Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεταναστευτικό έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία, κι ιδίως τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου. Η κατάσταση στη Λέσβο, στη Χίο, στην Σάμο και στα άλλα νησιά είναι έκρυθμη. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν να σηκώσουν οι κάτοικοι των νησιών αυτών το βάρος από την παρουσία δεκάδων χιλιάδων μεταναστών. Και είναι ακόμα ακριβές ότι η κατάσταση εκεί επιδεινώνεται από την στάση της Τουρκίας. Δεν έχω καμία αμφιβολία πλέον ότι το καθεστώς Ερντογάν Χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως εργαλείο για να αυξήσει την επιρροή του στην περιοχή και να επιδεινώσει την θέση της Ελλάδος. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη η οποία αναμφίβολα έκανε και τα λάθη της, αλλάζει την πολιτική και την κάνει πιο δυναμική από ότι ήταν ποτέ. Χάρις στη νέα αυτή πολιτική επιταχύνεται η διαδικασία ασύλου καθώς και επιστροφή στην Τουρκία όσων δεν το δικαιούνται. Σημαντικό επίσης είναι ότι μπαίνει φραγμός στις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες των ΜΚΟ, που αποτελούσαν επί σειρά ετών την «αχίλλειο πτέρνα» του συστήματος. Αλλά το βέβαιο είναι ότι ελληνική κοινωνία φοβάται.

Οι φόβοι αυτοί, που εδράζονται σε ρεαλιστική προσέγγιση του μείζονος αυτού ζητήματος, έχουν ήδη προκαλέσει τεράστιες αναταράξεις και αντιδράσεις στην κοινωνία μας. Κάποιοι, κυρίως προερχόμενοι από την αριστερά, που κατά τη γνώμη μου προσεγγίζει το όλο θέμα επιδερμικά κι ιδεοληπτικά, ισχυρίζονται ότι όσοι αντιδρούν είναι δήθεν ρατσιστές. Δεν ισχύει. Ο ρατσισμός είναι ακόμα πολύ περιορισμένος στην Ελλάδα κι αγωνιζόμαστε να παραμείνει περιορισμένος κι, ει δυνατόν, να εξαλειφθεί.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είμαστε ρατσιστές. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές. Δεν κρίνουμε τους ανθρώπους από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την θρησκευτική τους πίστη, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις η το χρώμα του δέρματος τους. Κρίνουμε κάθε άνθρωπο από το ήθος του, την αξία του, την συμπεριφορά του, την καλωσύνη του, την ανθρωπιά του. Αλλά απαιτούμε από τον κάθε αλλοδαπό, που επιδιώκει να έρθει στην πατρίδα μας, να σέβεται τις αξίες, τον πολιτισμό, την κουλτούρα, τους νόμους μας. Ήδη πολλοί αλλοδαποί, που σέβονται αυτές τις αξίες έχουν πλήρως ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία. Με κορυφαίο παράδειγμα τον σούπερ σταρ του μπάσκετ Γιάννη Αντετοκούμπο. Αλλά κι όλους εκείνους που κατά καιρούς ήρθαν στη χώρα μας κι αφομοιώθηκαν από την ελληνική κοινωνία, όπως ήταν πάρα πολλοί Αλβανοί, που σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της χώρας μας. Όποιος όμως αρνείται να αποδεχτεί τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας, τους νόμους και τις αξίες μας, δεν έχει θέση στην χώρα μας. Κι αυτό φαίνεται στην περίπτωση των φανατικών μουσουλμάνων, όπως έχει καταδείξει η ευρωπαϊκή εμπειρία δεκαετιών με την παρουσία εκατομμυρίων μουσουλμάνων, που αντιδρούν κι εχθρεύονται τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Για να είμαστε ρεαλιστές. Αυτό που φοβούνται σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες που αντιτίθενται στην παράνομη μετανάστευση, είναι ότι από δω και πέρα κινδυνεύει άμεσα η δομή της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας. Η αλλοίωση της κοινωνίας μας από την παρουσία κυρίως μουσουλμάνων μεταναστών οι οποίοι έχουν εντελώς διαφορετική κουλτούρα από την ελληνική θα οδηγήσει, εκτιμάται, σε πλήρη αφελληνισμό της ίδιας της Ελλάδος. Η άποψη αυτή μπορεί για κάποιους να ακούγεται ως υπερβολική, όμως κακά τα ψέματα έχει στοιχεία πραγματικότητας. Η εμπειρία καταδεικνύει ότι σε χώρες όπου υπάρχει μεγάλη εισροή αλλόθρησκων και ανθρώπων οι οποίοι διακατέχονται από εντελώς διαφορετικές πολιτισμικές και ηθογραφικές παραδόσεις, η κοινωνία μεταβάλλεται ραγδαία. Ιδίως πρόκειται για χώρες, οι οποίες είναι ουσιαστικά μονοπολιτισμικές όπως είναι η Ελλάδα μας!

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2455104/h-proklhsh-tou-metanasteytikou

Ζούμε σε εποχές μεγάλης αναταραχής κι αβεβαιότητας, που επιτείνεται από το μεταναστευτικό πρόβλημα, που καθίσταται το μείζον πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα κι απειλεί ακόμα και με αλλοίωση την ελληνική κοινωνία.

Ο φόβος, εν πολλοίς δικαιολογημένος, δίνει τη θέση του στη λογική και την ψηχραιμία. Κι οι κραυγές, που ήδη ακούγονται, εξαιτίας της μεγάλης διάστασης, που λαμβάνει στην κοινωνία η παρουσία παράνομων, κυρίως μουσουλμάνων, μεταναστών, οδηγεί ήδη σε έκρηξη πολιτικού λαιϊκισμού, που εκ των πραγμάτων πληρώσαμε πολύ ακριβά τα τελευταία δεκα χρόνια με την αντιμνημονιακή πολιτική, εξαιτίας της χρεοκοπίας του 2010, αλλά και τώρα μπορεί να προκαλέσει νέα αμφισβήτηση του δημοκρατικού μας συστήματος. Ο λαικισμος όμως δεν προέρχεται μόνον από την άκρα δεξιά, που προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το όλο θέμα για να προωθήσει την αντιπολιτευτική της αντζέντα. Αλλά και από την αριστερά με την μορφή της δήθεν «πολιτικής ορθότητας».

Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για το θέμα της μετανάστευσης, νόμιμης ή μη, και των επιπτώσεών της στις τοπικές κοινωνίες και στη χώρα γενικότερα. Άλλωστε το θέμα δεν είναι σημερινό, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον σημειώνεται έξαρση του φαινομένου, ενώ ειδικά τους τελευταίους μήνες η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Την ίδια στιγμή που οι τοπικές κοινωνίες καλούνται να αναλάβουν φορτίο που δεν θα έπρεπε να τους αναλογεί, με λύπη διαπιστώνω ότι μέρος της συζήτησης εξακολουθεί να αναλώνεται γύρω από την ορολογία που χρησιμοποιείται. Λαθρομετανάστες, παράνομοι μετανάστες, παράτυποι μετανάστες, μετανάστες χωρίς χαρτιά, πρόσφυγες, όπως και να τους αποκαλέσει κάποιος, αυτό δεν ενδιαφέρει καθόλου τις τοπικές κοινωνίες. Το ζητούμενο είναι πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται βέβαια, υποδηλώνουν εμμέσως και τον τρόπο αντιμετώπισής του από το κράτος, για αυτό και η χρήση συγκεκριμένων όρων έχει αποτελέσει διαχρονικά πεδίο εύκολης και φτηνής θα έλεγα, πολιτικής εκμετάλλευσης, με την αριστερά να πουλάει ανθρωπισμό, μόνο στα λόγια φυσικά. Έτσι, για παράδειγμα, η αριστερά και οι κάθε λογής υπέρμαχοι ανθρωπίνων δικαιωμάτων διατείνονται, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους, ότι δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες, προβάλλοντας το έωλο ασφαλώς, επιχείρημα «ότι κανείς άνθρωπος δεν είναι λαθραίος». Θα το εξηγήσω λοιπόν μόνο μια φορά και δεν θα επανέλθω, γιατί δε θέλω να δώσω παραπάνω αξία σε φτηνή πολιτική ορθότητα. Η λέξη «λαθραίος» αναφέρεται στο καθεστώς εισόδου τους στη χώρα, όχι φυσικά στην ανθρώπινή τους υπόσταση. Φανταστείτε πόσο γελοίο θα ήταν να ονομάζαμε για λόγους πολιτικής ορθότητας, ή στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου ανθρωπισμού, τον λαθρεπιβάτη «παράτυπο επιβάτη», τον λαθρέμπορο «έμπορο χωρίς χαρτιά» ή το λαθροθήρα «κυνηγό χωρίς άδεια».

Η σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας που γίνεται από την πλευρά της αριστεράς σε αυτό το θέμα, αποσκοπεί στον χαρακτηρισμό των χρηστών του όρου, ως «ακροδεξιών», «ρατσιστών», «φασιστών» και εμμέσως στην (αυτο)λογοκρισία τους. Εξ αιτίας του γεγονότος αυτού, δεν είναι σπάνιο άλλωστε, πολλές συζητήσεις γύρω από το θέμα να ξεκινούν από τους ομιλητές με απολογητικό χαρακτήρα του τύπου «δεν είμαι ρατσιστής αλλά…».

Αυτό το ιδιότυπο ταμπού, μετά την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ, φαίνεται να σπάει. Είναι καιρός θα έλεγα, και ο απλός κόσμος να υιοθετήσει την άποψη ότι η πολιτική ορθότητα πρέπει να επιστραφεί στους πολιτικούς. Εγώ προσωπικά δεν θα πάρω.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2453422/metanasteytiko-kai-politiki-orthothta

Η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον διεθνή οίκο Fitch, επέτρεψε στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε νέα έξοδο στις αγορές. Όπως ανακοινώθηκε, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, έδωσε το μεσημέρι εντολή στις τράπεζες-αναδόχους (Barclays, Bank of America, BNP Paribas, Goldman Sachs, HSBC, JP Morgan) να ξεκινήσουν τη διαδικασία και σύμφωνα με πληροφορίες το βιβλίο προσφορών αναμένεται να ανοίξει σήμερα, εκτός απρόοπτου και εάν το επιτρέψουν οι συνθήκες της αγοράς.

Η Fitch με μία κίνηση-ματ έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας ενισχύοντας ακόμη περισσότερο το story της Ελλάδας, μίκρυνε σημαντικά τον δρόμο προς την «επενδυτική βαθμίδα», διαμήνυσε ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βελτιώνεται ταχέως και άνοιξε διάπλατα την πόρτα για τη νέα έξοδο στις αγορές που έχει ήδη προετοιμάσει ο ΟΔΔΗΧ. Επισημαίνεται ότι είναι η πρώτη φορά που εκδίδεται ομόλογο που η διάρκεια του υπερβαίνει το 2032, έτος κατά το οποίο λήγουν τα μακροπρόθεσμα μέτρα για το ελληνικό χρέος. Κι αυτό για τον κόσμο της οικονομίας και των αγορών είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η κυβέρνηση κι η χώρα έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται ευτυχείς. Οι επί μια δεκαετία θυσίες του ελληνικού λαού αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς.

Αυτό ήδη φάνηκε από τον τρόπο με τον οποίον έγινε δεκτός στο ετήσιο συνέδριο στο Νταβός της Ελβετίας ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Με διθυραμβικά σχόλια υπεδέχθησαν τον πρωθυπουργό τόσο οι πολιτικοί όσο και οι δημοσιογράφοι συνομιλητές του κάτι που είχε να συμβεί πολλά χρόνια. Να θυμίσουμε ότι πριν από 10 χρόνια το 2010, όταν πάλι το Νταβός έχει επισκεφθεί ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική. Από την μαυρίλα του 2010 στην ελπίδα του 2020. Το 2010 οι ευρωπαίοι θεωρούσαν την Ελλάδα μία χρεοκοπημένη, ξεπερασμένη, αποτυχημένη χώρα. Το 2020 οι ίδιοι θεωρούν πως η Ελλάδα αποτελεί υπόδειγμα ανάκαμψης μετά από μια σκληρή περίοδο προσαρμογής.

Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι Ελλάδα έφυγε οριστικά από τον κίνδυνο. Η οικονομία μας αλλά και η κοινωνία αντιμετωπίζουν σοβαρούς για μεγάλους κινδύνους. Καθώς τα χρόνια περνούν και δεν αντιμετωπίζουμε το μείζον ίσως πρόβλημα που σήμερα δεν είναι άλλο από το δημογραφικό πρόβλημα. Πρόσφατα ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης έφερε μια νέα το μεταρρύθμιση για το ασφαλιστικό σύστημα. Προς την σωστή κατεύθυνση, χωρίς αμφιβολία. Αλλά δεν πρόκειται να υπάρξει βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα εάν και εφόσον δεν υπάρξει προηγουμένως αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος που ταλανίζει την χώρα επί δεκαετίες και πρόκειται να γίνει πολύ χειρότερο τα χρόνια που έρχονται. Τι οικονομία και τι συνταξιοδοτικό μπορούν να υπάρξουν όταν η χώρα θα έχει έναν πληθυσμό που γερνάει διαρκώς;

Διάβαζα την έρευνα του ΙΝΓΕ και τις δηλώσεις του καθηγητή Σάββα Ρομπόλη. Μέχρι το 2060, η μείωση σε συνδυασμό με την γήρανση του πληθυσμού θα είναι τόσο μεγάλη που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει στην υπονόμευση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Οι σημερινοί τριαντάρηδες θα βγαίνουν στην σύνταξη τουλάχιστον στα 72 τους χρόνια αφού η σχέση μεταξύ εργαζομένων- συνταξιούχων θα είναι τέτοια που δεν θα επιτρέπει κάτι άλλο. Και το χειρότερο: Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2060, ο αριθμός των Ελλήνων άνω των 65 ετών θα είναι σχεδόν ίσος με τον αριθμό των Ελλήνων κάτω των 65 ετών. Κι αυτό ενδεχομένως να επιταχυνθεί η να γίνει δυσμενέστερο εφόσον συνεχιστεί το brain drain το οποίο στερεί από την κοινωνία μας τους νεώτερους και κατά τεκμήριο τους ικανότερους και πιο μορφωμένους Έλληνες!

Σήμερα δικαιολογημένα όλοι ανησυχούμε από την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα κι επιθετικότητα. Πολλοί φοβούνται πόλεμο.Ή έστω ένα θερμό επεισόδιο. Προσωπικά δεν τον φοβάμαι. Όχι γιατί είμαι αισιόδοξος. Αλλα γιατί είμαι βαθύτατα προβληματισμένος. Οι Τούρκοι δεν χρειάζεται να μας κάνουν πόλεμο. Τα δημογραφικά λειτουργούν εις βάρος μας κι υπέρ τους. Σε 30-40 χρόνια από τώρα, η Τουρκία θα έχει έναν, αμιγώς μουσουλμανικό, νεανικό, κατά βάση, πληθυσμό περί τα 120 εκατομμύρια. Κι οι Έλληνες θα είμαστε μόλος 8 εκατομμύρια, με πληθυσμό γερασμένο ως εκεί που δεν παίρνει. Για να καταλάβουμε την τεράστια εις βάρος μας ανατροπή, αρκεί να αναφέρω ότι το 1960, ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν και νεανικός και 9 εκατομμύρια έναντι 27 εκατομμυρίων των Τούρκων. Η παράθεση των στοιχείων αυτών, αρκεί από μόνη του να καταστήσει σε όλους σαφές ότι ο μεγάλος κίνδυνος από την Τουρκία δεν είναι ο πόλεμος αλλά το δημογραφικό. Όποιος δεν το βλέπει και δεν τον κατανοεί είναι ανόητος. Ο πραγματικός πατριωτισμός είναι η αντιμετώπιση του για την αντιμετώπιση του οποίου έχουμε καθυστερήσει εγκληματικά εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, ακόμα κι εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2454798/erxetai-h-anoixi-ths-oikonomias