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι ο μοναδικός μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας, η μείωση σε λογικά πλαίσια της φορολογίας θα οδηγήσει, όταν επιτέλους ξεπεραστεί ο εφιάλτης της πανδημίας, και στην ισχυρή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μετά από μια δεκαετία καχεξίας και φτώχειας.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2543733/h-aristera-oi-foroi-kai-to-kratos

Η λύτρωση από τον εφιάλτη

Ο χειμώνας του 2020-2021 προμηνύεται πολύ δύσκολος και βαρύς. Όποιος δεν το βλέπει αποφεύγει να δει την πραγματικότητα κατάματα. Η κατάσταση σε ό,τι αφορά την πανδημία του κορωνοϊού, εξελίσσεται χειρότερα από τις δυσμενέστερες προβλέψεις.

Δυστυχώς, οι επισημάνσεις κάποιων λοιμωξιολόγων κι οι προειδοποιήσεις τους δεν εισακούστηκαν από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Ιδίως από τη νεολαία η οποία δικαιολογημένα βέβαια ήθελε να διασκεδάσει το φετινό καλοκαίρι αλλά με τρόπο που οδήγησε, αλίμονο, σε μια επανεμφάνιση του ιού με ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Κι οι περισσότεροι που μολύνθηκαν από τον ιό ήταν αρχικά νέας ηλικίας, αλλά η επιμόλυνση πέρασε στις μεγαλύτερες ηλικίες με αποτέλεσμα να έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι διασωληνωμένοι, που την περασμένη Πέμπτη έφτασαν τους 310 κι οι νεκροί ξεπέρασαν ήδη τους 1000 από τον COVID-19. Οι νέοι που μολύνθηκαν είναι αυτοί που διέσπειραν τον ιό στις μεγαλύτερες ηλικίες, που είναι κι οι πιο ευάλωτες. Με αποτέλεσμα να ζούμε ένα μαρτυρικό φθινόπωρο και να φοβόμαστε έναν ακόμα χειρότερο χειμώνα από πλευράς ιού.

Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε την διάδοση της νόσου. Και, κακά τα ψέματα, θεραπεία δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει τους προσεχείς μήνες. Παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις για τον εμβόλιο της Pfizer, αυτό δεν θα δώσει κάποια ουσιαστικά, θετικά αποτελέσματα πριν από τον Απρίλιο- Μάιο. Ο μόνος τρόπος επί του παρόντος είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση για την μείωση της διάδοσης. Αλλά αυτό αποδείχτηκε ότι μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και φυσικά και το νέο lockdown, που θα ήταν το μόνο αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του ιού. Αλλά εντελώς καταστροφικό για την κοινωνικά και την οικονομία. Όχι μόνον στην ελληνική κοινωνία αλλά παγκοσμίως. Τα ίδια φαινόμενα που επικρατούν στο εσωτερικό της χώρας επικρατούν και στο εξωτερικό. Μια διάχυτη αδιαφορία για τον κορωνοιό και τις επιπτώσεις του. Γι’ αυτό και η νόσος επανέρχεται παντού.

Όμως το κόστος αυτής της πανδημίας δεν είναι μόνον στην δημόσια υγεία. Έχει τεράστιες επιπτώσεις και στην οικονομία. Ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα η οποία στηρίζεται περισσότερο στον τουρισμό, στην εστίαση, τις υπηρεσίες και την λιανική κατανάλωση. Παγκοσμίως εκφράζονται φόβοι ακόμα και για μια μεγάλη τραπεζική κρίση. Ενώ το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων παντού στην Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο είναι αμφίβολο. Στην Ελλάδα τα πράγματα από πλευράς οικονομίας πηγαίνουν πολύ άσχημα, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πολλές μικρές επιχειρήσεις είναι στην άκρη του γκρεμού. Αρκετές από αυτές δεν θα τα καταφέρουν. Πολλοί άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και θα δυσκολευτούν να βρουν άλλη τον φετινό χειμώνα.

Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πάλι καλά που δεν άκουσε τον ΣυΡιζΑ και δεν έδωσε εμπροσθοβαρώς, όπως την καλούσε ο κύριο Τσίπρας, όλα τα χρήματα που υπήρχαν για να στηρίξουν την οικονομία που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Ελπίζουμε ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι μεν ο χειρότερος αλλά και ο τελευταίος κακός χειμώνας. Από κει και πέρα, με την συνδρομή της Eυρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα, είμαστε βέβαιοι, πως θα βρει τον τρόπο να ορθοποδήσει. Υπομονή, επιμονή λοιπόν και σκληρή δουλειά.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2543312/h-lytrwsh-apo-ton-efialth

Είναι, αλίμονο, Πόλεμος!

Δυστυχώς η χώρα βρίσκεται ξανά σε καθεστώς lockdown. Η κόπωση των πολιτών είναι αναμφίβολα δεδομένη. Η ζημιά στις επιχειρήσεις, ιδίως τις μικρομεσαίες, και στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τεράστια. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Όταν την μέρα που ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τα νέα απαγορευτικά της κυκλοφορίας μέτρα, δηλαδή την περασμένη Πέμπτη, είχαμε κοντά στις 3000 νέα κρούσματα κι επιπλέον 28 νεκρούς μέσα σε 24 μόλις ώρες, το lockdown ήταν μοιραία μονόδρομος. Αλίμονο

Πολύ δύσκολες λοιπόν είναι οι μέρες από δω και πέρα. Το επόμενο εξάμηνο θα είναι τρομερό και για την δημόσια υγεία και για την οικονομία. Κατανοώ την αγωνία και τον φόβο όλων μας. Προηγείται η σωτηρία της ζωής και της υγείας μας. Αλλά δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τις επιπτώσεις στην επιβίωση των επιχειρήσεων και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να υπάρξουν ισχυρές παρεμβάσεις για την ενίσχυση και την σωτηρία τους. Κι αυτό προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Υπομονή, δύναμη κι ελπίδα ότι σύντομα, εντός του 2021, θα ξεπεράσουμε την πρωτοφανή αυτή κατάσταση!

Τα λέω αυτά γιατί στις δικές μας γενιές, όσοι γεννηθήκαμε μετά το 1950, είχαμε την μεγάλη τύχη να μη γνωρίσουμε ποτέ πόλεμο στην Ελλάδα. Οι διηγήσεις των γονιών μας και των παππούδων μας από την κατοχή, τον πόλεμο, τον εμφύλιο, όλα αυτά που συγκλόνισαν την Ελλάδα στη δεκαετία του 40, ήτανε σαν μια μακρινή ιστορία που δεν μας αγγίζει ουσιαστικά. Μόνον θεωρητικά αντιλαμβάνεσαι συμφορές που δεν τις έχεις βιώσει. Αντίθετα, στην δική μας εποχή βιώσαμε μια πρωτοφανή 35ετια, πολιτικής ελευθερίας και οικονομικής ευημερίας, από το 1974-2009, που όμοια της δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ελληνικού κράτους.

Κάθε γενιά όμως έχει και τη δική της μεγάλη δοκιμασία. Αυτή είναι η μοίρα των ανθρώπων διαχρονικά, όπως η ιστορία διδάσκει. Οι δικές μας γενιές γνώρισαν την πρώτη μεγάλη δοκιμασία το 2010 με την χρεοκοπία. Τώρα ήρθε η νέα μεγάλη δοκιμασία, με την πανδημία κορονοϊού Covid-19. Για τα δεδομένα μας, αυτός είναι ο πόλεμος της γενιάς μας. Ένας πόλεμος διαφορετικός. Δεν έχουμε βομβαρδισμούς από αεροπλάνα. Δεν έχουμε ελεύθερους σκοπευτές έξω από τα παράθυρα μας. Αλλά έχουμε έναν εχθρό ανηλεή, ύπουλο, αδίστακτο, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τρόπο να τον αντιμετωπίσουμε η να διαπραγματευθούμε μαζί του, παρά μόνο με το να τον απομονώσουμε από το να μολύνει τους άλλους συμπολίτες μας. Διότι είναι αόρατος. Και συνεπώς πολύ πιό επικίνδυνος.

Τελικά, η νέα καραντίνα στην οποίαν υποχρεούμαστε πλέον να βρεθούμε όλοι μας είναι η δική μας άμυνα, η δική μας εθνική αντίσταση, σ’ αυτόν τον αόρατο αλλά πολύ καταστροφικό εχθρό, που μόνον ενωμένοι και αποφασισμένοι να θυσιάσουμε την βολή μας, θα μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε και να τον νικήσουμε. Όπως στο έπος του 40, οι Έλληνες ενωμένοι νίκησαν ένα πανίσχυρο εχθρό, αποφασισμένοι να κάνουμε ως κοινωνία τις μεγαλύτερες θυσίες για την πατρίδα, έτσι και τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε τις δικές μας θυσίες για να σώσουμε την πατρίδα μας από την πανδημία του Covid-19. Αυτός είναι ο δικός μας πόλεμος. Ας γίνει και το δικό μας έπος! Χωρίς γκρίνιες και μεμψιμοιρία. Όταν νικήσουμε θα έχουμε όλο τον χρόνο να τσακωθούμε μεταξύ μας, όπως συνηθίζουμε άλλωστε εμείς οι Έλληνες. Μέχρι τότε όμως ας αφήσουμε στην άκρη τις ιδεοληψίες, την συνωμοσιολογία, τις κομματικές μας ταυτότητες. Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Τώρα είναι η ώρα του αγώνα και της Νίκης!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2543068/alimono-einai-polemos