Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής 22-10-2020

Από την τοποθέτησή μου την 22-10-2020 στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, κατά τη συνεδρίασή της με θέμα το διορισμό στη θέση τακτικού μέλους της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων και διατύπωση γνώμης της Επιτροπής.
Είναι λάθος εκτιμώ, συλλήβδην η αντιπολίτευση να αντιτάσσεται στις εκάστοτε επιλογές υπουργών για διορισμό σε θέσεις ευθύνης, ικανών στελεχών σε ανεξάρτητες αρχές, με το πρόσχημα ότι τα στελέχη αυτά γενικά υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική με την οποία διαφωνούν.
Όμως, οι ανεξάρτητες αρχές υπάρχουν για να περιορίζουν την αυθαιρεσία της εκτελεστικής εξουσίας, για να ελέγχουν τη νομιμότητα των όσων κάνει η εκτελεστική εξουσία και για να μην αυθαιρετεί. Δεν χαράζουν πολιτικές και δεν εφαρμόζουν πολιτικές, ελέγχουν την κυβερνητική πολιτική, όπου μόνο η κυβέρνηση είναι αρμόδια για να ασκεί πολιτική, όχι οι αρχές.
Η πιο πολύπαθη ιστορία είναι οι δημόσιες συμβάσεις στην Ελλάδα, σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο είναι ότι ο κόσμος, η κοινωνία έχει πιστέψει και σε μεγάλο βαθμό είναι ακριβές, ότι οι δημόσιες συμβάσεις είναι προϊόν διαφθοράς. Υπάρχει και η άλλη πλευρά ότι όλες οι δημόσιες συμβάσεις κατηγορούνται για διαφθορά είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει.
Το ζήτημα είναι τι μπορεί να κάνει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων, ώστε όχι μόνο να ελέγχεται η νομιμότητα, το νομότυπο των συμβάσεων, γιατί το νομότυπο μπορεί να υπάρχει και ταυτόχρονα να υπάρχει και η μίζα, ώστε να αποφευχθούν από εδώ και πέρα κατά το δυνατόν, απόλυτα δεν μπορεί να είναι ποτέ, η διαφθορά, η μίζα και ταυτόχρονα να υπάρξει μία αποδοχή από την κοινωνία ότι υπάρχει διαφάνεια και ότι τα νοσηρά φαινόμενα του παρελθόντος δεν θα επαναληφθούν ξανά.