Ο βυρσοδέψης Κλέων, ο δημαγωγός διάδοχος του Περικλή στην ηγεσία της αρχαίας Αθήνας, υπεστήριζε ότι «οι τε φαυλότεροι των ανθρώπων προς τους ξυνετώτερους ως επί το πλείον άμεινον οικούσι τας πόλεις», δηλαδή ότι τα κράτη διοικούνται καλύτερα από τους φαύλους, τους μέτριους (το αναφέρει ο Θουκυδίδης, Γ, 37,3). Δυστυχώς η αντίληψη αυτή οδήγησε την Αθήνα στην ταπεινωτική ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου και στην αρχή της παρακμής της. Δυστυχώς, η ίδια ακριβώς νοοτροπία, που επικράτησε επί δεκαετίες στην Ελλάδα την οδήγησε στην κατάρρευση του σήμερα. Η φαυλοκρατία της μεταπολίτευσης, όπου δημαγωγοί υποσχόταν τα πάντα στους πάντες με δανεικά ευθύνεται για το σημερινό αδιέξοδο που η χώρα μας πληρώνει ακριβά.
Το μέλλον προοιωνίζεται εξαιρετικά δυσχερές κι αβέβαιο γιατί σαν τον τζίτζικα του γνωστού μύθου, δεν φροντίσαμε στο παρελθόν να μαζέψουμε αλλ’ αντιθέτως σπαταλήσαμε υποθηκεύοντας το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Όταν δηλαδή οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, προκειμένου να κάνουν «φιλολαϊκή πολιτική» δανείζονταν αφειδώς για να υπερδιπλασιάσουν εν μια νυκτί τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις, να δώσουν διάφορες έκτακτες επιδοτήσεις, συνήθως κάτω από το τραπέζι στους αγρότες, να βολέψουν την κομματική τους πελατεία, να κερδίσουν ψήφους εις βάρος του μέλλοντος του δικού μας και των παιδιών μας. Τότε θα θυμάστε ότι στην συλλογική μας συνείδηση ο Ανδρέας, που σπατάλησε με περισσή ευκολία τα τρομακτικά δάνεια, που έλαβε η Ελλάδα («Τσοβόλα δώστα όλα»), τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, το πρώτο και το δεύτερο πακέτο Ντελόρ, καταγράφηκε ως ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας. Ακόμα και τώρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις η εντύπωση αυτή επικρατεί μεταξύ των πολιτών. Και τούτο διότι με δανεικά μοίρασε χρήματα στον κόσμο, που ουδέποτε αναρωτήθηκε από πού προέρχονταν όλες αυτές οι παροχές. Και τώρα δυστυχώς πληρώνουμε με οδυνηρό τρόπο για όλες αυτές τις υπερβολές, που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ 25 και 30 χρόνια πριν.
Το δυστύχημα είναι ότι ακόμα και τότε υπήρχαν ορισμένοι αναλυτές, που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι η αύξηση του δημοσίου χρέους, που μεγαλώνει αποκλειστικά και μόνον για να εξυπηρετήσει τις πελατειακές σχέσεις των κυβερνώντων, αποτελεί έγκλημα κατά της κοινωνίας μας, που τις επόμενες δεκαετίες επρόκειτο να πληρώσει με οδυνηρό τρόπο τα δανεικά, που μόνον αγύριστα δεν ήταν. Αλλά οι αναλυτές στην καλύτερη περίπτωση αγνοήθηκαν. Στην χειρότερη προπηλακίστηκαν κι αποκλήθηκαν, κατά την ιψενική έννοια, «εχθροί του λαού». Και σήμερα το ίδιο γίνεται με εκείνους, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ομοίους του, που υποστηρίζουν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες θα έπρεπε να επικρατήσουν λογικές πλήρους δημοσιονομικής χαλάρωσης και με αφορμή τον κορωνοϊό να συντηρεί το κράτος και τον ιδιωτικό τομέα. Οι ίδιοι λαϊκιστές, που χρόνια χειροκροτούσαν τον Ανδρέα και τους ομοίους του, που καταχρέωναν τη χώρα, ξιφουλκούν εναντίον κάθε λογικής πρότασης και αποκαλούν τους ορθολογιστές του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ «προδότες» χωρίς να προτείνουν καμιά πειστική εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δίνει μάχη σε πολλά επίπεδα. Ίσως η σημαντικότερη από όλες είναι η μάχη για την επικράτηση της λογικής στο δημόσιο βίο της χώρας. Κι η πιο δύσκολη. Το μέτωπο του ανορθολογισμού δυστυχώς φαίνεται να διευρύνεται καθώς η συνωμοσιολογία σχετικά με την πανδημία του COVID-19 δείχνει να το ενισχύει.
Σε μια εποχή που στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου επικρατεί η τέλεια πολιτική καταιγίδα με πρωτοφανή αρνητική συγκυρία προβλημάτων, πανδημία COVID-19, οικονομία, μεταναστευτικό, Τουρκία, η μάχη κατά του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού μπορεί να δείχνει άνιση αλλά είναι πρώτης προτεραιότητας για την επιβίωση της χώρας.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2541420/h-apeilh-tou-anorthologismou-kai-tou-laikismou
«Έρχεται ένα δύσκολο φθινόπωρο κι ένας δυσκολότερος χειμώνας». Με τη φράση αυτή από τη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να περιγράψει την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, όπως όλος ο πλανήτης, κατά την επόμενη περίοδο που θα υφίσταται τις συνέπειες μιας διπλής κρίσης. Ή μία είναι η υγειονομική πλευρά της πανδημίας, την οποία βεβαίως σε πρώτη φάση αντιμετωπίσαμε με μεγάλη επιτυχία. Αλλά με την οποία δεν έχουμε ακόμα τελειώσει. Καθώς φαίνεται ότι έχει επιστρέψει, και μάλιστα δριμύτερη. Και η δεύτερη φυσικά η κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία μετά την τεράστια ύφεση που ήδη πλήττει την παγκόσμια αγορά.
Ασφαλώς, αυτή τη στιγμή διατυπώνονται πολλές θεωρίες και πολλές εικασίες για το πως θα κινηθεί η οικονομία μέσα στο 2020. Μάλιστα το υπουργείο οικονομικών, η τράπεζα της Ελλάδος, η ευρωπαΐκή επιτροπή, κι άλλοι οργανισμοί κάνουν τις εκτιμήσεις τους και τα σενάρια τους για την πορεία της ευρωπαϊκής, της παγκόσμιας αλλά και φυσικά της ελληνικής οικονομίας. Τις τελευταίες μέρες υπήρξε και μια διαφωνία ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο οικονομικών και την ευρωπαϊκή επιτροπή για το ύψος της ύφεσης την χώρα μας κατά το 2020. Η επιτροπή εκτιμά ότι θα είναι μεγαλύτερη ύφεση που θα προσεγγίσει το 10%, σε σχέση με την εκτίμηση του υπουργείου οικονομικών, που τηρεί πιο αισιόδοξη προσέγγιση. Ευχόμαστε να επιβεβαιωθεί το σενάριο των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου οικονομικών. Όλα αυτά όμως δεν έχουν πραγματική σημασία γιατί γίνονται με τα δεδομένα του σήμερα, είναι μοντέλα προβολών που διατυπώνονται με τη βάση των σημερινών στοιχείων και των σημερινών εισπράξεων από τα φορολογικά έσοδα. Ουδείς μπορεί να γνωρίσει πως θα πάνε τα πράγματα από δω και πέρα, και τούτο διότι υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες σχετικά με την πορεία και της πανδημίας αλλά και της οικονομίας.
Για παράδειγμα, Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα φορολογικά έσοδα των επόμενων μηνών θα είναι στο ίδιο ύψος που ήτανε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο; Μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα είναι τελικά η επίπτωση της πανδημίας στον τουρισμό και την ποντοπόρο ναυτιλία, που έμμεσα ή άμεσα αποτελούν το 30% του ελληνικού ΑΕΠ; Γνωρίζουμε εάν και πότε θα επανέλθει η πανδημία δριμύτερη; Γνωρίζουμε αν και πότε θα βρεθεί εμβόλιο, η έστω μια αποτελεσματική θεραπεία για τον κορονοϊό; Ή μήπως γνωρίζουμε αν ο ιός μεταλλαχθεί σε μια πιο επιθετική και επικίνδυνη μορφή του; Όλα αυτά σήμερα παραμένουν εντελώς αβέβαια είναι μοιραίο να προκαλούν μεγάλες αναταράξεις και αναστάτωσης τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη σε χώρες με πολύ ισχυρή οικονομία όπως είναι οι ΗΠΑ το επίπεδο της ανεργίας έχει ξεφύγει. Μόνο τον τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο είχαμε 22 εκατομμύρια ανέργους, περισσότερους από οτι είχε η μεγάλη αυτή η χώρα μετά το κραχ του 1929.
Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός, με την σωφροσύνη που τον διακρίνει, αποφεύγει να κάνει προβλέψεις. Παραδέχεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα, που μπορεί ένα κράτος υπό τις παρούσες συνθήκες να λάβει, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει και το χειρότερο δυνατόν ενδεχόμενο. Δυστυχώς όμως ο ΣυΡιζΑ και η αντιπολίτευση δεν διακρίνονται με την ίδια υπευθυνότητα και την ίδια σωφροσύνη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, φοβούμενος την κατάρρευση του κόμματος του και του ιδίου, για μια ακόμα φορά καταφεύγει στον λαϊκισμό. Κατηγορώντας τον κύριο Μητσοτάκη ως δήθεν «αρχιτέκτονα της ύφεσης». Μικροκομματική που δεν ταιριάζει στις πολύ δύσκολες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει η πατρίδα μας κάτω από πρωτοφανείς καταστάσεις που ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε να αντιμετωπίσει. Υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι σήμερα πιο απαραίτητη από πότε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πανδημία, που είναι βέβαιον ότι θα αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο για πολλές δεκαετίες στο μέλλον
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2531268/h-pandhmia-epanerxetai
Μετά την μεταπολίτευση του 1974, η κατάρρευση του αυταρχικού καθεστώτος της δικτατορίας, επέτρεψε στην Αριστερά να επιβάλλει τη δική της ιδεολογική επικυριαρχία στη νεαρά τότε δημοκρατία. Με αποτέλεσμα να νοθευτεί σε μεγάλο βαθμό η ελεύθερη διακίνηση απόψεων και ιδεών που είναι απαραίτητη για την λειτουργία μιας σύγχρονη ελεύθερης, δημοκρατικής κοινωνίας
Ενώ συνεχιζόταν ο εμφύλιος πόλεμος τον Αύγουστο 1948, μια απλή γυναίκα του λαού, η Ελένη Γκατζογιάννη από το χωριό Λιάς της Ηπείρου, που τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχο του επονομαζόμενου «Δημοκρατικού Στρατού», που ελεγχόταν πλήρως από το ΚΚΕ, στην προσπάθειά της να φυγαδεύσει τα παιδιά της στην ασφάλεια και την ελευθερία, βρήκε τραγικό, φρικτό θάνατο. Εκτελέστηκε μετά από απόφαση του λεγόμενου «Λαϊκού Δικαστηρίου». Χρόνια μετά, ο γιος της Νικ Γκέιτς, που βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο το όνομα της «Ελένη», με το οποίο διεκτραγώδησε την φοβερή περιπέτεια της. Το βιβλίο έγινε μεγάλο μπεστ σέλερ. Εξαιτίας της επιτυχίας του, το βιβλίο έγινε και κινηματογραφική ταινία.
Το βιβλίο μεταφράστηκε και στα ελληνικά. Κι η ομώνυμη ταινία ήρθε στην Ελλάδα. Αλλά ούτε το βιβλίο ούτε η ταινία ευδοκίμησαν. Τα περισσότερα βιβλιοπωλεία υποχρεώθηκαν να το θάψουν. Κι όσοι κινηματογράφοι τόλμησαν να προβάλλουν την ταινία αναγκάστηκαν να την κατεβάσουν σχεδόν αμέσως λόγω των αντιδράσεων του ΚΚΕ και της επικυρίαρχης Αριστεράς. Φυσικά, κανένα τηλεοπτικό κανάλι τόλμησε έκτοτε να την προβάλλει.
Οι αντιδράσεις της Αριστεράς κατανοητές. Αφού η «Ελένη» κατέρριπτε πολλούς από τους προπαγανδιστικούς της μύθους για την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Αυτό που δεν είναι αποδεκτό είναι η έμμεση λογοκρισία, που επιβλήθηκε σε μια ολόκληρη κοινωνία. ΄Οποιον τον ενοχλούσε μπορούσε να μην διαβάσει το βιβλίο ή να μην δει την ταινία. Δικαίωμά του. Όπως όμως δικαίωμα είναι όποιου πολίτη να διαβάζει και να βλέπει ότι επιθυμεί. Αυτό είναι αυτονόητο για οποιαδήποτε δημοκρατική, ελεύθερη κοινωνία. Δυστυχώς όμως φαίνεται πως δεν είναι αυτονόητο για την ελληνική. Ελπίζω να έρχεται η μεγάλη αλλαγή στην κοινωνία μας. Ώστε να δέχεται την άλλη άποψη. Ακόμα κι αν ενοχλεί. Διότι η ανοχή σε όλες τις απόψεις κι η αντιμετώπιση της μισαλλοδοξίας είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας μας.
Κι εμένα μπορεί να μην μου άρεσε η ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Γιατί μπορεί να την θεωρούσα εξίσου προπαγανδιστική με την «Ελένη», όπως ισχυρίζονται οι αριστεροί. Και τούτο διότι η εξιδανίκευση του Νίκου Μπελογιάννη από την ταινία ήταν κι υπερβολική κι ανιστόρητη. Αυτό όμως δεν με έκανε να μην δω την ταινία. Να μην αναζητήσω την αλήθεια πίσω από τον μύθο. Σε κάθε περίπτωση κανείς από μας δεν διανοήθηκε καν να εμποδίσει την προβολή της ταινίας «Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο». Το ίδιο θα επιθυμούσα να συμβεί και με την «Ελένη». Διότι μόνον οι λαοί που σέβονται την πολυφωνία κι αναζητούν την αλήθεια και σέβονται τη διαφορετικότητα μπορούν να επιβιώσουν.
Εσταυρωμένος Αιγάλεω
Συνάντηση με αντιπεριφερειάρχη Δυτικής Αθήνας Αντρέα Λεωτσάκο
Την ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων που εμποδίζουν την έναρξη λειτουργίας της Γ’ Πανεπιστημιακής Ουρολογικής Κλινικής στο Αττικό Νοσοκομείο, επισημαίνει με σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής Β’2 δυτικού τομέα της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος. Ολόκληρη η δυτική Αθήνα μέχρι και σήμερα παραμένει ακάλυπτη υγειονομικά στον τομέα αυτό με αποτέλεσμα οι κάτοικοί της να υποχρεώνονται να απευθύνονται σε νοσοκομεία πολλά χιλιόμετρα μακριά τους. Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί ο υπουργός για την επίλυση του κτιριολογικού προβλήματος που υπάρχει εδώ και χρόνια; Έχει δρομολογηθεί η στελέχωση της κλινικής με το απαραίτητο προσωπικό; είναι μερικά από τα ερωτήματα που τίθενται.
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Θέμα: «Λειτουργία Γ’ Πανεπιστημιακής Ουρολογικής Κλινικής στο Αττικό Νοσοκομείο»
Τον περασμένο Ιούλιο ιδρύθηκε η Γ΄ Ουρολογική Κλινική στον Τομέα Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο ΦΕΚ ίδρυσής της περιλαμβάνεται επίσης, ο εσωτερικός της κανονισμός.
Έδρα της προορίζεται να γίνει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αττικόν στο οποίο πρόκειται να εγκατασταθεί.
Πρόκειται ασφαλώς για μια πολύ ευχάριστη εξέλιξη για τη δυτική Αθήνα, αφού μέχρι και σήμερα όλοι οι πολίτες της είναι υποχρεωμένοι να μεταβαίνουν πολλά χιλιόμετρα μακριά, είτε στον Ευαγγελισμό, είτε στο Σισμανόγλειο για τα αντίστοιχα προβλήματα υγείας τους. Η λειτουργία της πανεπιστημιακής ουρολογικής κλινικής στο Αττικό Νοσοκομείο αναμένεται να αναβαθμίσει υγειονομικά ολόκληρη τη Δυτική Αθήνα, αλλά και να συμβάλλει στην ολοκλήρωση του σκοπού που προορίζεται να επιτελέσει το Νοσοκομείο Αττικόν, ως πανεπιστημιακό νοσοκομείο.
Δυστυχώς όμως, έχουν ήδη εντοπιστεί σημαντικά προβλήματα που εμποδίζουν την έναρξη λειτουργίας της κλινικής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα από αυτά είναι το κτιριολογικό. Συγκεκριμένα, η πτέρυγα του νοσοκομείου που προορίζεται για την εγκατάσταση της κλινικής, χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως κοιτώνας εφημερευόντων ιατρών, ελλείψει άλλου κατάλληλου χώρου.
Ένα δεύτερο είναι η στελέχωση της κλινικής, δεδομένου ότι για την εύρυθμη λειτουργία της απαιτούνται επιπλέον επιμελητές ΕΣΥ, ειδικευόμενοι ιατροί, νοσηλευτές και μέλος ΔΕΠ.
Ασφαλώς δεν έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από την έκδοση της σχετικής απόφασης ίδρυσης της κλινικής αλλά,
Δεδομένου ότι, την κρίσιμη υγειονομικά περίοδο που εξακολουθούμε να διανύουμε τα ευρύτερα θέματα υγείας, περιλαμβανομένης της αποτελεσματικής διαχείρισης των μονάδων της, οφείλουν να αντιμετωπίζονται τάχιστα και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο,
Δεδομένου ότι, δε μπορεί να εξακολουθήσει να στερείται ολόκληρη η δυτική Αθήνα υπηρεσιών υγείας που εδώ και χρόνια δικαιούται,
Δεδομένου ότι, το ίδιο το Αττικό νοσοκομείο ως πανεπιστημιακό, πρέπει να διαθέτει την αντίστοιχη ουρολογική κλινική εν λειτουργία,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Οι ιδεοληψίες στην πολιτική είναι πολύ ανόητη αλλά κι επικίνδυνη πρακτική. Δυστυχώς η αριστερά διακατέχεται από πολλές ιδεοληψίες και γι αυτό δεν μπορεί συνήθως να εφαρμόσει ρεαλιστικές και κοινωνικά επωφελείς πολιτικές, οδηγώντας τις χώρες που έχει κυβερνήσει πάντα στην καταστροφή και τους λαούς στην εξαθλίωση (Σοβιετική Ένωση, Αλβανία, Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρειος Κορέα, Ρουμανία κοκ). Αυτός είναι αλίμονο ο κανόνας όπου η κομμουνιστική αριστερά κατέλαβε την εξουσία
Στην Ελλάδα, ο ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ επέφερε διπλή ζημιά στην ήδη δοκιμαζόμενη και χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Η πρώτη ήταν οικονομική. Αρχικά με τις παρελκυστικές τακτικές του στη διαπραγμάτευση του 2015 προκάλεσε ανασφάλεια κι αβεβαιότητα στην οικονομία, οδηγώντας την πάλι στην ύφεση. Ενώ μετά με το καταστροφικό κι ανόητο δημοψήφισμα, που οδήγησε την Ελλάδα εκτός προγράμματος και τις τράπεζες εκτός δανειοδότησης από την ΕΚΤ, επέφερε τα capital controls, που ήταν η ταφόπλακα της ήδη ευάλωτης ελληνικής οικονομίας. Τις επιπτώσεις αυτών η Ελλάδα, η οικονομία της, ο λαός της θα τις πληρώνουν μπορεί και γιά δεκαετίες, παρά τις προσπάθειες που έγιναν έκτοτε.
Η δεύτερη αφορά το μεταναστευτικό. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εξήγγειλε αρχικά η τότε αρμόδια για το θέμα Τασία Χριστοδουλοπούλου, ακόμα και πριν από τις εκλογές του 2015, διευκόλυνε την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών στην χώρα μας μέσω των νησιών μας σε ελάχιστους μόλις μήνες. Ανήμπορη κι ανίκανη, χωρίς ρεαλιστική πολιτική επί του μεταναστευτικού, πέραν των ιδεοληψιών της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις τρομακτικές, οδυνηρές κι άκρως επικίνδυνες για τον τόπο επιπτώσεις από την εισβολή των λαθρομεταναστών. Η κατάσταση αυτή έχει επιφέρει ήδη δυσάρεστες αλλοιώσεις στην ελληνική κοινωνία και θα δοκιμάσει την συνοχή της για δεκαετίες ολόκληρες.
Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι δέσμια κι υπόδουλη του λαϊκισμού, των ιδεοληψιών, της βλακείας και του παραλογισμού ορισμένων πολιτικών της (άλλων λιγότερο άλλων περισσότερο) κυρίως προερχόμενων από το χώρο της αριστεράς και της ακροδεξιάς, αλλά και της πλειοψηφίας των κοινωνικών φορέων της. Γι αυτό φοβάμαι ότι έχουμε εισέλθει σε μιά μακρόχρονη, λίαν πνιγηρή εποχή, κατά την οποίαν ο κόσμος που γνωρίζαμε θα ανατρέπεται με γοργούς ρυθμούς.
Ευτυχώς η άνοδος στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019 της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, δημιούργησε ευλόγως την πεποίθηση σε πολλούς από μας ότι χώρα μπορούσε να αλλάξει πορεία και να προχωρήσει γενναία προς μια νέα κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση που θα στηρίζεται στον ρεαλισμό, την λογική και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Μπορεί πρόσκαιρα κάποιοι να ισχυρίζονται η να φοβούνται ότι η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια θα ανακοπεί λόγω της πανδημίας. Αλλά εγώ παραμένω αισιόδοξος. Θα νικήσουμε και στο μέτωπο της πανδημίας θα νικήσουμε και στην επικράτηση του ορθολογισμού στη χώρα μας.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2531024/ideolhpsies-ki-orthologismos