Παράταση ισχύος του καθεστώτος καταβολής μειωμένης αμοιβής προς την DIGEA
Το ζήτημα της περαιτέρω οικονομικής ενίσχυσης των τηλεοπτικών σταθμών – και δη των περιφερειακών – έθεσε με σχετική ερώτηση που κατέθεσε στον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιο για θέματα επικοινωνίας και ενημέρωσης, ο βουλευτής Β2 Δυτικού τομέα της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος. Πιο συγκεκριμένα, ζητά ενημέρωση σχετικά με το αν προτίθεται η κυβέρνηση να παρατείνει το καθεστώς μειωμένης καταβολής αμοιβής των σταθμών αυτών προς την DIGEA.
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Θέμα: «Παράταση ισχύος του καθεστώτος καταβολής μειωμένης αμοιβής προς την DIGEA»
Η πανδημία που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας, εκτός από την υγειονομική κρίση, επέφερε με διαφορά φάσης, σημαντικό πλήγμα και στην οικονομία, το μέγεθος του οποίου δεν είναι ακόμη δυνατό να εκτιμηθεί. Πέρα από τους προφανείς κλάδους του τουρισμού και της εστίασης που τρώθηκαν, υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και άλλοι κλάδοι που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.
Ένας από αυτούς, είναι ο κλάδος των μέσων μαζικής ενημέρωσης και δη των τηλεοπτικών σταθμών. Η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας το οξύ πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι σταθμοί αυτοί, έσπευσε, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, να νομοθετήσει άμεσα μέσω της έκδοσης σχετικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου προκειμένου να αντιμετωπιστεί έγκαιρα η κατάσταση.
Μια εξ αυτών, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 1ης Μαΐου του τρέχοντος έτους (ΦΕΚ Α 90), θέσπισε μέτρα για την επάνοδο στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα. Ειδικότερα, το άρθρο 43 αυτής, προέβλεπε αρχικά την καταβολή προς την DIGEA ποσοστού 50% της μηνιαίας αμοιβής που οφείλεται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο. Η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας την ανάγκη περαιτέρω στήριξης των τηλεοπτικών σταθμών επεξέτεινε με το άρθρο 81 του ν. 4712/2020 τη διάρκεια του ευεργετικού αυτού μέτρου και για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, παρατείνοντας ταυτόχρονα τις αντίστοιχες ευεργετικές διατάξεις που προβλέπονταν για την DIGEA.
Δεδομένου ότι η πανδημία, σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις, επανακάμπτει δριμύτερη από ποτέ, δοκιμάζοντας τις υγειονομικές υποδομές της χώρας και τις αντοχές της οικονομίας,
Δεδομένου ότι ο κλάδος των τηλεοπτικών σταθμών περιφερειακής εμβέλειας, εξακολουθεί να υφίσταται μεγάλη οικονομική πίεση,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Προτίθεται να προβεί σε σχετική νομοθετική ρύθμιση ώστε να παραταθεί η ισχύς του καθεστώτος καταβολής μειωμένης αμοιβής των τηλεοπτικών σταθμών προς την DIGEA;
Ο λαϊκισμός κι η δημαγωγία του Αλέξη Τσίπρα
Είναι σαφές ότι ο ΣυΡιζΑ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ταυτότητας τους τελευταίους μήνες που βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Η εσωστρέφεια, η έλλειψη αντιπολιτευτικού λόγου, η αδυναμία παραγωγής έργου σε συνδυασμό με τις συνεχείς αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακρατικών και αντιδημοκρατικών μηχανισμών, που είχε δημιουργήσει την περίοδο των 5 περίπου ετών που βρισκόταν στην εξουσία, έχουν αποδυναμώσει την απήχηση του και την επιρροή του στην κοινωνία και την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό όμως τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές, μέσα στον πανικό του για την μείωση της εκλογικής του απήχησης. Μόνον θλίψη μπορούν να προκαλούν οι δηλώσεις του προέδρου του ΣυΡιζΑ Αλέξη Τσίπρα, που από βήματος στη Θεσσαλονίκη επανήλθε σε επιεικώς απαράδεκτες και δημαγωγικές υποσχέσεις για ανεύθυνες παροχές. Η μεμψιμοιρία κι ο λαϊκισμός του κύριου Τσίπρα είναι εθνικώς απαράδεκτοι.
Με τον ίδιο ανεύθυνο και φτηνό τρόπο, ο κύριος Τσίπρας και το κόμμα του επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την πολύ ανησυχητική επάνοδο της επιδημίας του κορονοϊού. Πράγματι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Τις τελευταίες μέρες η αύξηση των κρουσμάτων είναι τέτοια που υποχρεώνει την κυβέρνηση και τους ειδικούς να παίρνουν περισσότερα μέτρα ασφαλείας και ταυτόχρονα να ζητούν από τους πολίτες πιο επιτακτικά να σέβονται τα μέτρα, κυρίως της αποστασιοποίησης. Είναι πολύ σημαντική η παρέμβαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που απευθύνθηκε στο φιλότιμο των Ελλήνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου τα κρούσματα σταθεροποιούνται δυστυχώς σε αριθμό άνω των 300, ιδίως στην Αττική.
Δεν ανήκω σε αυτούς που θα υποστηρίξουν ότι έγιναν όλα τέλεια από την κυβέρνηση κατά την διαχείριση της μεγάλης υγιεινομικής κρίσης, που πλήττει ολόκληρη την ανθρωπότητα με σφοδρότητα. Και μικρά λάθη έγιναν και παλινωδίες υπήρξαν. Πως αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί σε μια πρωτοφανή κρίση, όμοια της οποίας δεν έχουμε βιώσει ποτέ ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Τον περασμένο Μάρτιο, η κυβέρνηση του κύριου Μητσοτάκη κατόρθωσε να διαχειριστεί με επιτυχία την κρίση, γιατί πρόλαβε να εφαρμόσει τον περιορισμό και την καραντίνα που χρειαζόντουσαν για να αποφευχθεί η διάχυση της επιδημίας. Αλλά από τη στιγμή που η καραντίνα σταμάτησε, γιατί δεν μπορούσε να συνεχιστεί για κοινωνικούς οικονομικούς λόγους, ήταν μοιραίο ότι το ενδεχόμενο επανάκαμψης του ιού να επανεμφανιζόταν. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις χώρες που προσπάθησαν να επανεκκινήσουν τις οικονομίες τους. Μάλιστα στις περισσότερες με πολύ χειρότερο τρόπο από ότι στην Ελλάδα. Χώρες όπως οι ΗΠΑ κι η Βραζιλία βιώνουν πρωτοφανείς καταστάσεις. Εκεί η κρίση έχει ξεφύγει.
Στη χώρα μας, παρά τα προβλήματα που επανήλθαν, η κατάσταση είναι ακόμα υπό σχετικό έλεγχο. Και θα μπορούσε να περιοριστεί το πρόβλημα αν όλοι μας επιδείκνυαν την ανάλογη ατομική ευθύνη, που επιδεικνύουν οι περισσότεροι πολίτες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μπροστά μας. Κι η κατάσταση μπορεί να γίνει χειρότερη αν δεν προσέξουμε. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι με αστυνομικά και μόνον μέτρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανευθυνότητα, λίγων αλλά καθοριστικών, όπως φαίνεται, συμπολιτών μας. Είναι σαφές ότι για να επαναλειτουργήσει η οικονομία, με τις δυσκολίες τις τεράστιες που αντιμετωπίζει, χρειάζεται όλοι και όχι μόνο η πλειοψηφία να επιδείξουμε την ανάλογη υπευθυνότητα. Και εγώ όπως οι περισσότεροι σώφρονες πολίτες, ανησυχούμε για την εξέλιξη της νόσου. Ιδίως μετά το τέλος της καλοκαιρίας, που θα περιορίσει την κυκλοφορία μας έξω και θα μας κλείσει σε εσωτερικούς χώρους. Τι θα γίνει τώρα που άνοιξαν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Τι θα γίνει με τις εργασίες μας όπου επιστρέψαμε μετά το Σεπτέμβριο. Τι θα γίνει με τα εστιατόρια, τα θέατρα, τους κινηματογράφους κοκ που θα λειτουργούν πλέον σε κλειστούς χώρους όπου ο συγχρωτισμός θα είναι πιό επικίνδυνος για την διάδοση της νόσου. Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε καν από τους ειδικούς. Γιατί αυτό που βιώνουμε δεν έχει ξαναγίνει τουλάχιστον στα χρόνια τα δικά μας. Γι’ αυτό και χρειάζεται να είμαστε όλοι πολύ πιο προσεκτικοί. Η πανδημία δεν τελείωσε. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Γι’ αυτό είναι πολύ ανεύθυνο και πολιτικά απαράδεκτο εκ μέρους του ΣυΡιζΑ και του αρχηγού του να αποδίδουν ευθύνες στην κυβέρνηση, ωσάν αυτή να ευθύνεται για την επάνοδο της νόσου. Σκεφτείτε μόνο ότι θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός είχαν παρασυρθεί από τις φωνές του ΣυΡιζΑ να δοθούν όλα τα χρήματα εμπροσθοβαρώς στην οικονομία. Τώρα καθώς μπήκε το φθινόπωρο δεν θα υπήρχαν τα κρατικά χρήματα εκείνα που χρειάζονται για να στηρίξουν μια οικονομία που σαφώς αντιμετωπίζει τρομερά προβλήματα.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2541565/o-laikismos-ki-h-dhmagwgia-tou-alexi-tsipra
Εθνική Σύνταξη Βορειοηπειρωτών και ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης
Την άμεση άρση της αδικίας που υφίστανται από τον νόμο Κατρούγκαλου στο θέμα των συντάξεων οι συμπατριώτες μας Βορειοηπειρώτες και οι ομογενείς από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό με σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, ο βουλευτής δυτικού τομέα Β’2 Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος.
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Θέμα: «Εθνική Σύνταξη Βορειοηπειρωτών και ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης»
Η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 2 του ν. 4387/2016, γνωστότερου και ως νόμου Κατρούγκαλου, εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη ρυθμίσεις καταφανώς άδικες για τους ομογενείς από τη Βόρεια Ήπειρο και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, με τις διατάξεις αυτές προβλέπεται ότι, πλήρης εθνική σύνταξη χορηγείται εφόσον ο υποψήφιος συνταξιούχος διαμένει μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα σαράντα χρόνια, μεταξύ του δέκατου πέμπτου έτους της ηλικίας του και του έτους συνταξιοδότησής του. Σε διαφορετική περίπτωση, η εθνική σύνταξη μειώνεται κατά ένα τεσσαρακοστό για κάθε χρόνο που υπολείπεται των σαράντα ετών μόνιμης και νόμιμης διαμονής.
Η σημερινή κυβέρνηση, ήδη από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντιλαμβανόμενη την αδικία που προκλήθηκε εις βάρος των Βορειοηπειρωτών και των ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, δεσμεύθηκε προεκλογικά να άρει την αδικία που υφίστανται αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες.
Δυστυχώς όμως, μέχρι και σήμερα, δεν έχει αναληφθεί σχετική πρωτοβουλία από το αρμόδιο υπουργείο. Ασφαλώς, το ξέσπασμα της πανδημίας μετέθεσε χρονικά το προγραμματισμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης δεσμεύσεων της κυβέρνησης, περιλαμβανομένης και αυτής. Άλλες, πιο επείγουσες προτεραιότητες, ήταν απαραίτητο να προταθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία πρωτίστως, και να στηριχθεί η οικονομία, σε δεύτερη φάση.
Ωστόσο, οι δεσμεύσεις δίνονται για να τηρούνται και αποτελούν μέτρο της αξιοπιστίας της εκάστοτε κυβέρνησης.
Δεδομένου ότι, η άρση της αδικίας που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες και οι προερχόμενοι από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ομογενείς, αποτελεί προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησής μας,
Δεδομένου ότι, οι συμπατριώτες μας από τη Βόρεια Ήπειρο και τον Πόντο ήρθαν στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1990 και πήραν το Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς το 1998 και άρα είναι αντικειμενικά αδύνατη η προβλεπόμενη συμπλήρωση 40 ετών διαμονής στη χώρα μας,
Δεδομένου τέλος ότι, αν και Έλληνες, υποχρεώθηκαν λόγω των συνθηκών να βρίσκονται επί μακρά σειρά ετών εκτός εθνικών συνόρων, παρά τη θέλησή τους,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Υπάρχει χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της προεκλογικής δέσμευσης για άρση των αδικιών που υφίστανται από το νόμο Κατρούγκαλου οι συμπατριώτες μας Βορειοηπειρώτες και ομογενείς από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης; Με ποιο ακριβώς τρόπο προτίθεστε να την υλοποιήσετε;
Η απειλή του ανορθολογισμού και του λαϊκισμού
Ο βυρσοδέψης Κλέων, ο δημαγωγός διάδοχος του Περικλή στην ηγεσία της αρχαίας Αθήνας, υπεστήριζε ότι «οι τε φαυλότεροι των ανθρώπων προς τους ξυνετώτερους ως επί το πλείον άμεινον οικούσι τας πόλεις», δηλαδή ότι τα κράτη διοικούνται καλύτερα από τους φαύλους, τους μέτριους (το αναφέρει ο Θουκυδίδης, Γ, 37,3). Δυστυχώς η αντίληψη αυτή οδήγησε την Αθήνα στην ταπεινωτική ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου και στην αρχή της παρακμής της. Δυστυχώς, η ίδια ακριβώς νοοτροπία, που επικράτησε επί δεκαετίες στην Ελλάδα την οδήγησε στην κατάρρευση του σήμερα. Η φαυλοκρατία της μεταπολίτευσης, όπου δημαγωγοί υποσχόταν τα πάντα στους πάντες με δανεικά ευθύνεται για το σημερινό αδιέξοδο που η χώρα μας πληρώνει ακριβά.
Το μέλλον προοιωνίζεται εξαιρετικά δυσχερές κι αβέβαιο γιατί σαν τον τζίτζικα του γνωστού μύθου, δεν φροντίσαμε στο παρελθόν να μαζέψουμε αλλ’ αντιθέτως σπαταλήσαμε υποθηκεύοντας το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Όταν δηλαδή οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, προκειμένου να κάνουν «φιλολαϊκή πολιτική» δανείζονταν αφειδώς για να υπερδιπλασιάσουν εν μια νυκτί τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις, να δώσουν διάφορες έκτακτες επιδοτήσεις, συνήθως κάτω από το τραπέζι στους αγρότες, να βολέψουν την κομματική τους πελατεία, να κερδίσουν ψήφους εις βάρος του μέλλοντος του δικού μας και των παιδιών μας. Τότε θα θυμάστε ότι στην συλλογική μας συνείδηση ο Ανδρέας, που σπατάλησε με περισσή ευκολία τα τρομακτικά δάνεια, που έλαβε η Ελλάδα («Τσοβόλα δώστα όλα»), τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, το πρώτο και το δεύτερο πακέτο Ντελόρ, καταγράφηκε ως ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας. Ακόμα και τώρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις η εντύπωση αυτή επικρατεί μεταξύ των πολιτών. Και τούτο διότι με δανεικά μοίρασε χρήματα στον κόσμο, που ουδέποτε αναρωτήθηκε από πού προέρχονταν όλες αυτές οι παροχές. Και τώρα δυστυχώς πληρώνουμε με οδυνηρό τρόπο για όλες αυτές τις υπερβολές, που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ 25 και 30 χρόνια πριν.
Το δυστύχημα είναι ότι ακόμα και τότε υπήρχαν ορισμένοι αναλυτές, που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι η αύξηση του δημοσίου χρέους, που μεγαλώνει αποκλειστικά και μόνον για να εξυπηρετήσει τις πελατειακές σχέσεις των κυβερνώντων, αποτελεί έγκλημα κατά της κοινωνίας μας, που τις επόμενες δεκαετίες επρόκειτο να πληρώσει με οδυνηρό τρόπο τα δανεικά, που μόνον αγύριστα δεν ήταν. Αλλά οι αναλυτές στην καλύτερη περίπτωση αγνοήθηκαν. Στην χειρότερη προπηλακίστηκαν κι αποκλήθηκαν, κατά την ιψενική έννοια, «εχθροί του λαού». Και σήμερα το ίδιο γίνεται με εκείνους, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ομοίους του, που υποστηρίζουν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες θα έπρεπε να επικρατήσουν λογικές πλήρους δημοσιονομικής χαλάρωσης και με αφορμή τον κορωνοϊό να συντηρεί το κράτος και τον ιδιωτικό τομέα. Οι ίδιοι λαϊκιστές, που χρόνια χειροκροτούσαν τον Ανδρέα και τους ομοίους του, που καταχρέωναν τη χώρα, ξιφουλκούν εναντίον κάθε λογικής πρότασης και αποκαλούν τους ορθολογιστές του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ «προδότες» χωρίς να προτείνουν καμιά πειστική εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δίνει μάχη σε πολλά επίπεδα. Ίσως η σημαντικότερη από όλες είναι η μάχη για την επικράτηση της λογικής στο δημόσιο βίο της χώρας. Κι η πιο δύσκολη. Το μέτωπο του ανορθολογισμού δυστυχώς φαίνεται να διευρύνεται καθώς η συνωμοσιολογία σχετικά με την πανδημία του COVID-19 δείχνει να το ενισχύει.
Σε μια εποχή που στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου επικρατεί η τέλεια πολιτική καταιγίδα με πρωτοφανή αρνητική συγκυρία προβλημάτων, πανδημία COVID-19, οικονομία, μεταναστευτικό, Τουρκία, η μάχη κατά του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού μπορεί να δείχνει άνιση αλλά είναι πρώτης προτεραιότητας για την επιβίωση της χώρας.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2541420/h-apeilh-tou-anorthologismou-kai-tou-laikismou
Η πανδημία επανέρχεται
«Έρχεται ένα δύσκολο φθινόπωρο κι ένας δυσκολότερος χειμώνας». Με τη φράση αυτή από τη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να περιγράψει την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, όπως όλος ο πλανήτης, κατά την επόμενη περίοδο που θα υφίσταται τις συνέπειες μιας διπλής κρίσης. Ή μία είναι η υγειονομική πλευρά της πανδημίας, την οποία βεβαίως σε πρώτη φάση αντιμετωπίσαμε με μεγάλη επιτυχία. Αλλά με την οποία δεν έχουμε ακόμα τελειώσει. Καθώς φαίνεται ότι έχει επιστρέψει, και μάλιστα δριμύτερη. Και η δεύτερη φυσικά η κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία μετά την τεράστια ύφεση που ήδη πλήττει την παγκόσμια αγορά.
Ασφαλώς, αυτή τη στιγμή διατυπώνονται πολλές θεωρίες και πολλές εικασίες για το πως θα κινηθεί η οικονομία μέσα στο 2020. Μάλιστα το υπουργείο οικονομικών, η τράπεζα της Ελλάδος, η ευρωπαΐκή επιτροπή, κι άλλοι οργανισμοί κάνουν τις εκτιμήσεις τους και τα σενάρια τους για την πορεία της ευρωπαϊκής, της παγκόσμιας αλλά και φυσικά της ελληνικής οικονομίας. Τις τελευταίες μέρες υπήρξε και μια διαφωνία ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο οικονομικών και την ευρωπαϊκή επιτροπή για το ύψος της ύφεσης την χώρα μας κατά το 2020. Η επιτροπή εκτιμά ότι θα είναι μεγαλύτερη ύφεση που θα προσεγγίσει το 10%, σε σχέση με την εκτίμηση του υπουργείου οικονομικών, που τηρεί πιο αισιόδοξη προσέγγιση. Ευχόμαστε να επιβεβαιωθεί το σενάριο των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου οικονομικών. Όλα αυτά όμως δεν έχουν πραγματική σημασία γιατί γίνονται με τα δεδομένα του σήμερα, είναι μοντέλα προβολών που διατυπώνονται με τη βάση των σημερινών στοιχείων και των σημερινών εισπράξεων από τα φορολογικά έσοδα. Ουδείς μπορεί να γνωρίσει πως θα πάνε τα πράγματα από δω και πέρα, και τούτο διότι υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες σχετικά με την πορεία και της πανδημίας αλλά και της οικονομίας.
Για παράδειγμα, Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα φορολογικά έσοδα των επόμενων μηνών θα είναι στο ίδιο ύψος που ήτανε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο; Μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα είναι τελικά η επίπτωση της πανδημίας στον τουρισμό και την ποντοπόρο ναυτιλία, που έμμεσα ή άμεσα αποτελούν το 30% του ελληνικού ΑΕΠ; Γνωρίζουμε εάν και πότε θα επανέλθει η πανδημία δριμύτερη; Γνωρίζουμε αν και πότε θα βρεθεί εμβόλιο, η έστω μια αποτελεσματική θεραπεία για τον κορονοϊό; Ή μήπως γνωρίζουμε αν ο ιός μεταλλαχθεί σε μια πιο επιθετική και επικίνδυνη μορφή του; Όλα αυτά σήμερα παραμένουν εντελώς αβέβαια είναι μοιραίο να προκαλούν μεγάλες αναταράξεις και αναστάτωσης τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη σε χώρες με πολύ ισχυρή οικονομία όπως είναι οι ΗΠΑ το επίπεδο της ανεργίας έχει ξεφύγει. Μόνο τον τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο είχαμε 22 εκατομμύρια ανέργους, περισσότερους από οτι είχε η μεγάλη αυτή η χώρα μετά το κραχ του 1929.
Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός, με την σωφροσύνη που τον διακρίνει, αποφεύγει να κάνει προβλέψεις. Παραδέχεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα, που μπορεί ένα κράτος υπό τις παρούσες συνθήκες να λάβει, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει και το χειρότερο δυνατόν ενδεχόμενο. Δυστυχώς όμως ο ΣυΡιζΑ και η αντιπολίτευση δεν διακρίνονται με την ίδια υπευθυνότητα και την ίδια σωφροσύνη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, φοβούμενος την κατάρρευση του κόμματος του και του ιδίου, για μια ακόμα φορά καταφεύγει στον λαϊκισμό. Κατηγορώντας τον κύριο Μητσοτάκη ως δήθεν «αρχιτέκτονα της ύφεσης». Μικροκομματική που δεν ταιριάζει στις πολύ δύσκολες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει η πατρίδα μας κάτω από πρωτοφανείς καταστάσεις που ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε να αντιμετωπίσει. Υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι σήμερα πιο απαραίτητη από πότε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πανδημία, που είναι βέβαιον ότι θα αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο για πολλές δεκαετίες στο μέλλον
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2531268/h-pandhmia-epanerxetai
Για μια Ελένη
Μετά την μεταπολίτευση του 1974, η κατάρρευση του αυταρχικού καθεστώτος της δικτατορίας, επέτρεψε στην Αριστερά να επιβάλλει τη δική της ιδεολογική επικυριαρχία στη νεαρά τότε δημοκρατία. Με αποτέλεσμα να νοθευτεί σε μεγάλο βαθμό η ελεύθερη διακίνηση απόψεων και ιδεών που είναι απαραίτητη για την λειτουργία μιας σύγχρονη ελεύθερης, δημοκρατικής κοινωνίας
Ενώ συνεχιζόταν ο εμφύλιος πόλεμος τον Αύγουστο 1948, μια απλή γυναίκα του λαού, η Ελένη Γκατζογιάννη από το χωριό Λιάς της Ηπείρου, που τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχο του επονομαζόμενου «Δημοκρατικού Στρατού», που ελεγχόταν πλήρως από το ΚΚΕ, στην προσπάθειά της να φυγαδεύσει τα παιδιά της στην ασφάλεια και την ελευθερία, βρήκε τραγικό, φρικτό θάνατο. Εκτελέστηκε μετά από απόφαση του λεγόμενου «Λαϊκού Δικαστηρίου». Χρόνια μετά, ο γιος της Νικ Γκέιτς, που βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο το όνομα της «Ελένη», με το οποίο διεκτραγώδησε την φοβερή περιπέτεια της. Το βιβλίο έγινε μεγάλο μπεστ σέλερ. Εξαιτίας της επιτυχίας του, το βιβλίο έγινε και κινηματογραφική ταινία.
Το βιβλίο μεταφράστηκε και στα ελληνικά. Κι η ομώνυμη ταινία ήρθε στην Ελλάδα. Αλλά ούτε το βιβλίο ούτε η ταινία ευδοκίμησαν. Τα περισσότερα βιβλιοπωλεία υποχρεώθηκαν να το θάψουν. Κι όσοι κινηματογράφοι τόλμησαν να προβάλλουν την ταινία αναγκάστηκαν να την κατεβάσουν σχεδόν αμέσως λόγω των αντιδράσεων του ΚΚΕ και της επικυρίαρχης Αριστεράς. Φυσικά, κανένα τηλεοπτικό κανάλι τόλμησε έκτοτε να την προβάλλει.
Οι αντιδράσεις της Αριστεράς κατανοητές. Αφού η «Ελένη» κατέρριπτε πολλούς από τους προπαγανδιστικούς της μύθους για την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Αυτό που δεν είναι αποδεκτό είναι η έμμεση λογοκρισία, που επιβλήθηκε σε μια ολόκληρη κοινωνία. ΄Οποιον τον ενοχλούσε μπορούσε να μην διαβάσει το βιβλίο ή να μην δει την ταινία. Δικαίωμά του. Όπως όμως δικαίωμα είναι όποιου πολίτη να διαβάζει και να βλέπει ότι επιθυμεί. Αυτό είναι αυτονόητο για οποιαδήποτε δημοκρατική, ελεύθερη κοινωνία. Δυστυχώς όμως φαίνεται πως δεν είναι αυτονόητο για την ελληνική. Ελπίζω να έρχεται η μεγάλη αλλαγή στην κοινωνία μας. Ώστε να δέχεται την άλλη άποψη. Ακόμα κι αν ενοχλεί. Διότι η ανοχή σε όλες τις απόψεις κι η αντιμετώπιση της μισαλλοδοξίας είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας μας.
Κι εμένα μπορεί να μην μου άρεσε η ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Γιατί μπορεί να την θεωρούσα εξίσου προπαγανδιστική με την «Ελένη», όπως ισχυρίζονται οι αριστεροί. Και τούτο διότι η εξιδανίκευση του Νίκου Μπελογιάννη από την ταινία ήταν κι υπερβολική κι ανιστόρητη. Αυτό όμως δεν με έκανε να μην δω την ταινία. Να μην αναζητήσω την αλήθεια πίσω από τον μύθο. Σε κάθε περίπτωση κανείς από μας δεν διανοήθηκε καν να εμποδίσει την προβολή της ταινίας «Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο». Το ίδιο θα επιθυμούσα να συμβεί και με την «Ελένη». Διότι μόνον οι λαοί που σέβονται την πολυφωνία κι αναζητούν την αλήθεια και σέβονται τη διαφορετικότητα μπορούν να επιβιώσουν.