Ο Παπαγγελόπουλος κι η θεσμική εκτροπή

Πριν από λίγες ημέρες, η πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων αποφάσισε να παραπέμψει τον πρώην υπουργό και πρώην ανώτατο δικαστικό λειτουργό Δημ. Παπαγγελόπουλο σε ειδικό δικαστήριο με τις κατηγορίες της ηθικής αυτουργίας σε οκτώ κακουργήματα. Στην διαδικασία αυτή, η πλειοψηφία της αριστεράς και ιδίως του ΣυΡιζΑ, της κυβέρνησης του οποίου ήταν υπουργός ο κύριος Παπαγγελόπουλος, αντέδρασε με σφοδρότητα καταγγέλλοντας δήθεν προσπάθεια ποινικοποιήσης του δημόσιου βίου της χώρας. Αυτό φυσικά δεν ισχύει. Οι περισσότεροι στη Νέα Δημοκρατία, και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αντιπαθούν την ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής. Δεν δεχόμαστε ότι η ποινικοποίηση μπορεί να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των θεσμών της την αναβάθμιση του δημοκρατικού διαλόγου, που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του πολιτεύματος. Αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε και σιωπηλοί όταν διαπιστώνουμε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθεια υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών κι αλλοίωσης του πολιτεύματος. Σε μια αήθη, ανοίκεια κι αντιδημοκρατική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να σπιλώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους και να ελέγξει με αθέμιτο τρόπο την δημοκρατική λειτουργία και την πολιτική εξουσία.

Στα 35 περίπου χρόνια που εργάζομαι ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, ουδέποτε είχα ξαναδεί μια τόσο ξεδιάντροπη προσπάθεια υπονόμευσης του δημοκρατικού βίου και των θεσμών, χωρίς μάλιστα να τηρούνται τα προσχήματα. Από τις μαρτυρικές καταθέσεις στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής, προκύπτει βασίμως ότι ο κύριος Παπαγγελόπουλος, ενδεχομένως και με την υποστήριξη ακόμα πιο κορυφαίο παραγόντων του ΣυΡιζΑ, επιχείρησε να στήσει μια σκευωρία με αφορμή την υπόθεση Novartis. Μια σκευωρία που σκοπό είχε να κρατήσει ομήρους κορυφαία στελέχη της νέας Δημοκρατίας ενόψει των εκλογών που τελικά έγιναν πριν από ένα χρόνο. Με ευθεία παρέμβαση στην δικαιοσύνη, η σπίλωση των πολιτικών αντιπάλων της τότε κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα μετατράπηκε σε πολιτικό όπλο για τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και της χειραγώγησης των ψηφοφόρων ενόψει εκλογών. Όπως είχε πει και ο Παύλος Πολάκης «για να κερδίσουμε τις εκλογές πρέπει να βάλουμε στην φυλακή και κάποιους από τους πολιτικούς αντιπάλους».

Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές σε μια δημοκρατία. Η δημοκρατία στηρίζεται στην ελευθερία, την ισονομία, την ισχύ των θεσμών, και στην διάκριση των εξουσιών, που ο Μοντεσκιέ θεωρούσε ως τον ακρογωνιαίο λίθο του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η Υπόθεση Παπαγγελοπούλου έφυγε πλέον από τα χέρια της Βουλής. Είναι πια αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης δικαιοσύνης να διαπιστώσει εάν συντρέχουν οι λόγοι για την καταδίκη του κυρίου Παπαγγελοπούλου, του πρώην υπουργού, για τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται. Η διαδικασία όμως αυτή ήταν επιβεβλημένη για να μπορέσει να ενισχυθεί η δημοκρατία σε καιρούς δύσκολους, σε καιρούς χαλεπούς που πρέπει όλοι μας να συνδράμουμε στην ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών και την ενίσχυση της ελευθερίας στην χώρα μας. Και ο τελικός κριτής, όπως σε κάθε δημοκρατία, είναι ο ελληνικός λαός.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2519908/o-papaggelopoulos-ki-h-thesmiki-ektroph

Ρεαλιστικά κι αποφασιστικά μπροστά στην τουρκική απειλή

Έχω βάσιμη την εντύπωση ότι στην Ελλάδα εδώ και χρόνια κάνουμε μεγάλα λάθη σε ότι αφορά την πολιτική ανάλυση της τουρκικής συμπεριφοράς και του καθεστώτος Ερντογάν. Είναι σαφές ότι αρκετοί, είτε επειδή φοβούνται είτε επειδή αγωνιούν είτε επειδή δεν έχουν τις γνώσεις και την ανάλογη αναλυτική ικανότητα, υποβαθμίζουν την τουρκική απειλή κι αρνούνται να προσεγγίσουν ρεαλιστικά το πρόβλημα.

Επειδή το επιχείρημα ότι απομακρύνεται η Τουρκία από τη Δύση το ακούω από πολλούς, ακόμα κι από συναδέλφους στη ΝΔ, νομίζω ότι είναι λανθασμένη ανάλυση. Την Τουρκία σήμερα δεν την ενδιαφέρει να ανήκει στη Δύση η στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιχειρεί ο Ερντογάν να παίξει τον ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης και να ανασυστήσει κάποιας μορφής νεο- οθωμανική αυτοκρατορία. Τώρα αν θα του βγει είναι άλλη υπόθεση. Αλλά κρίνω ότι είναι λάθος να υποστηρίζουμε είτε ότι ο Ερντογάν απομονώνεται από τη διεθνή κοινότητα, που δεν ισχύει, είτε ότι απομακρύνεται από την Ευρώπη, γιατί δεν τον ενδιαφέρει. Αυτές είναι αναλύσεις προ 20ετίας. Πρέπει να αλλάξουμε, εκτιμώ, πλήρως τον τρόπο που προσεγγίζουμε την Τουρκία, το καθεστώς Ερντογάν και την αναμφίβολη απειλή του προς τα κυριαρχικά δικαιώματα μας και την εθνική μας κυριαρχία! Πρέπει να γίνουμε πιο ρεαλιστές και να μην λειτουργούμε συναισθηματικά και μόνο. Αλλά ρεαλιστικά, υπεύθυνα κι αποφασιστικά

Η μετατροπή από τον πρόεδρο Ερντογάν της Αγίας Σοφίας σε ισλαμικό τέμενος, τζαμί, που από τις 24 Ιουλίου θα είναι χώρος προσευχής για τους μουσουλμάνους της Πόλης και πάλι μετά από 86 ολόκληρα χρόνια, μοιραία θίγει, προσβάλλει βίαια την ελληνική ψυχή. Δεν υπάρχει Έλληνας, ιδίως όσοι είμαστε απόγονοι προσφύγων, που να μην νιώθει αγανάκτηση, οργή και βαθιά θλίψη για την ύβριν Ερντογάν. Δεν νομίζω όμως ότι η ενέργεια του αυτή αποτελεί την αρχή του τέλους του. Ούτε ότι τυχόν διάδοχη κατάσταση στην Τουρκία θα ήταν ευνοϊκότερη για τα ελληνικά συμφέροντα. Όπως τουλάχιστον διάφοροι αναλυτές ισχυρίζονται δημοσίως. Η κατάσταση είναι πολύ πιο συνθέτη. Κι όσοι ισχυρίζονται ότι η Τουρκία θα καταστραφεί εξαιτίας κάποιων προφητειών η επειδή ο Ερντογάν έχει στρέψει εναντίον του την διεθνή κοινότητα, είναι τουλάχιστον γελοία προσέγγιση.

Η Τουρκία είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, με μοναδική γεωπολιτική θέση, τεράστιο πληθυσμό, που σήμερα υπερβαίνει τα 80 εκατ. και το 2050 θα φτάσει η και θα ξεπεράσει τα 120 εκατ. Ας μην την υποτιμούμε. Διότι όσο το κάνουμε υπονομεύουμε τα εθνικά μας συμφεροντα. Διότι αν δεν ξέρεις τον αντίπαλο σου και δεν τον αποτιμάς σωστά, δεν μπορείς και να τον αντιμετωπίσεις επιτυχώς. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία. Αλλά και δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση, ακόμα και με την χρήση βίας, αν χρειαστεί, να κάνει καμία παραχώρηση. Δεν πρόκειται να εκχωρήσει ούτε εκατοστό εθνικής κυριαρχίας. Γι αυτό, μολονότι επιδιώκουμε Ειρήνη και καλή γειτονία με την Τουρκία, προετοιμαζόμαστε για πόλεμο. Κι ακόμα είμαστε, παρά τις δυσκολίες, έτοιμοι να τα βγάλουμε πέρα με επιτυχία. Κι η επιτυχία θα είναι ακόμα μεγαλύτερη εφόσον κάνουμε ορθολογικές, ρεαλιστικές αναλύσεις και προσεγγίσεις.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2519823/realistika-ki-apofasistika-mprosta-sthn-tourkiki-apeilh

Τα δύσκολα είναι μπροστά μας!

Δεν τελειώσαμε με την πανδημία του κορωνοιού. Ό,τι κι αν νομίζει ο μέσος πολίτης που εφησυχάζει, ο COVID-19 όχι μόνον είναι παρών αλλά μας απειλεί το ίδιο με τον περασμένο Μάρτιο. Για κάποιους αναλυτές, ακόμα και για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Κι αυτό ήδη διαπιστώνεται από την κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων εντολές του Ιουλίου

Από τότε που ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια λέω και γράφω ότι ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις που θα έχει στην δημόσια υγεία, η πανδημία θα φέρει μεγάλη οικονομική ύφεση παγκοσμίως. Και αυτό δυστυχώς διαπιστώνεται πλέον μέρα με τη μέρα από όλους τους φορείς σε όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα, μαζί με ολόκληρη την Ευρώπη, μπαίνει σε εποχή μεγάλης ύφεσης. Γινόμαστε πιο φτωχοί από ότι είμαστε. Αυτό είναι μια σκληρή διαπίστωση αλλα είναι πραγματικότητα. Για τους επόμενους μήνες τουλάχιστον η αβεβαιότητα και η περιστολή στις οικονομικές δαπάνες θα είναι η πραγματικότητα. Ουδείς θα βγει από αυτή την δοκιμασία αλώβητος. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντέδρασε εγκαίρως και προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει, πέραν του προβλήματος τη δημόσια υγεία, και τις οικονομικές επιπτώσεις που ήδη είναι μεγάλες. Το βέβαιο είναι ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο και στη χώρα μας και στη γη ολόκληρη, όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Και το δυστύχημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το χρόνο που θα διαρκέσει αυτός ο εφιάλτης.

Μέσα σ’ αυτές τις πρωτοφανείς καταστάσεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που αντέδρασαν εγκαίρως και με πρόγραμμα και με σχέδιο. Η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, έθεσαν ως προτεραιότητα τους την διάσωση της ζωής. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει απώλεια οικονομική.

Συγχρόνως όμως προσπαθεί να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει την τεράστια κρίση στην οικονομία και την αγορά. Σε αυτή τη φάση, προτεραιότητα έχει να διασωθούν όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες επιχειρήσεις. Δεν είναι εύκολο. Θα γίνουν και λάθη θα γίνουν και αδικίες. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και προσπαθούμε να τα διορθώσουμε. Αλλά αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος, το οποίο δεν εισπράττει πλέον από φόρους, να συντηρεί ολόκληρα την οικονομία και την αγορά. Και όλους τους πολίτες που δικαιολογημένα διαμαρτύρονται γιατί έχουνε πολύ σημαντικά προσωπικά προβλήματα επιβίωσης. Όλοι οι πολίτες έχουν δίκιο. Όλοι έχουν πρόβλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό που προέχει είναι να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί ώστε να μπορέσουμε, όταν τελειώσει η πανδημία, να ξαναχτίσουμε την οικονομία μας σε πιο στέρεες και υγιείς βάσεις.

Καθημερινά πολλοί φίλοι μου στέλνουν μηνύματα και μου διαμαρτύρονται για τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και ζητούν τη βοήθεια του κράτους. Ολοι έχετε δίκιο. Ολοι υποφέρετε. Και δικαιολογημένα φοβάστε ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα στο προσεχές μέλλον. Οι καταστάσεις είναι πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Ασφαλώς κάνει λάθη. Φτάνει να μαθαίνει από αυτά τα λάθη. Μπορεί να κάνει και αδικίες σε κάποιους. Φτάνει να μαθαίνει από αυτές. Να σκεφτείτε μόνο ότι τα χρήματα που διαθέτει το ελληνικό κράτος σήμερα δεν είναι απεριόριστα. Το κράτος σήμερα δεν εισπράττει από πουθενά και αντίθετα καλείται να χρηματοδοτήσει μια αγορά που στενάζει. Είναι προφανές ότι οι επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι τρομακτικές και θα γίνουν πολύ χειρότερες, όσο διαρκεί αυτή η κρίση. Το μόνο που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι ακούμε, μαθαίνουμε, προσπαθούμε να διαχειριστούμε την δύσκολη αυτή κατάσταση με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, και ζητούμε την βοήθεια των πολιτών και την αλληλεγγύη τους. Κράτος χωρίς συνεπείς πολίτες και αλληλέγγυους δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτοί που έχουν πρέπει να βοηθήσουν αυτούς που δεν έχουν. Ο ρόλος των πλουσίων και συνεισφορά τους στην στήριξη των αδύναμων πρέπει σήμερα να είναι μεγαλύτερος από ποτέ. Γιατί όλοι λίγο-πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Ο ιός δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Πλήττει όλους μας. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις προσωπικές μας αντιλήψεις κι εμμονές κι ας προσπαθήσουμε να σώσουμε πάνω απ’ όλα την πατρίδα μας.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2519715/ta-dyskola-einai-mprosta-mas

Η απειλή του ιού κι η ανοησία της αγέλης

Οι εικόνες του απίστευτου κι απαράδεκτου συνωστισμού, που παρατηρήθηκαν σε όλη την Ελλάδα κατά τις τελευταίες μέρες, όπως στη Μύκονο και στον Άλιμο και οδήγησαν στην αυστηρή τιμωρία των καταστημάτων διασκέδασης, καταδεικνύουν ότι η ελληνική κοινωνία, παρότι υποστήκαμε το πρωτοφανές lockdown των 50 περίπου ημερών, δεν έχει ακόμα αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου που εγκυμονεί η πανδημία του κορονοϊού.

Στο μυαλό των περισσότερων, φοβάμαι, ελλήνων έχει επιβληθεί η εντύπωση ότι έχουμε τελειώσει με τον ιό. Ότι ο κίνδυνος έχει περάσει. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι δήθεν δεν υπήρξε ποτέ αυτός ο κίνδυνος και ότι όλα αυτά έγιναν κάτω από υπερβολικές αν όχι υστερόβουλες ενέργειες κάποιον σκοτεινών κύκλων. Φυσικά κι αυτό δεν ισχύει. Η πανδημία του κορονοϊού είναι μια τεράστια απειλή για την ανθρωπότητα. Και αυτός θα συνεχίσει να μας απασχολεί διαρκώς απο εδώ και πέρα. Ενδεχομένως και για χρόνια ακόμα, εφόσον δεν βρεθούν αποτελεσματική θεραπεία και το εμβόλιο που θα προστατεύσει την ανθρώπινη φυλή από μια πολύ ύπουλη και επικίνδυνη ασθένεια. Ο ιός δεν έχει χαθεί. Η μείωση των κρουσμάτων δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι έχει εξαφανιστεί από την κοινωνία μας. Αντίθετα ο κίνδυνος παραμονεύει. Και γι’ αυτό είναι υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε όχι μόνον τους εαυτούς μας αλλά και την υγεία των συνανθρώπων μας και ιδίως των ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν περισσότερό. Της οικογένειας μας.

Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που αναρωτιούνται εάν το κράτος έπραξε σωστά που επέβαλλε τόσο αυστηρές ποινές στα δύο συγκεκριμένα καταστήματα στη Μύκονο και στον Άλιμο, και όχι μόνον. Ακούσαμε ακόμα και το επιχείρημα πως το κράτος συμπεριφέρθηκε ως «κομμουνιστικό» γιατί δεν επιτρέπει την λειτουργία της ελεύθερης επιχειρηματικότητας. Αυτή είναι τουλάχιστον αφελής άποψη. Η κυβέρνηση και οι κρατικοί μηχανισμοί έκαναν το καθήκον τους. Θα έλεγα ότι θα έπρεπε ενδεχομένως να είναι ακόμα πιο αυστηροί, εφόσον κάποιοι αρνούνται να αντιληφθούν το μέγεθος της απειλής. Η ανεύθυνη συμπεριφορά ορισμένων δεν πλήττει μόνο τους ίδιους. Πλήττει πρωτίστως τη δημόσια υγεία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει παντού και πάντα, και πρέπει να υπάρχει, κρατική παρέμβαση.

Κατανοώ ότι οικονομία έχει πληγεί σημαντικά εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού και των μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση της. Κατανοώ ότι πολλές επιχειρήσεις, οι δύο στον χώρο της εστίασης και του τουρισμού, αντιμετωπίζουν ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό είναι πράγματι μια μεγάλη απειλή για την οικονομία μας. Αλλά σε κάθε περίπτωση η απειλή της δημόσιας υγείας είναι και απειλή για την οικονομία. Σκεφθείτε τι συνέβη στη Σουηδία. Εκεί πράγματι δεν υπήρξε η καραντίνα που εφαρμόστηκε στην χώρα μας και σε πολλές, τις περισσότερες χώρες του κόσμου ολόκληρου. Αλλά η Σουηδία απέτυχε και στους δύο τομείς. Και οι νεκροί ήταν πολύ περισσότεροι από ότι σε χώρες όπως η Ελλάδα που αντιμετώπισαν το πρόβλημα εγκαίρως. Αλλά και η οικονομία της επλήγη, αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον εξίσου με τη δική μας χώρα. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε πολύ σοβαροί και υπεύθυνοι σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου!

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2519629/h-apeilh-tou-iou-ki-h-anohsia-ths-agelhs

Ο βαρύς χειμώνας του 2020 κι η ισχυρή ανάκαμψη του 2021!

Την 1η Ιουλίου άνοιξαν οι τουριστικές πύλες της χώρας. Με μεγάλη αγωνία και μεγάλη υπευθυνότητα περιμένουμε τους τουρίστες που θα έρθουν από τις ευρωπαϊκές κυρίως χώρες να διασώσουν ότι μπορεί να σωθεί τη φετινή χρονιά. Τα πράγματα δε θα’ναι εύκολα. Μπορεί πέρυσι να ήταν η καλύτερη ποτέ χρονιά για τον ελληνικό τουρισμό. Αλλά φέτος εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα κι από πλευράς της δημόσιας υγείας αλλά και της οικονομίας. Γι’ αυτό όσο αισιόδοξοι κι αν είμαστε για την ομαλή πορεία από εδώ και πέρα, η αβεβαιότητα είναι πολύ μεγάλη. Και κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής.

Το τουριστικό προϊόν δεν είναι μόνο ευάλωτο. Αλλά κι άκρως σημαντικό για την ελληνική οικονομία. Καθώς από τον τουρισμό, άμεσα η έμμεσα, εξαρτάται το 30% τουλάχιστον του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας. Η όποια διάσωση του φέτος, σε συνδυασμό με τις βάσεις που θα θέσει για την επόμενη χρονιά, το 2021, σχετίζεται άμεσα με την πορεία της οικονομίας και της αγοράς εργασίας σε βάθος πολλών μηνών. Καθώς η αγωνία όλων μας έχει να κάνει με το λίαν πιθανό ενδεχόμενο αύξησης των απολύσεων κι έκρηξης της ανεργίας το προσεχές διάστημα, κατά το οποίο τελειώνει και το καθεστώς απαγόρευσης των απολύσεων σε όσες επιχειρήσεις είχαν ενταχθεί στο καθεστώς εκτάκτων μέτρων εξαιτίας της πανδημίας και της καραντίνας.

Πολλοί, υπουργοί, κόμματα, η Τράπεζα της Ελλάδας αλλά και διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ, κάνουν εκτιμήσεις για το ποσοστό της ύφεσης στη χώρας φέτος. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα ποσοστά μικρή αξία έχουν όσον αφορά την πραγματική ζωή και την πραγματική οικονομία. Ας είμαστε ρεαλιστές. Φέτος πολλοί άνθρωποι θα χάσουν ή έχουν ήδη χάσει την εργασία τους. Άλλοι δεν βρίσκουν την εποχική κι έκτακτη απασχόληση που είχαν κατά την καλοκαιρινή περίοδο σε όλο το εύρος του τουρισμού. Άλλοι φοβούνται, δικαίως, ότι θα χάσουν την δουλειά τους στο λίαν προσεχές μέλλον επειδή είτε θα απολυθούν είτε γιατί η επιχείρηση στην οποίαν εργάζονται και βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού θα κλείσει η δεν θα μπορεί να τους πληρώνει. Η ανεργία δεν είναι μόνο οικονομικό πρόβλημα. Είναι πρωτίστως κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα, που η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη θα κληθεί να διαχειριστεί υπό δύσκολες συνθήκες από το φθινόπωρο και μετά.

Εκτιμώ ότι ο φετινός χειμώνας θα είναι πολύ βαρύς για την οικονομία και την κοινωνία. Κι ας ελπίσουμε ότι δεν υπάρξει ισχυρό νέο κύμα του COVID-19, που θα μπορούσε να κλείσει και πάλι τους πολίτες στα σπίτια τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως η κατάσταση θα είναι δύσκολη. Και πολλά νοικοκυριά και πολλές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν σκληρά και θα υποφέρουν. Όμως εκτιμώ ότι θα τα καταφέρουμε. Εάν κι εφόσον η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός συνεχίσουν να επιδεικνύουν την ίδια σοβαρότητα κι υπευθυνότητα για την διαχείριση αυτής της δύσκολης κατάστασης. Ο κ. Μητσοτάκης έχει καταδείξει ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η δυναμική ανάκαμψη της οικονομίας, μετά την επιτυχή αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Και γι αυτό ρίχνει όλο του το βάρος στην αποτελεσματική κι άξια διαχείριση του τεράστιου πακέτου των 32-33 τουλάχιστον δις ευρώ, που θα προέλθουν από κοινοτικά κονδύλια, από το 2021 και μετά, χάρις στο Ταμείο Ανάκαμψης της Ε. Ε.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2519493/o-barys-xeimwnas-tou-2020-ki-h-isxyrh-anakampsh-tou-2021

Το αδιέξοδο του Αλέξη Τσίπρα

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣυΡιζΑ Αλέξης Τσίπρας, επιδιώκει με κάθε δημόσια εμφάνιση του να προκαλέσει την ποινική του δίωξη για όσα καταγγέλλονται εις βάρος του κυρίου Δημ. Παπαγγελοπούλου, κύριου Ν. Παππά, κι εμμέσως θεωρείται, δημοσιογραφικά τουλάχιστον, ότι τον εμπλέκουν.

Είναι απόλυτα κατανοητή αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Τσίπρα. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, όπως λέει και ο λαός μας. Αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Και ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυρίως ενώπιον του ίδιου του κόμματος.του. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της Βουλής, διαπιστώνει ότι ο ΣυΡιζΑ έχει μετατραπεί σε σκορποχώρι. Ο κάθε βουλευτής του ΣυΡιζΑ έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι. Και εμμέσως αμφισβητεί την ικανότητα του κύριου Τσίπρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγαλές απαιτήσεις που έχει ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί η αμφισβήτηση αυτή να μην έχει πάρει τις διαστάσεις ενός έντονου κινήματος. Αλλά γκρίνια υπάρχει. Κι όσο υπάρχει πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια θα μεγεθύνεται.

Αλλά ο κύριος Τσίπρας θεωρούσε ότι η δίωξη κατά Παπαγγελόπουλου, αν διευρύνονταν και εναντίον του ίδιου, θα μπορούσε να συσπειρώσει υπό την ηγεσία του τον χώρο του ΣυΡιζΑ πιο έντονα από ποτέ. Γι’ αυτό στην τελευταία του ομιλία ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ είπε «αν τολμάτε βάλτε με και μένα στην δίωξη». Στην ουσία δεν επρόκειτο περί πρόκλησης αλλά περί ικεσίας προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κύριος Μητσοτάκης όμως δεν πρόκειται να του κάνει το χατήρι αυτό.

Αντίθετα η άποψη που επικρατεί στο σύνολο σχεδόν της ΝΔ αλλά και προσωπικά εκφράζει πλήρως τον ίδιο τον πρωθυπουργό είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ασκείται ποινική δίωξη εναντίον ενός πρώην πρωθυπουργού, εκτός αν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την ενοχή του. Αυτή τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο κύριος Μητσοτάκης δεν προτίθενται σε καμία περίπτωση να ποινικοποιήσουν την πολιτική ζωή του τόπου.

Αυτό όμως που δεν έχουν καταλάβει στο ΣυΡιζΑ είναι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι συγκυριακό ή εφήμερο. Δεν οφείλεται στην προ έτους ήττα τους στις εκλογές. Όπου το ποσοστό τους ήταν αρκετά συμπαθητικό, κοντά στο 32%, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδος τους στην εξουσία. Οπως αποδεικνύεται μετεκλογικά, το πρόβλημα τους είναι δομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας. Τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στον πολιτικό βίο της χώρας. Στα τεσσεράμισι χρόνια που ο ΣυΡιζΑ βρίσκονταν στην εξουσία, οι αριστερές προκαταλήψεις και αριστεροί μύθοι κατέρρευσαν. Και τώρα οι συριζαίοι δείχνουν ανίκανοι να διαχειριστούν την επόμενη μέρα, χωρίς την εξουσία, χωρίς την κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι ειδικά αυτή την περίοδο η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στο χώρο του κέντρου είναι αδιαμφισβήτητη.

Είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινε η μεταπολίτευση, που το κυβερνών κόμμα είναι πιο ψηλά στις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Η διαφορά του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί το κίνημα αλλαγής το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να εκμεταλλευθεί την κατάρρευση του ΣυΡιζΑ. Ενδεχομένως κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πλήρη επικράτηση του κύριου Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, αφήνει κενό στο χώρο της δεξιάς για να το εκμεταλλευθεί πιθανόν ένας χαρισματικός, λαϊκιστής ηγέτης. Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός αυτή την στιγμή δεν υπάρχει. Ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Κασιδιάρης μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Η πλήρης επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Μόνος εχθρός του είναι ενδεχομένως ο ίδιος ο κακός του εαυτός. Κανείς άλλος. Αντίθετα, για τον κύριο Τσίπρα αυτό που προέχει είναι να βρει επιτέλους τον καλό του εαυτό. Αν όντως υπάρχει!

Προχωρώντας δυναμικά μπροστά

Η χώρα υφίσταται τις συνέπειες της χειρότερης παγκόσμιας ύφεσης από την εποχή του μεγάλου κραχ της δεκαετίας του 1930. Η πανδημία του κορονοϊού σε συνδυασμό με την καραντίνα που επεβλήθη σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, κάτι πρωτοφανές στην παγκόσμια ιστορία, έχει οδηγήσει σε μία ύφεση που το ΔΝΤ προβλέπει ότι μπορεί να ξεπεράσει το 8% συνολικά. Ενώ είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι και από την πορεία της οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο για το 2020. Ενώ παραμένει η αβεβαιότητα για ενδεχόμενο νέο κύμα κορονοϊού τους προσεχείς μήνες.

Υπό αυτές συνθήκες ακόμα και ο υπουργός οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας προέβλεψε ότι κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020 η ελληνική οικονομία θα υποχωρήσει κατά 16%, το μεγαλύτερο ποσοστό ύφεσης ποτέ. Καθώς μάλιστα η ελληνική οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό και την εστίαση, κλάδοι οι οποίοι δέχτηκαν ιδιαίτερα μεγάλο πλήγμα από την καραντίνα, η ύφεση αυτή θα προκαλέσει αλυσιδωτές συνέπειες στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να περιορίσει τις επιπτώσεις της ύφεσης. Αλλά δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια της κυβέρνησης…

Πρέπει να ανταποκριθεί και ίδια η αγορά. Δεν είναι δυνατόν επιχειρηματίες οι οποίοι κατά καιρούς έχουνε βγάλει πολλά χρήματα και οι οποίοι έχουν μεγαλώσει τις επιχειρήσεις τους, να μην συνεισφέρουν σε αυτή την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει η χώρα για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς αυτής κατάστασης. Και βεβαίως πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν μπορεί επ’ άπειρον η κυβέρνηση με κρατικό χρήμα να επιδοτεί την ιδιωτική οικονομία. Αυτή είναι μια κατάσταση έκτακτη η οποία οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο lockdown και δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν. Είναι αδιανόητο ο ιδιωτικός τομέας να συντηρείται από το κράτος. Αυτό μόνο εκτάκτως μπορεί να συμβαίνει.

Συγχρόνως όμως η κυβέρνηση πρέπει να δώσει κίνητρα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της αγοράς. Και αυτό σημαίνει τρία πράγματα: Πρώτον, μείωση ουσιαστική στους φόρους και τις εισφορές που πληρώνουν επιχειρηματίες και επαγγελματίες. Δεύτερον, άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Τρίτον: ενίσχυση της ρευστότητας και της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων που δυστυχώς σήμερα δεν υφίσταται. Καθώς για μια ακόμη φορά διαπιστώθηκε ότι οι τράπεζες αντί να βοηθούν υπονομεύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα στην χώρα μας. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και σ’ αυτή την πρόκληση είναι υποχρεωμένη να ανταποκριθεί.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2519190/proxwrwntas-dynamika-mprosta?fbclid=IwAR25LINhJO7FAXY9teCWt7FxjwrCaoN7l4iZHf6kDOwl9jKmR9cIWDqCQ9Y

Προδότες ή πατριώτες

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή τη στιγμή, και πιθανότατα για αρκετά χρόνια στο μέλλον, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι η αντιπαλότητα που συνειδητά αναπτύσσει με ακραίο τρόπο εναντίον της πατρίδας μας, η Τουρκία. Η τουρκική προκλητικότητα που έχει πάρει πλέον διαστάσεις πρωτοφανείς, υπονομεύει κάθε δυνατότητα καλής γειτονίας και συμφιλίωσης από πλευράς της Ελλάδος. Η χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ μια επιθετική δύναμη. Η Ελλάδα πίστευε και πιστεύει στην ανάγκη σύσφιγξης πολλαπλών διπλωματικών σχέσεων φιλίας με όλες τις χώρες του πλανήτη μας, και ιδίως με τα γειτονικά μας κράτη. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένη να ξεπουλήσει την εθνική της κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της. Και αυτό είναι κάτι που εκφράζει το σύνολο των ελλήνων..

Βεβαίως, στο δημόσιο διάλογο πολύ συχνά αναπτύσσονται υπερβολικές απόψεις και ακραίες θέσεις. Είμαστε άλλος ένας λαός που μας αρέσει η αντιπαλότητα μεταξύ μας κι ορισμένες φορές και ο αποτρόπαιος διχασμός. Αλλά δεν πιστεύω, όπως ποτέ δεν πίστεψα, ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πατριώτες και προδότες. Και ουδέποτε πίστεψα, ούτε πιστεύω ότι υπάρχουν προδότες πολιτικοί η προδοτικά κόμματα.

Ακόμα και την περίοδο που στην επικαιρότητα βρισκόταν το μείζον θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία εγώ προσωπικά αλλά και το σύνολο της ΝΔ, πολεμήσαμε έντονα, ουδέποτε χαρακτηρίσαμε τον ΣυΡιζΑ, τον κύριο Τσίπρα, τον κύριο Κοτζιά και τους συνοδοιπόρους τους ως προδότες. Διαφωνούσαμε και διαφωνούμε πλήρως με την συμφωνία των Πρεσπών, την οποία συνεχίζουμε να θεωρούμε μια κακή συμφωνία, αλλά δεν την θεωρούμε προδοτική.

Για μένα προσωπικά, και για κάθε σκεπτόμενο κι υπεύθυνο πολίτη αυτής της χώρας, υπάρχουν συμφέρουσες πολιτικές για την προστασία των εθνικών μας δικαίων και πολιτικές οι οποίες δεν είναι συμφέρουσες επειδή διακατέχονται από ιδεοληψία, μονομέρεια, και έλλειψη ρεαλισμού. Γι’ αυτό κι η συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια ιδεοληπτική, μη συμφέρουσα τη χώρα συμφωνία.

Βεβαίως, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την Τουρκία είναι απείρως πιο επικίνδυνη από ότι ήταν με τα Σκόπια. Γι’ αυτό και οι χειρισμοί που καλείται να φέρεις εις πέρας η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πολύ πιο λεπτοί και πολύ πιο σύνθετοι από ότι ήταν με τα Σκόπια. Σ’ αυτή την φάση δε χρειάζονται ούτε υπερβολές, ούτε ακραίες πατριωτικές κορώνες, ούτε ιδεοληπτικές προσεγγίσεις. Απαιτούνται υπευθυνότητα και σοβαρότητα, περισσότερα έργα και λιγότερα λόγια. Γι’ αυτό και είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόσμου θα πράξουν το καθήκον της έναντι του έθνους και της ιστορίας του και στο τέλος οι επιλογές τους θα είναι πετυχημένες για την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων.

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2519122/prodotes-h-patriwtes

Να μετατρέψουμε την πανδημία σε ευκαιρία

Όταν τον περασμένο Δεκέμβριο είχαν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σημάδια της πανδημίας που θα ενέσκηπτε, εξαιτίας της έξαρσης του COVID-19 στην Κίνα, είχα προειδοποιήσει από την στήλη αυτή για τις επιπτώσεις όχι μόνο στη δημόσια υγεία αλλά και στην παγκόσμια οικονομία. Έλεγα και γράφω από τότε ότι η παγκόσμια οικονομία μέσα στο 2020 έτσι κι αλλιώς βρισκόταν στα πρόθυρα μιας διεθνούς ύφεσης. Τα διεθνή χρηματιστήρια αγκομαχούσαν μετά από μια δεκαετία συνεχούς ανόδου. Η Γερμανία έμπαινε ήδη σε στασιμότητα που θα οδηγούσε αργά η γρήγορα σε ύφεση. Και αυτό μοιραία θα είχε συνέπειες σε ολόκληρη την ευρωζώνη της οποίας γερμανική οικονομία είναι η ατμομηχανή.

Εκείνο τον καιρό δεν μπορούσαμε να γνωρίζουμε τις συνέπειες από την πανδημία. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί το πρωτοφανές παγκόσμιο lockdown, που οδήγησε στην απαγόρευση κυκλοφορίας των τριών τέταρτων παγκοσμίου πληθυσμού. Οι επιπτώσεις αυτού ήταν μοιραίο να οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που είχαμε προβλέψει. Η διεθνής οικονομία υποχώρησε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930. Και αυτό δεν έχει ξανασυμβεί τόσο απότομα. Έστω κι αν όλοι αισιοδοξούμε ότι θα είναι πρόσκαιρο. Ωστόσο η πανδημία μπορεί να αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντιμετωπιστεί η ύφεση που έτσι κι αλλιώς ερχόταν.

Τα πρώτα στατιστικά στοιχεία από το α’ τρίμηνο 2020 καταδεικνύουν ότι όλες οι ευρωπαϊκές οικονομίες έμπαιναν σε ύφεση, με πρώτη αυτή της Γερμανίας. Μην ξεχνάμε ότι τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο δεν περιλαμβάνουν το lockdown, που επιβλήθηκε μετά τις 17 του Μαρτίου. Η πανδημία λοιπόν αποτελεί μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για την επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και ευκαιρία για να λάβουν οι χώρες της ευρωπαΐκής ένωσης πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή αυτή οικονομική ύφεση. Ενδεχομένως, εφόσον η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πολιτευτεί και στην συνέχεια με την υπευθυνότητα, την αποφασιστικότητα και την σοβαρότητα που μέχρι στιγμής επιδεικνύει, και με την προϋπόθεση βεβαίως ότι δεν θα υπάρξει σοβαρό νέο κύμα της πανδημίας, η εξέλιξη αυτή να μας βολεύει συνολικά ως εθνος.

Ασφαλώς, το β’ τρίμηνο του 2020 θα είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο. Η Ύφεση για τη φετινή χρονιά, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ευρωπαΐκή οικονομία θα είναι η μεγαλύτερη εδώ και πολλές δεκαετίες. Όμως η εξέλιξη αυτή η οποία πρόσκαιρα θα είναι επιβαρυντική για την οικονομία και την αγορά, και ιδίως για κάποιες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού, δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Αντίθετα, η απόφαση της Γαλλίας και της Γερμανίας να προκρίνει ένα γενναίο πρόγραμμα ανόρθωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών, και ιδίως των ασθενέστερων, όπως είναι η ελληνική, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την συνολική ανόρθωση της οικονομίας μας και της αγοράς μας.

Από το 2021, που θα αρχίσει να τρέχει το καινούργιο πρόγραμμα, μέχρι το 2027 υπολογίζεται ότι περίπου 70-80 δισεκατομμύρια € θα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία για να χρησιμοποιηθούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Αν τα χρήματα αυτά συνολικά δαπανηθούν με σωστούς τρόπους που θα περιλαμβάνουν και γενναίες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί η δημόσια διοίκηση και το κράτος, τότε είμαστε βέβαιοι ότι η Ελλάδα μετά από 5- 6 χρόνια θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα από αυτή που αντιμετωπίζουμε σήμερα με σκεπτικισμό. Αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος μπορεί να αφήσει το όνομα του μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού στην ιστορία. Και αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία, ίσως η τελευταία, για την Ελλάδα. Να γίνει ένα σύγχρονο, δυναμικό, ευρωπαϊκό κράτος

Πηγή: https://marketnews.gr/article/2508976/na-metatrepsoume-thn-pandhmia-se-eykairia

Η κοινωνία γυρνά την πλάτη της στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα

Το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας που ψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής την περασμένη Πέμπτη, ήταν μοιραίο να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις μεταξύ των συνδικαλιστών αλλά και των κομμάτων της αριστεράς. Η δημόσια εκπαίδευση υπήρξε πάντα πηγή έντονης αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους. Ενδεχομένως πιο έντονης και από την οικονομία. Πολύ φοβάμαι όμως ότι η στάση των συνδικαλιστών και των κομμάτων της αντιπολίτευσης επικεντρώθηκε περισσότερο στην εισαγωγή της αξιολόγησης για τους εκπαιδευτικούς και λιγότερο στην ουσία το θεμάτων που αφορούν τη δημόσια εκπαίδευση. Δηλαδή στην καλύτερη εκπαίδευση των μαθητών και των επόμενων γενεών.

Όπως επεσήμανα και στην ομιλία μου από βήματος της Βουλής, η αριστερά είχε κατορθώσει επί σειράν ετών, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση το 1974 και μετά, να επιβάλλει την δική της ατζέντα στην εκπαίδευση. Και γενικότερα στην δημόσια παιδεία. Περίπου 50 χρόνια μετά, η κατάσταση όχι μόνον δεν έχει γίνει καλύτερη αλλά πολύ φοβάμαι ότι έχει γίνει χειρότερη. Το δημόσιο σύστημα δεν έχει βελτιωθεί τόσο ώστε να παράγει καλύτερους μαθητές, πιο μορφωμένους, πιο προικισμένους, πιο πετυχημένους. Ανάλογα με τις εξελίξεις που έχουν διαμορφωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντίθετα, όπως καταδεικνύουν η παγκόσμια λίστα την παγκόσμιες λίστες αξιολόγησης, ο μέσος έλληνας μαθητής δεν πηγαίνει καλά στην κατανόηση κειμένου ή στις βασικές επιστημονικές, μαθηματικές, φυσικές γνώσεις. Στην αξιολόγηση της Πίζας είμαστε ουραγός. Όπως ουραγοί είναι και τα ελληνικά πανεπιστήμια στις παγκόσμιες λίστες αξιολόγησης, όπως αυτή της Σαγκάης.

Ασφαλώς και το 1974 υπήρχε η ανάγκη της φιλελευθεροποίησης της εκπαίδευσης. Όμως η επιβολή των αριστερών αντιλήψεων, που έκτοτε λειτουργεί από αναχρονιστικά έως και αντιδραστικά, οδήγησαν όχι στην ενίσχυση της αριστείας και στην ανάδειξη της καλύτερης εκπαίδευσης αλλά δυστυχώς στην ισοπέδωση. Βλέπουμε μαθητές που δεν έχουν καν τις στοιχειώδεις γνώσεις. Δεν ξέρουν ούτε να γράψουν ελληνικά ούτε διαθέτουν επαρκείς γνώσεις ιστορίας, μαθηματικών, φυσικής, γεωγραφίας. Η ισοπέδωση, που έφτασε σε ακραία επίπεδα με τις καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων και τον άκρατο συνδικαλισμό, οδήγησε στην υποβάθμιση. Στην άγνοια, στην αγραμματοσύνη, στην έλλειψη μόρφωσης. Πρέπει επιτέλους να το παραδεχτούμε. Το εκπαιδευτικό σύστημα της μεταπολίτευσης απέτυχε. Και σ’ αυτό φέρουμε όλοι ευθύνη. Κυρίως όμως η αριστερά και οι συνδικαλιστές.

Παρακολουθώντας όμως την συζήτηση που έγινε εις μάκρος στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο, αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η ένδεια των επιχειρημάτων της αντιπολίτευσης, κι ιδίως του ΣυΡιζΑ που ως αξιωματική αντιπολίτευση θα έπρεπε να είναι πολύ πιο καίριος στην ανάπτυξη των απόψεων του. Να συμφωνήσω ότι το νομοσχέδιο που επέβαλε η ηγεσία του υπουργείου παιδείας δεν αποτελεί μία συγκλονιστική μεταρρύθμιση. Κατά την γνώμη μου εμπεριέχει σημαντικές διατάξεις, που εάν εφαρμοστούν επιτυχώς, θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της δημόσιας, και όχι μόνο, εκπαίδευσης. Κυρίως σε ό,τι αφορά τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, που ενισχύουν την αριστεία και την εισαγωγή ξενόγλωσσων τμημάτων στα πανεπιστήμια μας. Αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση για μια ακόμη φορά υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων. Έχω πλέον την βάσιμη εντύπωση ότι ο κόσμος δεν ακούει πλέον τον ΣυΡιζΑ και τον ηγέτη του, τον Αλέξη Τσίπρα. Η κοινωνία τους έχει γυρίσει την πλάτη διότι η αριστερά σήμερα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.

Ο ΣυΡιζΑ και ο ηγέτης του μάταια επιχειρούν να βρουν τον βηματισμό τους και να αναπτύξουν με επιτυχία τον αντιπολιτευτικό τους λόγο. Κι αυτό μας ενδιαφέρει όλους πολύ. Διότι το κοινοβουλευτικό μας σύστημα απαιτεί ισχυρή αντιπολίτευση. Ιδίως αξιωματική. Μόνον έτσι θα μπορεί και η κυβέρνηση να γίνεται καλύτερη και να μην παρασύρεται από την αλαζονεία που μοιραία αναπτύσσεται όταν βρίσκεσαι στην εξουσία.

Πηγή: http://marketnews.gr/article/2508854/h-koinwnia-gyrna-thn-plath-ths-ston-syriza-kai-ton-tsipra