Τηρώντας τις αποστάσεις και φορώντας μάσκα, παρακολούθησα την σεπτή τελετή για την ανύψωση του Ιερού Ναού Υπαπαντής του Κυρίου στον Λόφο Αξιωματικών στο Περιστέρι σε ενορία!
https://yiannisloverdos.gr/wp-content/uploads/2020/10/2.jpg960720smilionishttps://yiannisloverdos.gr/wp-content/uploads/2020/01/Screenshot_2019-10-29-Γιάννης-Λοβέρδος-Αρχική-σελίδα-a-300x111-1.pngsmilionis2020-09-06 12:38:002020-10-29 09:20:35Ιερός Ναός Υπαπαντής
Το πρόβλημα που έχει προκύψει με την επικαιροποίηση των αδειών λειτουργίας των κέντρων ξένων γλωσσών και φροντιστηρίων ανέδειξε με σχετική ερώτησή του που κατέθεσε στη Βουλή, ο βουλευτής Δυτικού Τομέα της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος. Απευθυνόμενος στην αρμόδια υπουργό, ζητά να πληροφορηθεί σε τι ενέργειες σκοπεύει να προβεί για την επίλυση του προβλήματος και αν εξετάζει το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης της απαίτησης φορολογικής ενημερότητας εκ μέρους των επιχειρήσεων του χώρου μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Η πανδημία που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας, εκτός από την υγειονομική κρίση, επέφερε με διαφορά φάσης, σημαντικό πλήγμα και στην οικονομία, το μέγεθος του οποίου δεν είναι ακόμη δυνατό να εκτιμηθεί. Πέρα από τους προφανείς κλάδους του τουρισμού και της εστίασης που τρώθηκαν, υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και άλλοι κλάδοι που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.
Ένας από αυτούς, είναι και ο κλάδος της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ειδικότερα ο τομέας των κέντρων ξένων γλωσσών και των φροντιστηρίων τα οποία για προφανείς λόγους αναγκάστηκαν να περιορίσουν τη λειτουργία τους ή και να κλείσουν προσωρινά προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρωτόγνωρο για όλους μας αυτό φαινόμενο.
Ασφαλώς αυτό δε συνέβη χωρίς να αναγκαστούν οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες του χώρου να επωμιστούν το συνεπαγόμενο βαρύ οικονομικό τίμημα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν σε βασικές τους υποχρεώσεις προς το κράτος.
Έτσι, υπό την οικονομική πίεση των μέτρων που ομολογουμένως έπρεπε να ληφθούν για την προστασία του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας, πολλές επιχειρήσεις έφτασαν στο σημείο να αδυνατούν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα για την επικαιροποίηση της άδειας λειτουργίας τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 42 του Ν. 4386/2016, όλοι οι φορείς (φυσικά και νομικά πρόσωπα), οι οποίοι κατέχουν άδεια Φροντιστηρίου, Κέντρου Ξένων Γλωσσών, επικαιροποιούν ανά διετία τις άδειες τους. Η εν λόγω επικαιροποίηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια γίνεται από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.) του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και μέσα στο πλήθος των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την επικαιροποίηση, συγκαταλέγονται και αυτά.
Ήδη ο αρμόδιος φορέας φέρεται, σύμφωνα με επιχειρηματίες του χώρου, να αρνείται την εν λόγω επικαιροποίηση ενώ είναι προφανές ότι χωρίς επικαιροποιημένη άδεια λειτουργίας τα κέντρα ξένων γλωσσών και τα φροντιστήρια δε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν. Από την άλλη ασφαλώς, ειδικά η απαίτηση ασφαλιστικής ενημερότητας λειτουργεί προς όφελος των εργαζομένων εκπαιδευτικών και ως μέσο πίεσης προς τους εργοδότες για να μην παρατηρούνται φαινόμενα καταπάτησης θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων.
Ύστερα από τα παραπάνω,
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
Σε τι ενέργειες σκοπεύει να προβεί για την επίλυση του προβλήματος επικαιροποίησης των αδειών λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών –Φροντιστηρίων;
Εξετάζει το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης της απαίτησης φορολογικής ενημερότητας μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην οικονομία;
Δεν ανήκω σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση και το συμβούλιο των ειδικών λοιμωξιολόγο, που την συμβουλεύει, τα έχουν κάνει όλα τέλεια κατά τη διαχείριση της τρομακτικής πανδημίας του κορονοϊού. Αντίθετα, θα έλεγα ότι έχουν γίνει και λάθη και παλινωδίες και αντιφάσεις. Ακόμα θα έλεγα ότι ορισμένα κυβερνητικά στελέχη επέδειξαν κι αλαζονεία στον τρόπο χειρισμού της κρίσης, κουνώντας το δάχτυλο στους πολίτες. Όλα αυτά όμως ήταν μοιραίο να συμβούν. Από τον περασμένο Φεβρουάριο που η χώρα μπήκε σε αυτόν τον φοβερό εφιάλτη, που συνεχίζεται και απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες ακόμα, ήταν αδύνατον να μην υπάρξουν λανθασμένοι χειρισμοί κατά τη διαχείριση μιας πρωτοφανούς κρίσης δημόσιας υγείας, που ουδέποτε άλλοτε η πατρίδα μας κι η ανθρωπότητα είχαν αντιμετωπίσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση κι οι λοιμωξιολόγοι αντιμετώπισαν μέχρι στιγμής την κρίση, παρά τα προβλήματα και τα λάθη, με σχετική επιτυχία. Σαφώς καλύτερα από τις άλλες χώρες. Αυτό όμως είναι το πιθανότερο ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η κατάσταση ξεφεύγει από έλεγχο. Τα πράγματα επιδεινώνονται καθημερινά. Είναι εφιαλτική η πρόβλεψη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ότι τον Δεκέμβριο μπορεί να έχουμε και 4000 κρούσματα ημερησίως. Είναι υποχρέωση όλων των πολιτών να σταθούμε στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας κι ο κόσμος ολόκληρος.
Οργίζομαι με την συμπεριφορά κάποιων λαϊκιστών και συνωμοσιολόγων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανοησία ορισμένων συμπολιτών μας, και διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες ότι δήθεν δεν υπάρχει ο κορονοϊός και δήθεν ότι η πανδημία είναι κατασκεύασμα κάποιον ισχυρών κύκλων του εξωτερικού. Σε μια εποχή που περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους παγκοσμίως και πάνω από 20 εκατομμύρια έχουν νοσήσει από τον κορονοϊό, είναι τουλάχιστον υποκριτικό και απρεπές να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο. Αρκεί μια επίσκεψη στην εντατική μονάδα ενός νοσοκομείου, όπου γιατροί και οι νοσηλευτές δίνουν αγώνα δυσανάλογο και συχνά μάταιο, να σώσουν ζωές, για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του προβλήματος. Η πανδημία του κορονοϊού όχι μόνον είναι υπαρκτή αλλά αποτελεί μια τεράστια απειλή για την κοινωνία μας. Και από πλευράς δημόσιας υγείας και από πλευράς οικονομίας.
Σήμερα οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει όλοι μας να επιδείξουμε την απαραίτητη ατομική ευθύνη για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τους αγαπημένους μας. Έχουν δίκιο. Αλλά πλέον επειδή η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καταλάβουμε όλοι μας ότι η ατομική μας ευθύνη είναι πρώτα από όλα κοινωνική ευθύνη. Ο κορονοϊός απειλεί την ίδια την κοινωνική μας συνοχή, με διαλυτικές συνέπειες. Είναι κοινωνική υποχρέωση όλων μας να μην το επιτρέψουμε αυτό να συμβεί. Γι’ αυτό η ατομική μας ευθύνη για την εφαρμογή των μέτρων προστασίας κατά της πανδημίας μετατρέπεται εκ των πραγμάτων σε κοινωνική ευθύνη. Δεν προστατεύουμε μόνο τους εαυτούς μας αλλά πρωτίστως προστατεύουμε το κοινωνικό σύνολο ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών και υπακούοντας στις εντολές της κυβέρνησης. Θέτουμε το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό μας.
Ο χειμώνας του 2020-2021 προμηνύεται πολύ δύσκολος και βαρύς. Όποιος δεν το βλέπει αποφεύγει να δει την πραγματικότητα κατάματα. Η κατάσταση σε ό,τι αφορά την πανδημία του κορονοϊού, εξελίσσεται χειρότερα από τις δυσμενέστερες προβλέψεις. Δυστυχώς, οι επισημάνσεις κάποιων λοιμωξιολόγων κι οι προειδοποιήσεις τους δεν εισακούστηκαν από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Ιδίως από τη νεολαία η οποία δικαιολογημένα βέβαια ήθελε να διασκεδάσει το φετινό καλοκαίρι αλλά με τρόπο που οδήγησε, αλίμονο, σε μια επανεμφάνιση του ιού με ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Κι αν τώρα οι περισσότεροι που μολύνθηκαν από τον ιό είναι νέας ηλικίας, με αποτέλεσμα να μην έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι διασωληνωμένοι κι οι νεκροί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αλλάξει τις προσεχείς εβδομάδες. Οι νέοι που μολύνθηκαν είναι πολύ πιθανόν ότι θα διασπείρουν τον ιό στις μεγαλύτερες ηλικίες, που είναι κι οι πιο ευάλωτες. Με αποτέλεσμα κάποιοι να φοβούνται ένα μαρτυρικό φθινόπωρο και έναν ακόμα χειρότερο χειμώνα από πλευράς ιού.
Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε την διάδοση της νόσου. Και, κακά τα ψέματα, θεραπεία δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει τους προσεχείς μήνες. Ο μόνος τρόπος είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση για την μείωση της διάδοσης. Αλλά αυτό αποδείχτηκε ότι μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και φυσικά νέο lockdown δεν μπορεί να υπάρξει, που θα ήταν το μόνο αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του ιού. Αλλά εντελώς καταστροφικό για την κοινωνικά και την οικονομία. Όχι μόνον στην ελληνική κοινωνία αλλά παγκοσμίως. Τα ίδια φαινόμενα που επικρατούν στο εσωτερικό της χώρας επικρατούν και στο εξωτερικό. Μια διάχυτη αδιαφορία για τον κορωνοϊό και τις επιπτώσεις του. Γι’ αυτό και η νόσος επανέρχεται παντού.
Όμως το κόστος αυτής της πανδημίας δεν είναι μόνον στην δημόσια υγεία. Έχει τεράστιες επιπτώσεις και στην οικονομία. Ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα η οποία στηρίζεται περισσότερο στον τουρισμό, στην εστίαση, τις υπηρεσίες και την λιανική κατανάλωση. Παγκοσμίως εκφράζονται φόβοι ακόμα και για μια μεγάλη τραπεζική κρίση. Ενώ το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων παντού στην Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο είναι αμφίβολο. Στην Ελλάδα τα πράγματα από πλευράς οικονομίας πηγαίνουν πολύ άσχημα, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πολλές μικρές επιχειρήσεις είναι στην άκρη του γκρεμού. Αρκετές από αυτές δεν θα τα καταφέρουν. Πολλοί άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και θα δυσκολευτούν να βρουν άλλη τον φετινό χειμώνα. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πάλι καλά που δεν άκουσε τον ΣυΡιζΑ και δεν έδωσε εμπροσθοβαρώς όπως την καλούσε ο κύριο Τσίπρας όλα τα χρήματα που υπήρχαν για να στηρίξουν την οικονομία που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ελπίζουμε ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι μεν ο χειρότερος αλλά και ο τελευταίος κακός χειμώνας. Από κει και πέρα, με την συνδρομή της ευρωπαϊκής ένωσης, η Ελλάδα, είμαστε βέβαιοι, πως θα βρει τον τρόπο να ορθοποδήσει. Υπομονή, επιμονή λοιπόν και σκληρή δουλειά.
Ακούω πολύ συχνά διάφορους συνωμοσιολόγους οι οποίοι θέλουν να υποβαθμίσουν την βαρύτητα του κορονοϊού και την επίπτωση του ζωή μας ότι δήθεν δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γρίπη. Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, τότε μόνο γέλωτα θα μπορούσε να προκαλέσει ο ισχυρισμός αυτός. Διότι αυτοί που το λένε δεν έχουν κατανοήσει ότι η γρίπη είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τα τελευταία 100 χρόνια οι πανδημίες της γρίπης έχουν σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μαζί. Την περίοδο 1918-1920, Η πανδημία της ισπανικής γρίπης που ακολούθησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, σκότωσε πολύ πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Από μόνη της σκότωσε όσο ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος μαζί.
Ακόμα και σήμερα, η γρίπη συνεχίζει να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως. Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο θανατηφόρα όσο τα προηγούμενα χρόνια οφείλεται κυρίως στο ότι έχουν αναπτυχθεί θεραπείες και εμβόλια για την λεγόμενη εποχική γρίπη. Και μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αναπτύξει μια μορφής ανοσία. Το ίδιο θα συμβεί σε βάθος χρόνου και με τον κορονοϊό SARSCOVID-19, που τόσο μας απασχολεί και μας φοβίζει σήμερα. Είναι βέβαιον ότι όταν αναπτυχθούν ικανές και αποτελεσματικές θεραπείες, κυρίως εμβόλια μαζικά για το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, και ο κορονοϊός θα αρχίσει σιγά-σιγά να περιορίζει την μολυσματικότητά του.
Αυτό όμως δεν θα συμβεί άμεσα. Ενδεχομένως να χρειαστεί να περάσουν κάμποσα χρόνια μέχρι να συμβεί. Μέχρι τότε πρέπει να μαστέ όλοι πολύ προσεκτικοί για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις οδυνηρές επιπτώσεις του ιού. Που, όπως συμβαίνει και με τη γρίπη, άλλοι τον κολλούν και τον αντιμετωπίζουν σχετικά εύκολα κι ασυμπτωματικά. Κι άλλοι υποφέρουν πολύ και οδηγούνται ακόμα μέχρι το θάνατό, εφόσον τον κολλήσουν.
Αντίθετα με άλλες πανδημίες των προηγούμενων ετών, που δεν ήταν τόσο θανατηφόρες και μεταδοτικές γιατί είχαν στελέχη παλιότερων ιών στα οποία είχε η ανθρωπότητα αναπτύξει σχετική ανοσία, ο τωρινός κορωνοιός είναι νέος, άγνωστος εντελώς στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και στους επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους, κι εξαιρετικά μεταδοτικός και μολυσματικός. Γι αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνος και γι’ αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, υπευθυνότητα κι ευλαβική τήρηση των μέτρων προστασίας για να μην ξεφύγει εντελώς η πανδημία και προκαλέσει εκατομμύρια θανάτους κι ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην ήδη κλυδωνιζόμενη παγκόσμια οικονομία, που διέρχεται περίοδο πρωτοφανούς, βαθιάς ύφεσης.
Ακούω επίσης αρκετούς να ισχυρίζονται ότι ο κορονοϊός δεν έχει σκοτώσει τόσους πολλούς όσους σκοτώνει κάθε χρόνο ο καρκίνος ή οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτό δεν είναι σωστό. Πράγματι ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι οι δύο σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον κόσμο. Αλλά και οι δύο αυτές αρρώστιες δεν είναι μεταδοτικές. Μόνο ο κορονοϊός, κι η γρίπη, στην εποχή μας είναι τόσο έντονα μεταδοτικές. Ήδη η πανδημία του COVID-19 έχει σκοτώσει πάνω από 750000 ανθρώπους παγκοσμίως. Τουλάχιστον. Και μάλιστα μέσα σε 6-7 μήνες μόλις. Παρά τα περιοριστικά μέτρα που ελήφθησαν και τα lockdown, που επιβλήθηκαν. Γι’ αυτό δε χρειάζεται ούτε να αγνοούμε τον κίνδυνο αλλά ούτε και να τρομοκρατούμαστε. Τηρούμε τα μέτρα, προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας. Και μένουμε υγιείς.
https://yiannisloverdos.gr/wp-content/uploads/2020/06/profile-foto.jpg720479smilionishttps://yiannisloverdos.gr/wp-content/uploads/2020/01/Screenshot_2019-10-29-Γιάννης-Λοβέρδος-Αρχική-σελίδα-a-300x111-1.pngsmilionis2020-08-20 10:30:002020-10-29 09:20:35Είναι ο κορωνοιός μια γρίπη;
Real fm Γιάννης Λοβέρδος – 03-09-2020
Πηγή: https://www.real.gr/politiki/arthro/debate_loberdou_triantafyllidi_ston_realfm_97_8-667119/
Επικαιροποίηση Αδειών Λειτουργίας Κέντρων Ξένων Γλωσσών – Φροντιστηρίων
Το πρόβλημα που έχει προκύψει με την επικαιροποίηση των αδειών λειτουργίας των κέντρων ξένων γλωσσών και φροντιστηρίων ανέδειξε με σχετική ερώτησή του που κατέθεσε στη Βουλή, ο βουλευτής Δυτικού Τομέα της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος. Απευθυνόμενος στην αρμόδια υπουργό, ζητά να πληροφορηθεί σε τι ενέργειες σκοπεύει να προβεί για την επίλυση του προβλήματος και αν εξετάζει το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης της απαίτησης φορολογικής ενημερότητας εκ μέρους των επιχειρήσεων του χώρου μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Ερώτηση
Προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων
Θέμα: «Επικαιροποίηση Αδειών Λειτουργίας Κέντρων Ξένων Γλωσσών -Φροντιστηρίων»
Η πανδημία που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας, εκτός από την υγειονομική κρίση, επέφερε με διαφορά φάσης, σημαντικό πλήγμα και στην οικονομία, το μέγεθος του οποίου δεν είναι ακόμη δυνατό να εκτιμηθεί. Πέρα από τους προφανείς κλάδους του τουρισμού και της εστίασης που τρώθηκαν, υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και άλλοι κλάδοι που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.
Ένας από αυτούς, είναι και ο κλάδος της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ειδικότερα ο τομέας των κέντρων ξένων γλωσσών και των φροντιστηρίων τα οποία για προφανείς λόγους αναγκάστηκαν να περιορίσουν τη λειτουργία τους ή και να κλείσουν προσωρινά προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρωτόγνωρο για όλους μας αυτό φαινόμενο.
Ασφαλώς αυτό δε συνέβη χωρίς να αναγκαστούν οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες του χώρου να επωμιστούν το συνεπαγόμενο βαρύ οικονομικό τίμημα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν σε βασικές τους υποχρεώσεις προς το κράτος.
Έτσι, υπό την οικονομική πίεση των μέτρων που ομολογουμένως έπρεπε να ληφθούν για την προστασία του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας, πολλές επιχειρήσεις έφτασαν στο σημείο να αδυνατούν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα για την επικαιροποίηση της άδειας λειτουργίας τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 42 του Ν. 4386/2016, όλοι οι φορείς (φυσικά και νομικά πρόσωπα), οι οποίοι κατέχουν άδεια Φροντιστηρίου, Κέντρου Ξένων Γλωσσών, επικαιροποιούν ανά διετία τις άδειες τους. Η εν λόγω επικαιροποίηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια γίνεται από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.) του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και μέσα στο πλήθος των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την επικαιροποίηση, συγκαταλέγονται και αυτά.
Ήδη ο αρμόδιος φορέας φέρεται, σύμφωνα με επιχειρηματίες του χώρου, να αρνείται την εν λόγω επικαιροποίηση ενώ είναι προφανές ότι χωρίς επικαιροποιημένη άδεια λειτουργίας τα κέντρα ξένων γλωσσών και τα φροντιστήρια δε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν. Από την άλλη ασφαλώς, ειδικά η απαίτηση ασφαλιστικής ενημερότητας λειτουργεί προς όφελος των εργαζομένων εκπαιδευτικών και ως μέσο πίεσης προς τους εργοδότες για να μην παρατηρούνται φαινόμενα καταπάτησης θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων.
Ύστερα από τα παραπάνω,
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
Κοινωνική ευθύνη, όχι μόνον ατομική
Δεν ανήκω σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση και το συμβούλιο των ειδικών λοιμωξιολόγο, που την συμβουλεύει, τα έχουν κάνει όλα τέλεια κατά τη διαχείριση της τρομακτικής πανδημίας του κορονοϊού. Αντίθετα, θα έλεγα ότι έχουν γίνει και λάθη και παλινωδίες και αντιφάσεις. Ακόμα θα έλεγα ότι ορισμένα κυβερνητικά στελέχη επέδειξαν κι αλαζονεία στον τρόπο χειρισμού της κρίσης, κουνώντας το δάχτυλο στους πολίτες. Όλα αυτά όμως ήταν μοιραίο να συμβούν. Από τον περασμένο Φεβρουάριο που η χώρα μπήκε σε αυτόν τον φοβερό εφιάλτη, που συνεχίζεται και απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες ακόμα, ήταν αδύνατον να μην υπάρξουν λανθασμένοι χειρισμοί κατά τη διαχείριση μιας πρωτοφανούς κρίσης δημόσιας υγείας, που ουδέποτε άλλοτε η πατρίδα μας κι η ανθρωπότητα είχαν αντιμετωπίσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση κι οι λοιμωξιολόγοι αντιμετώπισαν μέχρι στιγμής την κρίση, παρά τα προβλήματα και τα λάθη, με σχετική επιτυχία. Σαφώς καλύτερα από τις άλλες χώρες. Αυτό όμως είναι το πιθανότερο ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η κατάσταση ξεφεύγει από έλεγχο. Τα πράγματα επιδεινώνονται καθημερινά. Είναι εφιαλτική η πρόβλεψη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ότι τον Δεκέμβριο μπορεί να έχουμε και 4000 κρούσματα ημερησίως. Είναι υποχρέωση όλων των πολιτών να σταθούμε στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας κι ο κόσμος ολόκληρος.
Οργίζομαι με την συμπεριφορά κάποιων λαϊκιστών και συνωμοσιολόγων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανοησία ορισμένων συμπολιτών μας, και διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες ότι δήθεν δεν υπάρχει ο κορονοϊός και δήθεν ότι η πανδημία είναι κατασκεύασμα κάποιον ισχυρών κύκλων του εξωτερικού. Σε μια εποχή που περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους παγκοσμίως και πάνω από 20 εκατομμύρια έχουν νοσήσει από τον κορονοϊό, είναι τουλάχιστον υποκριτικό και απρεπές να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο. Αρκεί μια επίσκεψη στην εντατική μονάδα ενός νοσοκομείου, όπου γιατροί και οι νοσηλευτές δίνουν αγώνα δυσανάλογο και συχνά μάταιο, να σώσουν ζωές, για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του προβλήματος. Η πανδημία του κορονοϊού όχι μόνον είναι υπαρκτή αλλά αποτελεί μια τεράστια απειλή για την κοινωνία μας. Και από πλευράς δημόσιας υγείας και από πλευράς οικονομίας.
Σήμερα οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει όλοι μας να επιδείξουμε την απαραίτητη ατομική ευθύνη για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τους αγαπημένους μας. Έχουν δίκιο. Αλλά πλέον επειδή η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καταλάβουμε όλοι μας ότι η ατομική μας ευθύνη είναι πρώτα από όλα κοινωνική ευθύνη. Ο κορονοϊός απειλεί την ίδια την κοινωνική μας συνοχή, με διαλυτικές συνέπειες. Είναι κοινωνική υποχρέωση όλων μας να μην το επιτρέψουμε αυτό να συμβεί. Γι’ αυτό η ατομική μας ευθύνη για την εφαρμογή των μέτρων προστασίας κατά της πανδημίας μετατρέπεται εκ των πραγμάτων σε κοινωνική ευθύνη. Δεν προστατεύουμε μόνο τους εαυτούς μας αλλά πρωτίστως προστατεύουμε το κοινωνικό σύνολο ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών και υπακούοντας στις εντολές της κυβέρνησης. Θέτουμε το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό μας.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2530663/koinwniki-eythyni-oxi-monon-atomiki
Υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά
Ο χειμώνας του 2020-2021 προμηνύεται πολύ δύσκολος και βαρύς. Όποιος δεν το βλέπει αποφεύγει να δει την πραγματικότητα κατάματα. Η κατάσταση σε ό,τι αφορά την πανδημία του κορονοϊού, εξελίσσεται χειρότερα από τις δυσμενέστερες προβλέψεις. Δυστυχώς, οι επισημάνσεις κάποιων λοιμωξιολόγων κι οι προειδοποιήσεις τους δεν εισακούστηκαν από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Ιδίως από τη νεολαία η οποία δικαιολογημένα βέβαια ήθελε να διασκεδάσει το φετινό καλοκαίρι αλλά με τρόπο που οδήγησε, αλίμονο, σε μια επανεμφάνιση του ιού με ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Κι αν τώρα οι περισσότεροι που μολύνθηκαν από τον ιό είναι νέας ηλικίας, με αποτέλεσμα να μην έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι διασωληνωμένοι κι οι νεκροί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αλλάξει τις προσεχείς εβδομάδες. Οι νέοι που μολύνθηκαν είναι πολύ πιθανόν ότι θα διασπείρουν τον ιό στις μεγαλύτερες ηλικίες, που είναι κι οι πιο ευάλωτες. Με αποτέλεσμα κάποιοι να φοβούνται ένα μαρτυρικό φθινόπωρο και έναν ακόμα χειρότερο χειμώνα από πλευράς ιού.
Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε την διάδοση της νόσου. Και, κακά τα ψέματα, θεραπεία δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει τους προσεχείς μήνες. Ο μόνος τρόπος είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση για την μείωση της διάδοσης. Αλλά αυτό αποδείχτηκε ότι μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και φυσικά νέο lockdown δεν μπορεί να υπάρξει, που θα ήταν το μόνο αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του ιού. Αλλά εντελώς καταστροφικό για την κοινωνικά και την οικονομία. Όχι μόνον στην ελληνική κοινωνία αλλά παγκοσμίως. Τα ίδια φαινόμενα που επικρατούν στο εσωτερικό της χώρας επικρατούν και στο εξωτερικό. Μια διάχυτη αδιαφορία για τον κορωνοϊό και τις επιπτώσεις του. Γι’ αυτό και η νόσος επανέρχεται παντού.
Όμως το κόστος αυτής της πανδημίας δεν είναι μόνον στην δημόσια υγεία. Έχει τεράστιες επιπτώσεις και στην οικονομία. Ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα η οποία στηρίζεται περισσότερο στον τουρισμό, στην εστίαση, τις υπηρεσίες και την λιανική κατανάλωση. Παγκοσμίως εκφράζονται φόβοι ακόμα και για μια μεγάλη τραπεζική κρίση. Ενώ το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων παντού στην Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο είναι αμφίβολο. Στην Ελλάδα τα πράγματα από πλευράς οικονομίας πηγαίνουν πολύ άσχημα, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πολλές μικρές επιχειρήσεις είναι στην άκρη του γκρεμού. Αρκετές από αυτές δεν θα τα καταφέρουν. Πολλοί άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και θα δυσκολευτούν να βρουν άλλη τον φετινό χειμώνα. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πάλι καλά που δεν άκουσε τον ΣυΡιζΑ και δεν έδωσε εμπροσθοβαρώς όπως την καλούσε ο κύριο Τσίπρας όλα τα χρήματα που υπήρχαν για να στηρίξουν την οικονομία που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ελπίζουμε ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι μεν ο χειρότερος αλλά και ο τελευταίος κακός χειμώνας. Από κει και πέρα, με την συνδρομή της ευρωπαϊκής ένωσης, η Ελλάδα, είμαστε βέβαιοι, πως θα βρει τον τρόπο να ορθοποδήσει. Υπομονή, επιμονή λοιπόν και σκληρή δουλειά.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2520507/ypomonh-epimonh-kai-sklhrh-douleia
Είναι ο κορωνοιός μια γρίπη;
Ακούω πολύ συχνά διάφορους συνωμοσιολόγους οι οποίοι θέλουν να υποβαθμίσουν την βαρύτητα του κορονοϊού και την επίπτωση του ζωή μας ότι δήθεν δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γρίπη. Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, τότε μόνο γέλωτα θα μπορούσε να προκαλέσει ο ισχυρισμός αυτός. Διότι αυτοί που το λένε δεν έχουν κατανοήσει ότι η γρίπη είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τα τελευταία 100 χρόνια οι πανδημίες της γρίπης έχουν σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μαζί. Την περίοδο 1918-1920, Η πανδημία της ισπανικής γρίπης που ακολούθησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, σκότωσε πολύ πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Από μόνη της σκότωσε όσο ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος μαζί.
Ακόμα και σήμερα, η γρίπη συνεχίζει να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως. Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο θανατηφόρα όσο τα προηγούμενα χρόνια οφείλεται κυρίως στο ότι έχουν αναπτυχθεί θεραπείες και εμβόλια για την λεγόμενη εποχική γρίπη. Και μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αναπτύξει μια μορφής ανοσία. Το ίδιο θα συμβεί σε βάθος χρόνου και με τον κορονοϊό SARSCOVID-19, που τόσο μας απασχολεί και μας φοβίζει σήμερα. Είναι βέβαιον ότι όταν αναπτυχθούν ικανές και αποτελεσματικές θεραπείες, κυρίως εμβόλια μαζικά για το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, και ο κορονοϊός θα αρχίσει σιγά-σιγά να περιορίζει την μολυσματικότητά του.
Αυτό όμως δεν θα συμβεί άμεσα. Ενδεχομένως να χρειαστεί να περάσουν κάμποσα χρόνια μέχρι να συμβεί. Μέχρι τότε πρέπει να μαστέ όλοι πολύ προσεκτικοί για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις οδυνηρές επιπτώσεις του ιού. Που, όπως συμβαίνει και με τη γρίπη, άλλοι τον κολλούν και τον αντιμετωπίζουν σχετικά εύκολα κι ασυμπτωματικά. Κι άλλοι υποφέρουν πολύ και οδηγούνται ακόμα μέχρι το θάνατό, εφόσον τον κολλήσουν.
Αντίθετα με άλλες πανδημίες των προηγούμενων ετών, που δεν ήταν τόσο θανατηφόρες και μεταδοτικές γιατί είχαν στελέχη παλιότερων ιών στα οποία είχε η ανθρωπότητα αναπτύξει σχετική ανοσία, ο τωρινός κορωνοιός είναι νέος, άγνωστος εντελώς στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και στους επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους, κι εξαιρετικά μεταδοτικός και μολυσματικός. Γι αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνος και γι’ αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, υπευθυνότητα κι ευλαβική τήρηση των μέτρων προστασίας για να μην ξεφύγει εντελώς η πανδημία και προκαλέσει εκατομμύρια θανάτους κι ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην ήδη κλυδωνιζόμενη παγκόσμια οικονομία, που διέρχεται περίοδο πρωτοφανούς, βαθιάς ύφεσης.
Ακούω επίσης αρκετούς να ισχυρίζονται ότι ο κορονοϊός δεν έχει σκοτώσει τόσους πολλούς όσους σκοτώνει κάθε χρόνο ο καρκίνος ή οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτό δεν είναι σωστό. Πράγματι ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι οι δύο σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον κόσμο. Αλλά και οι δύο αυτές αρρώστιες δεν είναι μεταδοτικές. Μόνο ο κορονοϊός, κι η γρίπη, στην εποχή μας είναι τόσο έντονα μεταδοτικές. Ήδη η πανδημία του COVID-19 έχει σκοτώσει πάνω από 750000 ανθρώπους παγκοσμίως. Τουλάχιστον. Και μάλιστα μέσα σε 6-7 μήνες μόλις. Παρά τα περιοριστικά μέτρα που ελήφθησαν και τα lockdown, που επιβλήθηκαν. Γι’ αυτό δε χρειάζεται ούτε να αγνοούμε τον κίνδυνο αλλά ούτε και να τρομοκρατούμαστε. Τηρούμε τα μέτρα, προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας. Και μένουμε υγιείς.
Πηγή: http://marketnews.gr/article/2520429/einai-o-koronoios-mia-griph