Η σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών και κυβερνητικού ανασχηματισμού υπήρξε παγίως από τα πιο δημοφιλή θέματα που επεξεργάζονται οι δημοσιογράφοι. Ιδίως σε τόσο έκτακτες και πρωτόγνωρες, κρίσιμες καταστάσεις, όπως αυτή που βιώνουμε τόσο δύσκολα και βίαια τους τελευταίους μήνες, είναι μοιραίο η σεναριολογία αυτή να αναβιώνει. Το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών συζητήθηκε εκτενώς αλλά απερρίφθη. Δεν τίθεται όμως τέτοια ζήτημα. Πράγματι υπήρξαν μεσούσης της πανδημίας και της καραντίνας εισηγήσεις προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών εντός του θέρους, με βασικό επιχείρημα ότι η ατζέντα με την οποίαν είχε εκλεγεί ως κυβέρνηση η ΝΔ τον περασμένο Ιούλιο δεν ισχύουν πλέον, διότι άλλαξαν βίαια τα δεδομένα εξαιτίας του κορωνοϊού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός επεξεργάστηκε ενδελεχώς τις εισηγήσεις αυτές και τις απέρριψε κατηγορηματικά, με τα σημερινά δεδομένα. Δεν πρόκειται μόνο για μια κατά βάση κίνηση τακτικισμού, στη νοοτροπία. Θεωρεί ότι το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, εν μέσω πανδημίας, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε εάν κι εφόσον επανέλθουν εντονότερα τα κρούσματα του κορωνοϊού, θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο. Για τον Κ. Μητσοτάκη αυτό που προέχει είναι να αντιμετωπιστεί η πολύ δύσκολη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα «δύσκολα τώρα αρχίζουν», όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε εμφατικά δηλώσει από βήματος της Βουλής. Και μάλιστα υπό συνθήκες εξαιρετικής αβεβαιότητας. Καθώς ουδείς γνωρίζει πότε κι αν θα τελειώσουμε με την πανδημία, καθώς ο ιός δυστυχώς επανήλθε δριμύτερος. Η αβεβαιότητα αυτή μοιραία καθιστά εντελώς ανεύθυνη την προσφυγή στις κάλπες υπό τις παρούσες συνθήκες.

Το ίδιο ασφαλώς δεν ισχύει με το ενδεχόμενο κυβερνητικού ανασχηματισμού που δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθεί εντός των προσεχών μηνών. Αυτή είναι συνταγματικά αποκλειστική προνομία του πρωθυπουργού, που βεβαίως θα εξαρτηθεί με τον γενικότερο κυβερνητικό σχεδιασμό. Αυτό δεν έχει αποφασισθεί ακόμα. Κι είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας τα ονόματα των υπουργών κι υφυπουργών που γράφονται ότι φεύγουν ή ότι έρχονται στο κυβερνητικό σχήμα. Είναι μάλλον δημοσιογραφική «αρβύλα», χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

Αυτό όμως που δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη στον μέγαρο Μαξίμου και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, είναι το ενδεχόμενο νέας μείωσης των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων. Τα δημοσιεύματα εφημερίδων περί μείωσης κατά 25% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων εξαιτίας της κρίσης που προκαλεί ο κορονοϊός στην οικονομία, είναι εντελώς ανεύθυνα. Δεν έχει γίνει ούτε καν συζήτηση σχετικά. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η κατάσταση στην οικονομία είναι ειδυλλιακή. Πολύ μακράν κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, στο μέγαρο Μαξίμου και στο πρωθυπουργικό επιτελείο επικρατεί η άποψη ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν και ότι η οικονομία θα περάσει από έντονους κλυδωνισμούς μέσα στο προσεχές διάστημα όχι μόνον του 2020 αλλά και του 2021, οπότε και ελπίζεται ότι θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα υπάρξει επέκταση της πανδημίας μέσα στους επόμενους μήνες.

Το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι καταρχήν η ομαλή επιστροφή στην κανονικότητα μετά το τέλος της πανδημίας, που ουδείς είναι βέβαιο πότε θα γίνει και η άρση των απαγορευτικών μέτρων να γίνει ομαλά, χωρίς επίπτωση στην υγεία και στην ζωές των Ελλήνων. Συγχρόνως η μεγάλη αγωνία αλλά και η μεγάλη ελπίδα έρχονται από τον τουρισμό. Εκεί θα παιχτούν όλα. Είναι βέβαιο ότι ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή πολύ μεγάλες δυσκολίες. Σαν την προηγούμενη τουριστική σεζόν, δεν αντέχεται άλλη. Ουδείς μπορεί να προδικάζει το αποτέλεσμα που θα έχει για το ΑΕΠ αλλά και την γενικότερη πορεία της οικονομίας. Αν ο τουρισμός κρατηθεί σε ανεκτά επίπεδα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών του 2021, ιδίως του Ιουλίου, του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου, τότε είναι πολύ πιθανόν η αγορά να αντεπεξέλθει, έστω και δύσκολα, στην μεγάλη θύελλα, η οποία συγκλονίζει την παγκόσμια οικονομία και φέρνει τεράστια ύφεση.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2542838/h-megalh-proklhsh-gia-ton-kyr-mitsotaki

Η ηχηρή παραίτηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Κοντονή από όλα τα θεσμικά όργανα του κόμματός του, διαμαρτυρόμενος για το νέο ποινικό κώδικα που είχε προωθήσει η τότε κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα για να ευνοήσει τους υπόδικους, και πλέον καταδικασθέντες Χρυσαυγίτες, εκθέτει για μια ακόμα φορά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την ηγεσία του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμα φορά προσπαθεί να διαστρεβλώσει, μάταια, την πραγματικότητα και να ρίξει την μπάλα στην εξέδρα.

Είναι απόλυτα κατανοητή αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Τσίπρα. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, όπως λέει και ο λαός μας. Αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Και ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυρίως ενώπιον του ίδιου του κόμματός του. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της Βουλής, διαπιστώνει ότι ο ΣυΡιζΑ έχει μετατραπεί σε σκορποχώρι. Ο κάθε βουλευτής του ΣυΡιζΑ έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι. Και εμμέσως αμφισβητεί την ικανότητα του κύριου Τσίπρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες απαιτήσεις που έχει ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί η αμφισβήτηση αυτή να μην έχει πάρει τις διαστάσεις ενός έντονου κινήματος. Αλλά γκρίνια υπάρχει. Κι όσο υπάρχει πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια θα μεγεθύνεται.

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει στο ΣυΡιζΑ είναι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι συγκυριακό η εφήμερο. Δεν οφείλεται στην προ έτους ήττα τους στις εκλογές. Όπου το ποσοστό τους ήταν αρκετά συμπαθητικό, κοντά στο 32%, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδος τους στην εξουσία. Όπως αποδεικνύεται μετεκλογικά, το πρόβλημα τους είναι δομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας. Τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στον πολιτικό βίο της χώρας. Στα τεσσεράμισι χρόνια που ο ΣυΡιζΑ βρίσκονταν στην εξουσία, οι αριστερές προκαταλήψεις και αριστεροί μύθοι κατέρρευσαν. Και τώρα οι συριζαίοι δείχνουν ανίκανοι να διαχειριστούν την επόμενη μέρα, χωρίς την εξουσία, χωρίς την κυβέρνηση.

Είναι προφανές ότι ειδικά αυτή την περίοδο η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στο χώρο του κέντρου είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινε η μεταπολίτευση, που το κυβερνών κόμμα είναι πιο ψηλά στις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Η διαφορά του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί το κίνημα αλλαγής το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να εκμεταλλευθεί την κατάρρευση του ΣυΡιζΑ. Ενδεχομένως κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πλήρη επικράτηση του κύριου Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, αφήνει κενό στο χώρο της δεξιάς για να το εκμεταλλευθεί πιθανόν ένας χαρισματικός, λαϊκιστής ηγέτης. Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Κασιδιάρης, αν βγει από την φυλακή, μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Η πλήρης επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Μόνος εχθρός του είναι ενδεχομένως ο ίδιος ο κακός του εαυτός. Κανείς άλλος. Αντίθετα, για τον κύριο Τσίπρα αυτό που προέχει είναι να βρει επιτέλους τον καλό του εαυτό. Αν όντως υπάρχει!

Μετά την μεταπολίτευση του 1974, η κατάρρευση του αυταρχικού καθεστώτος της δικτατορίας, επέτρεψε στην Αριστερά να επιβάλλει τη δική της ιδεολογική επικυριαρχία στη νεαρά τότε δημοκρατία. Με αποτέλεσμα να νοθευτεί σε μεγάλο βαθμό η ελεύθερη διακίνηση απόψεων και ιδεών που είναι απαραίτητη για την λειτουργία μιας σύγχρονη ελεύθερης, δημοκρατικής κοινωνίας

Ενώ συνεχιζόταν ο εμφύλιος πόλεμος τον Αύγουστο 1948, μια απλή γυναίκα του λαού, η Ελένη Γκατζογιάννη από το χωριό Λιάς της Ηπείρου, που τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχο του επονομαζόμενου «Δημοκρατικού Στρατού», που ελεγχόταν πλήρως από το ΚΚΕ, στην προσπάθειά της να φυγαδεύσει τα παιδιά της στην ασφάλεια και την ελευθερία, βρήκε τραγικό, φρικτό θάνατο. Εκτελέστηκε μετά από απόφαση του λεγόμενου «Λαϊκού Δικαστηρίου». Χρόνια μετά, ο γιος της Νικ Γκέιτς, που βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο το όνομα της «Ελένη», με το οποίο διεκτραγώδησε την φοβερή περιπέτεια της. Το βιβλίο έγινε μεγάλο μπεστ σέλερ. Εξαιτίας της επιτυχίας του, το βιβλίο έγινε και κινηματογραφική ταινία.

Το βιβλίο μεταφράστηκε και στα ελληνικά. Κι η ομώνυμη ταινία ήρθε στην Ελλάδα. Αλλά ούτε το βιβλίο ούτε η ταινία ευδοκίμησαν. Τα περισσότερα βιβλιοπωλεία υποχρεώθηκαν να το θάψουν. Κι όσοι κινηματογράφοι τόλμησαν να προβάλλουν την ταινία αναγκάστηκαν να την κατεβάσουν σχεδόν αμέσως λόγω των αντιδράσεων του ΚΚΕ και της επικυρίαρχης Αριστεράς. Φυσικά, κανένα τηλεοπτικό κανάλι τόλμησε έκτοτε να την προβάλλει.

Οι αντιδράσεις της Αριστεράς κατανοητές. Αφού η «Ελένη» κατέρριπτε πολλούς από τους προπαγανδιστικούς της μύθους για την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Αυτό που δεν είναι αποδεκτό είναι η έμμεση λογοκρισία, που επιβλήθηκε σε μια ολόκληρη κοινωνία. ΄Οποιον τον ενοχλούσε μπορούσε να μην διαβάσει το βιβλίο ή να μην δει την ταινία. Δικαίωμά του. Όπως όμως δικαίωμα είναι όποιου πολίτη να διαβάζει και να βλέπει ότι επιθυμεί. Αυτό είναι αυτονόητο για οποιαδήποτε δημοκρατική, ελεύθερη κοινωνία. Δυστυχώς όμως φαίνεται πως δεν είναι αυτονόητο για την ελληνική. Ελπίζω να έρχεται η μεγάλη αλλαγή στην κοινωνία μας. Ώστε να δέχεται την άλλη άποψη. Ακόμα κι αν ενοχλεί. Διότι η ανοχή σε όλες τις απόψεις κι η αντιμετώπιση της μισαλλοδοξίας είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας μας.

Κι εμένα μπορεί να μην μου άρεσε η ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Γιατί μπορεί να την θεωρούσα εξίσου προπαγανδιστική με την «Ελένη», όπως ισχυρίζονται οι αριστεροί. Και τούτο διότι η εξιδανίκευση του Νίκου Μπελογιάννη από την ταινία ήταν κι υπερβολική κι ανιστόρητη. Αυτό όμως δεν με έκανε να μην δω την ταινία. Να μην αναζητήσω την αλήθεια πίσω από τον μύθο. Σε κάθε περίπτωση κανείς από μας δεν διανοήθηκε καν να εμποδίσει την προβολή της ταινίας «Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο». Το ίδιο θα επιθυμούσα να συμβεί και με την «Ελένη». Διότι μόνον οι λαοί που σέβονται την πολυφωνία κι αναζητούν την αλήθεια και σέβονται τη διαφορετικότητα μπορούν να επιβιώσουν.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2531154/gia-mia-elenh

Ακούω πολύ συχνά διάφορους συνωμοσιολόγους οι οποίοι θέλουν να υποβαθμίσουν την βαρύτητα του κορονοϊού και την επίπτωση του ζωή μας ότι δήθεν δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γρίπη. Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, τότε μόνο γέλωτα θα μπορούσε να προκαλέσει ο ισχυρισμός αυτός. Διότι αυτοί που το λένε δεν έχουν κατανοήσει ότι η γρίπη είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τα τελευταία 100 χρόνια οι πανδημίες της γρίπης έχουν σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μαζί. Την περίοδο 1918-1920, Η πανδημία της ισπανικής γρίπης που ακολούθησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, σκότωσε πολύ πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Από μόνη της σκότωσε όσο ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος μαζί.

Ακόμα και σήμερα, η γρίπη συνεχίζει να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως. Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο θανατηφόρα όσο τα προηγούμενα χρόνια οφείλεται κυρίως στο ότι έχουν αναπτυχθεί θεραπείες και εμβόλια για την λεγόμενη εποχική γρίπη. Και μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αναπτύξει μια μορφής ανοσία. Το ίδιο θα συμβεί σε βάθος χρόνου και με τον κορονοϊό SARSCOVID-19, που τόσο μας απασχολεί και μας φοβίζει σήμερα. Είναι βέβαιον ότι όταν αναπτυχθούν ικανές και αποτελεσματικές θεραπείες, κυρίως εμβόλια μαζικά για το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, και ο κορονοϊός θα αρχίσει σιγά-σιγά να περιορίζει την μολυσματικότητά του.

Αυτό όμως δεν θα συμβεί άμεσα. Ενδεχομένως να χρειαστεί να περάσουν κάμποσα χρόνια μέχρι να συμβεί. Μέχρι τότε πρέπει να μαστέ όλοι πολύ προσεκτικοί για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις οδυνηρές επιπτώσεις του ιού. Που, όπως συμβαίνει και με τη γρίπη, άλλοι τον κολλούν και τον αντιμετωπίζουν σχετικά εύκολα κι ασυμπτωματικά. Κι άλλοι υποφέρουν πολύ και οδηγούνται ακόμα μέχρι το θάνατό, εφόσον τον κολλήσουν.

Αντίθετα με άλλες πανδημίες των προηγούμενων ετών, που δεν ήταν τόσο θανατηφόρες και μεταδοτικές γιατί είχαν στελέχη παλιότερων ιών στα οποία είχε η ανθρωπότητα αναπτύξει σχετική ανοσία, ο τωρινός κορωνοιός είναι νέος, άγνωστος εντελώς στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και στους επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους, κι εξαιρετικά μεταδοτικός και μολυσματικός. Γι αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνος και γι’ αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, υπευθυνότητα κι ευλαβική τήρηση των μέτρων προστασίας για να μην ξεφύγει εντελώς η πανδημία και προκαλέσει εκατομμύρια θανάτους κι ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην ήδη κλυδωνιζόμενη παγκόσμια οικονομία, που διέρχεται περίοδο πρωτοφανούς, βαθιάς ύφεσης.

Ακούω επίσης αρκετούς να ισχυρίζονται ότι ο κορονοϊός δεν έχει σκοτώσει τόσους πολλούς όσους σκοτώνει κάθε χρόνο ο καρκίνος ή οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτό δεν είναι σωστό. Πράγματι ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι οι δύο σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον κόσμο. Αλλά και οι δύο αυτές αρρώστιες δεν είναι μεταδοτικές. Μόνο ο κορονοϊός, κι η γρίπη, στην εποχή μας είναι τόσο έντονα μεταδοτικές. Ήδη η πανδημία του COVID-19 έχει σκοτώσει πάνω από 750000 ανθρώπους παγκοσμίως. Τουλάχιστον. Και μάλιστα μέσα σε 6-7 μήνες μόλις. Παρά τα περιοριστικά μέτρα που ελήφθησαν και τα lockdown, που επιβλήθηκαν. Γι’ αυτό δε χρειάζεται ούτε να αγνοούμε τον κίνδυνο αλλά ούτε και να τρομοκρατούμαστε. Τηρούμε τα μέτρα, προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας. Και μένουμε υγιείς.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2520429/einai-o-koronoios-mia-griph

Την τελευταία εβδομάδα, η Ελλάδα είχε μια πολύ μεγάλη επιτυχία, την οποία αποφύγαμε να σχολιάσουμε για προφανείς λόγους αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραγνωρίσουμε ή να υποτιμήσουμε.

Μολονότι σ’ αυτή τη χώρα έχουμε μάθει να μεμψιμοιρούμε και να γκρινιάζουμε, στα πολύ μεγάλα εθνικά ζητήματα, όπως είναι η τουρκική απειλή, πρέπει να είμαστε πολύ υπεύθυνοι και σοβαροί. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει για κομματικές επιδιώξεις και ιδεοληψίες, να υπονομεύουμε την εθνική προσπάθεια. Και πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι τελικά η χώρα μας ούτε αδύναμη είναι ούτε μπορεί να υποχωρεί συνέχεια έναντι των τουρκικών επιδιώξεων και επιβουλών. Έχουμε δύναμη και προστατεύουμε τα εθνικά μας συμφέροντα.

Βεβαίως, η κρίση δεν έχει τελειώσει. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές όταν προσεγγίζουμε το τόσο σύνθετο και πολύπλοκο ζήτημα που προκαλεί για τα ελληνικά συμφέροντα η τουρκική απειλή. Όπως κατ’ επανάληψη έχω πει, η Ελλάδα δεν διεκδικεί από την Τουρκία οτιδήποτε. Αλλά και δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει απολύτως τίποτα.

Αποτελεί πάγια θέση της Ελλάδος, την οποία ενστερνίζεται το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, ότι η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουμε με την Τουρκία είναι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Τίποτα άλλο. Για την επίλυση αυτής της διαφοράς εδώ και χρόνια η Ελλάδα έχει αποδεχθεί την νομική παρέμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάρης. Θεωρούμε βασίμως ότι το Διεθνές Δίκαιο μας δικαιώνει. Και γι’ αυτό δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να μην αποδεχθούμε την απόφαση του Δικαστηρίου. Είναι θέμα της Άγκυρας να αποδεχθεί αυτή την παρέμβαση και να συνυπογράψει το συνυποσχετικό παραπομπής του όλου θέματος στο διεθνές Δικαστήριο. Οποιαδήποτε άλλη απευθείας διαπραγματεύση Αθηνών- Άγκυρας για οποιοδήποτε άλλο θέμα, που υπερβαίνει τα θέματα υφαλοκρηπίδας, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτό από την ελληνική πλευρά. Γι’ αυτό και είναι άσχετοι η ακόμα κι υστερόβουλοι, όσοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δήθεν μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών, που υπονομεύουν τα ελληνικά συμφέροντα. Η Ελλάδα ούτε δέχεται ούτε πρόκειται να δεχθεί σε καμία περίπτωση την ύπαρξη γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο η τουρκικής μειονότητας στην Θράκη. Και φυσικά δεν πρόκειται να δεχθεί αλλαγή της συνθήκης της Λωζάνης. Τα σύνορα όπως διαμορφώθηκαν μετά το 1923 είναι αδιαπραγμάτευτα.

Ασφαλώς, η τουρκική προκλητικότητα που έχει πάρει πλέον διαστάσεις πρωτοφανείς, υπονομεύει κάθε δυνατότητα καλής γειτονίας και συμφιλίωσης από πλευράς της Ελλάδος. Η χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ μια επιθετική δύναμη. Η Ελλάδα πίστευε και πιστεύει στην ανάγκη σύσφιγξης πολλαπλών διπλωματικών σχέσεων φιλίας με όλες τις χώρες του πλανήτη μας, και ιδίως με τα γειτονικά μας κράτη. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένη να ξεπουλήσει την εθνική της κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της. Και αυτό είναι κάτι που εκφράζει το σύνολο των ελλήνων..

Σ’ αυτή την φάση δε χρειάζονται ούτε υπερβολές, ούτε ακραίες πατριωτικές κορώνες, ούτε ιδεοληπτικές προσεγγίσεις. Απαιτούνται υπευθυνότητα και σοβαρότητα, περισσότερα έργα και λιγότερα λόγια. Γι’ αυτό και είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόσμου θα πράξουν το καθήκον της έναντι του έθνους και της ιστορίας του και στο τέλος οι επιλογές τους θα είναι πετυχημένες για την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων.

Στις κρίσιμες περιστάσεις που διέρχεται η χώρα, πρέπει να επιδεικνύουμε υπευθυνότητα, ετοιμότητα, ψυχραιμία. Με αίσθημα εθνικής ομοψυχίας, εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση και τις ένοπλες δυνάμεις. Πάνω απο όλους κι όλα η Πατρίδα! ‬

‪Γι’ αυτό συνιστώ μεγάλη ψυχραιμία και να μην παρασυρόμαστε από ακραίες φωνές στα σόσιαλ μήντια. Η πατρίδα μας δεν κινδυνεύει. Η κυβέρνηση είναι έτοιμη και έχει τους τρόπους να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα μας με κάθε τρόπο!‬

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσεγγίζουμε την δύσκολη πραγματικότητα με ρεαλισμό και σοβαρότητα. Η Τουρκία του Ερντογάν παραμένει μια πολύ ισχυρή δύναμη και ένας πολύ απειλητικός αντίπαλος. Είναι λάθος να χαρακτηρίζουμε ψυχοπαθή η απρόβλεπτο τον Ερντογάν. Ακολουθεί το σχέδιο του να επικρατήσει των μουσουλμάνων της Μεσογείου με πολύ προσεγμένο σχέδιο, μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα. Ότι προαναγγέλλει τελικά το πράττει. Γι’ αυτό η δική μας δύναμη αποτροπής πρέπει να είναι η αποφασιστικότητα μας, οι ισχυρές μας συμμαχίες και η ετοιμότητα των ενόπλων μας δυνάμεων.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2520246/h-ellhniki-isxys-mporei-na-apotrepsei-kathe-epiboylh